مریم تکافی

روایتی از زنان و دختران مشهدی که با پیست موتور‌سواری رفیق‌اند.

بلد بودن یک زبان مخفی که تنها عده‌ای آن را بلد باشند، قابلیتی است که می‌توان در خیلی از مواقع از آن بهره برد.

کوچه‌ها و خیابان‌ها سراسر قصه هستند. قصه‌هایی که گاهی از سرزمین‌های دور می‌آید و گاهی از شهر‌های مرزی و هرکدام آهنگ خودشان را دارند.

روایتی از تب آیفون این روزهای بازار موبایل مشهد را ببینید.

وقتی بشقاب‌های رنگی در آسمان پرواز می‌کند، انگار زمان برای همه بازیکنان می‌ایستد و همه چشم می‌دوزند به سرانجام فریزبی که به دست چه کسی خواهد رسید. ورزش فریزبی حالا در مشهد طرفداران پروپاقرص خودش را دارد که وقت بازی چشم به آسمان دارند.

عادت ناپسند یادگاری نوشتن بر در و دیوار آثار تاریخی از جمله عادت‌های ناپسندی است که معلوم نیست که از کی به آن مبتلا شده‌ایم. فکرش را بکنید آدم‌هایی پیدا می‌شوند که کیلومترها بروند و بعد ساعت‌ها پیاده‌روی کنند و خودشان را برسانند به غار افسانه‌ای مغان و در کنار کلی کار اشتباه که به اکوسیستم غار آسیب می‌زند، روی دیوارها و استلاگمیت‌های آن به بد خط‌ترین شکل ممکن اسمشان را بنویسند! اصلا این کار طبیعی به‌نظر نمی‌رسد...

رایج ترین زباله در ایران و جهان پلاستیک نیست، بلکه ته‌سیگار است.

در نزدیکی مشهد، جایی در جاده مشهد به نیشابور حوالی باغچه چشمه‌هایی قرار دارد که تاریخی طولانی دارند. تاریخی که قرن‌هاست در حال جوشیدن است.

سوارکاری سال‌هاست که جزو رشته‌های ورزشی پرطرفدار برای کسانی است که یک‌بار گذرشان به میدان یا باشگاه اسب‌سواری افتاده است.

درختانی که دیگر جان ندارند، قطع نمی‌شوند و با هنر دست هنرمندان، فضای شهر را زیبا می‌کنند.