مشهد را به ابعاد مذهبی و ادبی و هنری و فرهنگی و علمی آن میشناسند. در سایه مبارک وجود حضرت رضا (ع)، این شهر به پیشینه علمی حوزوی و دانشگاهی، ادیبان و شاعران و انجمنهای ادبی و هنری در شاخههای مختلف موسیقی و تئاتر و هنرهای تجسمی، زبانزد و نام بردار است.
با نگاهی به گذشته و حال مشهد به خوبی به این داشتههای هویتی برمی خوریم که هرکدام به سهم خود هویت یکپارچهای را برای شهر رضوی رقم زده است. یکی از این پارههای هویتی مشهد، تئاتر است که کارنامه درخوری در تئاتر کشور دارد.
این روزها پس از دو سال -و بلکه بیشتر- از خاموشی تئاتر به دلیل همه گیری بیماری کرونا، تئاتر مشهد جانی تازه گرفته و چراغ تماشا خانهها روشن شده است و ما شاهد آثار نمایشی، چون «سینگل»، «کرفس»، «پشت دیوار کشتارگاه»، «کشتن مرغ دریایی»، «ترانههای قدیمی»، «الکترا»، «بی در زمانی»، «افسانه ماردوش» و «هیچ کس رو محکم بغل نکن» روی صحنه هستیم.
تئاتر مشهد مهم است؛ چون بخشی از هویت این شهر است. اهالی تئاتر ایران خوب میدانند که سهمی از تئاتر ایران، مدیون مشهد و هنرمندان این شهر و در مقیاس وسیعتر خراسان است. این را گفتم تا بگویم در این روزهایی که فصل سفر است و مشهد هم تابستانهای پرزائر را میگذراند و مسافران و گردشگران زیادی این شهر را برای زیارت و سفر انتخاب میکنند، بهترین فرصت است تا تئاتر مشهد هم به آنها معرفی شود.
هویتهای کلان همیشه با خرده هویتها معنا میشود؛ در مشهد در سایه پربرکت بارگاه حضرت رضا (ع)، خوشبختانه ظرفیتهای هویتی، ادبی، هنری، بومی و اقلیمی درخوری وجود دارد که تابستان و روزهای آغازین سال، زمان مناسبی برای معرفی آنها به مسافران و میهمانانی است که شهر امام رضا (ع) را برای سفر انتخاب میکنند.
مدیران فرهنگی شهر -دست کم اداره فرهنگ وارشاد اسلامی، شهرداری، حوزه هنری و اداره میراث فرهنگی- میتوانند از این فرصتهای طلایی زمان سفر، برای معرفی جاذبهها و هنرها و ظرفیتهای مشهد به خوبی استفاده کنند. اینکه یک مسافر در هنگام ورود به مشهد چه در فرودگاه، راه آهن، پایانه یا ورودیهای شهر، از اجراهای روی صحنه تئاتر مشهد مطلع شود، هم کمک بزرگی به تئاتر مشهد است و هم زائر و مسافر و گردشگر، فرصت آشنایی بیشتر با توانمندهای شهر را پیدا میکند و همچنین امکان بهره گیری از این توانمندیها را.
هر مسافر اگر بداند در مدت اقامتش در مشهد چه فرصتهای دیگری جز توفیق زیارت حضرت رضا (ع) دارد، ماندگاری او را بیشتر میکند و بی تردید رونق اقتصادی را هم درپی خواهد داشت. اقتصاد تئاتر، نیازمند حمایت است و وقتی چند اثر نمایشی در تماشاخانههای مختلف درحال اجراست، شاید این فرصت کمک خوبی به اقتصاد هنر هم باشد.
صنعت گردشگری در دنیای امروز از همه موقعیتها برای رونق بهره میگیرد و در شهری مانند مشهد که تئاترش به دلیل پیشینه و حضور هنرمندان مطرح و صاحب نام، شناخته شده است، یکی از این فرصتها برای جذب زائر و مسافر تئاتر فراهم است.