درمان درد کهنه بافت عنکبوتی، بازآفرینی شهری است

شهرکی - در طول سالیان، درباره‌ خاستگاه‌ها و دلایل رخداد پدیده‌های شهری توضیحات مختلفی داده شده است؛ بیشتر چالش‌های شهری دامن‌گیر اقشار مختلف جامعه به‌ویژه ساکنان و مسئولان شهری می‌شود. شناخت مسئله و در گام بعدی ارائه راهکار عملی درباره آن می‌تواند البته نه یک شبه، مسیر درمان چالش‌های عمیق محله‌ها را هموارتر کند. در شماره گذشته احسان نجارمقدم، رئیس ناحیه2 منطقه6، یکی از مهم‌ترین مسائل ناحیه2 را فقر امکانات فرهنگی دانست و راهکارهای عملی نیز ارائه داد. در بخش دوم این گفت‌وگو او ناحیه حدود 380هکتاری‌اش را از منظر عمرانی واکاوی کرده و راه‌حل ارائه می‌دهد و پاسخ‌گوی پرسش‌های ماست.

* اگر به شما اختیار تام از لحاظ قانونی داده شود و همچنین امکانات و منابع و زیرساخت‌ها مهیا باشد، در حوزه عمرانی مهم‌ترین اقدامی که برای ناحیه2 انجام می‌دهید، چیست؟
ببینید بالغ بر 80درصد خانه‌های این ناحیه بدون سند و قولنامه هستند. علاوه‌براین اینجا به‌ویژه از محدوده بولوار حر تا پارک رجا و عمار یاسر، در حوزه شهرسازی بافت ناهمگون و به‌اصطلاح عنکبوتی با معابر عرض کم و ریزدانه است که بیشتر پلاک‌های ما و کدهای نوسازی بدون استحکام بنا هستند. این بافت عنکبوتی حداقل از 30سال قبل وجود داشته است. این‌ها میراث دهیاری‌ها هستند که امروز شهرداری باید این معضل بزرگ را حل کند و پاسخ‌گو باشد بابت چیزی که خودش در ایجاد آن نقشی نداشته است.
این مقوله فراتر از شهرداری و یک ناحیه بخصوص و یک مدیر ناحیه است. راهکار عملی‌ام برای حل این مسئله، وجود یک ستاد بازآفرینی شهری است و یک تعامل میان‌دستگاهی. یعنی مثلا وزارت مسکن و شهرسازی، نظام مهندسی، شهرداری و بانک مرکزی دور یک میز بنشینند و این مشکل را بررسی کنند.
مثلا بانک مسکن وام‌های خوب بدهد و اداره شهرسازی طرح خوب بدهد و نظام مهندسی را مکلف کند که هزینه‌ها را کاهش دهد چون یکی از دلایلی که باعث می‌شود مردم این ناحیه رغبتی به کسب پروانه نداشته باشند و بر اساس آیین‌نامه‌ها بسازند هزینه‌های زیادی است که نظام مهندسی و اداره بیمه بر دوششان می‌گذارد.
مسکن و شهرسازی می‌تواند برای اینکه نقشی در بهسازی و بازسازی این محدوده‌های فرسوده داشته باشد، مهندسان این اداره با تعرفه تخفیف‌دار کارشان را در این ناحیه انجام بدهند. به‌دلیل اینکه حق آن مهندس هم تضییع نشود بسته‌های تشویقی برای آن‌ها تعریف کنند.

پرونده تعیین تکلیف 27هکتار زمین با توجه به طرح آن در جلسات، روی میز مسئولان قرار گرفته است. آخرین نتایج این نشست‌ها چیست؟
خوب می‌دانیم یکی از موضوعاتی که مردم از آن رنج می‌برند زمین‌های رها شده آستان قدس است که در مجاورت محدوده ناحیه ما وجود دارند. این زمین‌ها یا بعضا دارای طرح هستند یا طرح مصوب هم ندارند.
ولی در این سال‌ها هیچ‌گونه رویکرد تعاملی عملیاتی نداشته‌اند اگر چیزی بوده در حد گفتمان و جلسات بوده است. پشت پنل‌های این زمین‌ها هزارجور اتفاق انجام می‌شود. علاوه‌براین حس خفقان برای مردم ایجاد کرده است.
برای مثال در معقول64 در کوچه شهید رحیمی در چهارمتری خانه افراد دیوار آستان قدس وجود دارد.
این حس، نداشتن‌نشاط اجتماعی را القا می‌کند. راهکار ما برای زیباسازی در بدو ورود این بود که تمام دیوارهای آستان قدس را رنگ‌آمیزی کردیم ولی افاقه نمی‌کند.
آستان قدس هم دیدگاه‌های خاص خود را دارد. اولا نگاهی اقتصادی دارد دوم اینکه معتقد است که وقف، یک‌سری قوانین و موضوعاتی دارد که باید رعایت شود. به‌همین‌دلیل تا به حال به نتیجه نرسیده‌ایم.