مرگ مشکوک با پس‌زمینه دعوای زن‌وشوهری بیش از ۳ میلیارد تومان مالیات برای ثبت مهریه ۳۰۰ سکه‌ای گفت‌وگو با مال‌خر متهم به خرید ۲ هزار گوشی دزدی | بندبازی یک سارق بندِ باز شهادت ۳ نیروی پلیس درپی حادثه تروریستی در چابهار (۲۱ تیر ۱۴۰۴) سولاریوم چه خطراتی را برای پوست ایجاد می‌کند؟ نتایج آزمون ورودی مدارس سمپاد ۱۴۰۴، هفته اول شهریورماه اعلام خواهد شد هشدار سازمان غذا و دارو درباره تبلیغات قطره‌های چشمی در فضای مجازی اهدای عضو بانوی مرگ مغزی در مشهد به ۴ بیمار زندگی دوباره بخشید (۲۱ تیر ۱۴۰۴) نایب‌رئیس کمیسیون آموزش مجلس: تعویق آزمون استخدامی آموزش‌ و پرورش منتفی است توصیه‌های تغذیه‌ای برای بهبود وضعیت افراد گرمازده لبنیات غیرپاستوریزه، عامل اصلی انتقال بیماری‌های مشترک انسان و حیوان پیش‌بینی هواشناسی امروز (۲۱ تیر ۱۴۰۴) | ۳ روز رگبار باران و رعد و برق در ۱۶ استان هنگام گزش مار و عقرب، کدام کارها را نکنیم؟ حکم اعدام عامل اصلی پرونده تجاوز و قتل «نیان» دختربچه بوکانی، در ملأعام اجرا شد (۲۱ تیرماه ۱۴۰۴) دستگیری سارقان خوار بار فروشی‌های مشهد افزایش اضطراب زنان باردار هم‌زمان با جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل هشدار سازمان غذا و دارو نسبت به ۹ فرآورده غیرمجاز مراقبت از مو و پوست در بازار جان باختن ۴ نفر در حادثه واژگونی خودرو در محور فرخشهر به بروجن (۲۰ تیر ۱۴۰۴) دستگیری ۱۱ نفر در نزاع جمعی در نیشابور (۲۰ تیر ۱۴۰۴) ثبت جهانی غارهای پارینه‌سنگی خرم آباد در فهرست میراث جهانی یونسکو زلزله ۴.۱ ریشتری نهبندان در خراسان جنوبی را لرزاند (۲۰ تیر ۱۴۰۴) گسترده‌ترین گرمای تابستانی در راه کشور (۲۰ تیر ۱۴۰۴) ویدئو| نقص فنی مینی‌بوس در مشهد حادثه آفرید نهمین دوره ثبت‌نام وام ازدواج فرزندان بازنشستگان آغاز شد (۱۹ تیر ۱۴۰۴) +جزئیات ماجرای حادثه انفجار در یکی از برج‌های منطقه چیتگر تهران چه بود؟ (۱۹ تیر ۱۴۰۴) پرداخت معوقات ۱۴ هزار میلیاردی فرهنگیان بازنشسته در دوران جنگ مراقب باشید خُلقتان گرمازده نشود | هوای گرم به‌جز جسم، خلق‌وخو را هم متأثر می‌کند ابلاغ دستورالعمل بازگشایی موزه‌ها و اماکن تاریخی پس از جنگ (۱۹ تیر ۱۴۰۴) بازدید وزیر آموزش و پرورش از محل برگزاری آزمون‌های ورودی مدارس سمپاد
سرخط خبرها

دانشگاه؛ قوه عاقله کشور

  • کد خبر: ۱۰۷۲۹
  • ۱۳ آذر ۱۳۹۸ - ۰۶:۴۳
دانشگاه؛ قوه عاقله کشور
دکتر علی یوسفی دانشیار جامعه‌شناسی دانشگاه فردوسی مشهد و محقق اجتماعی
بیش از ۲۰ سال از عمرم در ارتباط مستقیم با دانشگاه فردوسی گذشته است؛ چون جزو آن دسته از افرادی هستم که روزگاری به‌عنوان دانشجو پشت نیمکت‌های این دانشگاه نشسته‌ام و این روز‌ها هم تقریبا ۱۷ سالی می‌شود که به‌عنوان عضو هیئت‌علمی این دانشگاه مشغول خدمت به جامعه و کشورم هستم. همین است که بخش مهمی از زندگی و خاطراتم در دانشگاه فردوسی شکل گرفته و متعلق به آن است. در حقیقت دانشگاه فردوسی دیرزمانی است که بخش مهمی از زندگی و هویت من است و به بودن در آن افتخار می‌کنم. در دوران دانشجویی‌ام که حوالی سال‌های ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۸ بود، دانشگاه توانست نقش مهمی در زندگی فرهنگی و اجتماعی‌ام ایفا کند و من در این مکان بسیار آموخته‌ام. همچنین دانشگاه از حیث ارتباطی توانست زمینه آشنایی و ارتباط مرا با سازمان‌های بیرونی، مراکز پژوهشی و مجامع علمی داخلی و بین‌المللی فراهم سازد که این مهم نیز سبب ارتقا و رشد شخصیت اجتماعی من و بسیاری از دانش‌آموختگان آن دوره شد. در واقع دانشگاه برای من یک محیط سازنده، پویا و مؤثر در همه مراحل زندگی بود؛ برای همین است که من هرگز نمی‌توانم دانشگاه را از زندگی خودم تفکیک کنم.
البته پرواضح این محیط از زمانی که من در آن به‌عنوان دانشجوی کارشناسی حضور داشتم تا زمانی که به‌عنوان یک معلم مشغول به تدریس شدم، تفاوت‌ها و تحولات بسیاری را پشت سر گذاشته است. به‌عنوان مثال دوره دانشجویی من هم‌زمان شده بود با اواسط جنگ. خود جنگ تأثیر بسیار زیادی در همه ابعاد جامعه به‌ویژه در حوزه‌های مختلف علمی گذاشته بود. در این دوران تجربه حضور در جبهه از طریق دانشگاه و از طریق گروه‌های دانشجویی به جامعه می‌رسید که بخشی از خاطرات من نیز از آن دوران است. البته نباید از قلم انداخت که این تأثیر تنها به دلیل بروز جنگ در کشور نبود و نزدیکی این دوره به سال‌های نخستین پیروزی انقلاب هم شرایط را کاملا متفاوت از زمان فعلی می‌کرد. در آن دوره تغییرات شگرف نگرشی و رویکردی در همه حوزه‌ها به‌ویژه در محیط‌های دانشگاهی رخ داده بود. می‌توان گفت در آن دوران پیوند دانشگاه و دانشگاهیان با جامعه پررنگ‌تر و دغدغه‌های اجتماعی در رأس همه امور قرار داشتند. به عقیده من در آن دوران حتی انگیزه‌های تحصیلی در میان دانشجویان خیلی قوی‌تر از زمان فعلی بود و البته که این موضوع درباره اعضای هیئت‌علمی دانشگاه هم صادق است. علاوه بر این، حاکمیت هم اعتماد بیشتری به نظام دانشگاهی داشت و می‌شد نقش و تأثیر دانشگاه را بر بسیاری از تحولات و حتی تصمیم‌گیری‌های کلان سیاسی و اجتماعی دید.
درست است که رشته‌های دانشگاهی افزایش پیدا کرده، امکانات و تجهیزات آموزشی نسبت به گذشته فراوان‌تر و تعداد اعضای هیئت‌علمی و دانشجویان نیز بیشتر شده است، اما گمان می‌رود همچنان که ما به این پیشرفت دست پیدا کرده‌ایم، در استقلال دانشگاه دچار پسرفت شده‌ایم. در دانشگاه‌های امروز مسئولیت‌پذیری و دغدغه‌مند بودن در برابر اجتماع در مقایسه با گذشته کاهش پیدا کرده است؛ از این رو من آن دوره را تابناک‌تر از این دوره می‌دانم.
معتقدم که برای رفع این مشکل، کشور باید دانشگاه را قوه عاقله خود بداند، از آن مانند یک بازوی فکری و مشورتی استفاده کند و استقلال فکری و حرفه‌ای دانشگاه را محترم بشمارد. محدود کردن استقلال دانشگاه و مداخله زیاد در آن باعث اختلال در کارکرد اصلی این محیط علمی شده و حتی روی مسئولیت‌پذیری دانشگاه هم تأثیر گذاشته است. درواقع استقلال از محیط‌های علمی گرفته و به دیگر نهاد‌ها سپرده شده است. باور دارم اگر دانشگاه بخواهد به جایگاه اصلی خود بازگردد، در وهله اول باید استقلال در عملکرد دانشگاه تأمین شود؛ آزادی عمل بیشتر و استقلال دانشگاه زمینه را برای شکوفایی و رشد و تولید علم به‌شدت افزایش خواهد داد. درواقع اساس و مبنای توسعه کشور، توسعه دانش‌بنیان آن است که تنها راه‌حل پیشرفت و آبادانی کشور نیز در آن نهفته است.
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->