جاذبه‌های معلول، گردشگری مغفول

معلولان و سالمندان دو قشری هستند که بیشترین تقاضا را برای سفر به مشهد دارند. اما به نسبت حجم تقاضا، خدمات بسیار محدودی به آن‌ها ارائه می‌شود. با کمک میهمانانمان مشکلات جاذبه‌های گردشگری مشهد را بررسی کردیم هرچند در یک نگاه کلی می‌توان به این نتیجه رسید که بیشتر جاذبه‌های گردشگری مشهد برای معلولان مناسب نیست.

حرم مطهر رضوی: با اینکه حرم مطهر رضوی، اکنون استانداردترین مکان در مشهد و حتی ایران برای تردد معلولان است، کم و کاستی‌هایی نیز در آن وجود دارد. به دلیل ازدحام همیشگی حرم و نبود در مجزا برای ورود معلولان، معمولا آن‌ها هنگام ورود به حرم مجبورند چندین دست و پا را زیر چرخ خود بگیرند. همچنین در مشهد معمولا معلولان نمی‌توانند به ضریح نزدیک شوند، درحالی که در عراق و مکه، همیشه راه را برای معلولان باز می‌کنند. البته اخیرا حدود یک ساعت در روز (حدود ساعت ۱۲ تا یک) راه را برای نزدیک شدن معلولان به ضریح باز می‌کنند.

آرامگاه فردوسی: بسیاری از معلولان با اینکه سال هاست در مشهد زندگی می‌کنند، هنوز آرامگاه فردوسی را ندیده اند. به گفته خوش نیت با اینکه سال گذشته مسئولان میراث فرهنگی وعده دادند ۱۲ آذر ۹۸ آسانسور آرامگاه فردوسی را راه اندازی کنند و در یک تور معلولان را به آرامگاه ببرند، هیچ اتفاقی تا کنون رخ نداده است. خوش نیت قبل از آمدن به میزگرد شهرآرا از معاون میراث فرهنگی پیگیر وعده سال گذشته این اداره شده بود، اما پاسخ مسئول، تنها پاسکاری به اداره‌ای دیگر بوده است.

بازار رضا: میله‌های فراوان اطراف بازار رضا که به ظاهر برای جلوگیری از حرکت موتورسواران گذاشته شده، در اصل مانع تردد ویلچرسواران به بازار رضا می‌شود و دسترسی به این جاذبه گردشگری را غیرممکن می‌کند.

کوهسنگی: از نظر مردم عادی ممکن است مسیر کوهسنگی صاف و هموار باشد، اما حرکت در مسیر سنگ فرش با سنگ‌های قلوه‌ای برای ویلچرنشینان بسیار سخت است، البته به تازگی یک بخش آن مناسب سازی شده است.

باغ نادری: طراحی رمپ غیراستاندارد با شیب بسیار خطرناک در باغ نادری موجب شده است بسیاری از معلولان دور این جاذبه را هم خط بگیرند.

هتل‌ها و رستوران ها: ۹۰ درصد هتل‌های ایران برای معلولان غیراستاندارد است. اشکالات جزئی که شاید به راحتی هم قابل حل باشد، چون کوچکی در ورودی و رد نشدن ویلچر، ساخت پله مقابل سرویس بهداشتی و حمام و... مشکلات بزرگی را برای اقامت معلولان در هتل‌ها ایجاد کرده است. حتی رستوران رفتن هم گاه برای معلولان مشکل است، از آنجایی که آن‌ها مجبورند با دست ویلچر را بچرخانند، بعد از ورود به رستوران باید اولین کارشان شستن دست باشد، اما کمتر رستورانی در ایران پیدا می‌شود که سرویس بهداشتی و جای دست شستن استاندارد داشته باشد. معمولا یک دخمه با پله، انتهای رستوران است.

پارک ملت: دسترسی پیاده رو‌های پارک ملت به خیابان بسیار کم است. رمپ هایش هم غیراستاندارد است به طوری که یک معلول بدون کمک دیگران نمی‌تواند به عنوان مثال وارد مجتمع امام رضا (ع) در پارک ملت شود. آسانسور همیشه خراب سمت بولوار سجاد در ورودی پارک ملت نیز یکی دیگر از مشکلات تردد معلولان در این پارک است.

جاذبه‌های اطراف مشهد: ۳ میهمان ما برای رفتن به جاذبه هایی، چون اورتکند کلات، اخلمد و حتی باغ رستوران‌های طرقبه و شاندیز تلاش کردند، اما متأسفانه هیچ کدام موفق نشده اند. آسباد‌های نشتیفان به دلیل رمپ‌های مناسبش تنها مکانی بود که این گردشگران توانستند بروند.

خانه‌های تاریخی: بسیاری از خانه‌های تاریخی مشهد برای بازدید معلولان استاندارد نیست. خانه ملک یکی از این خانه هاست که ۵ پله بلند ورودی آن عملا ورود معلولان را غیرممکن می‌کند. با اینکه مسئولان میراث نظر ویلچرسواران را برای ورود به این خانه پرسیدند و آن‌ها هم پیشنهاد دادند از در پشتی رمپی بگذارند، این پیشنهاد به دلایل نامعلومی اجرایی نشد.