ثبت نام آزمون‌های ورودی مدارس سمپاد و نمونه‌دولتی از ۱۸ فروردین آغاز می‌شود فروش بلیت قطار‌های نیمه دوم فروردین از امروز آغاز شد (۹ فروردین ۱۴۰۳) فرودگاه مشهد در رتبه دوم پر ترددترین فرودگاه‌های کشور در نوروز ۱۴۰۳ قرار گرفت بانک شیر مشهد در روز‌های کاری ایام نوروز فعال است خدمات‌رسانی به بیش از ۱۰۰۰ مسافر نوروزی در داروخانه‌های هلال احمر خراسان رضوی چرا مبالغ جریمه‌های رانندگی ۵ برابر شد؟ ۴۰ درصد مراجعه کنندگان به داروخانه‌های مشهد غیربومی هستند تصادف مرگبار پژو پارس و سوناتا در جاده‌های سمنان (۹ فروردین ۱۴۰۳) ویدئو| جزئیات پرونده زمین خواری به ارزش ۳ هزار میلیارد تومان در آستارا واژگونی پراید در جاده نیشابور به سبزوار ۴ کشته و مصدوم برجای گذاشت (۹ فروردین ۱۴۰۳) ممنوعیت ترافیکی شب‌های قدر سال ۱۴۰۳ در مشهد اعلام شد ظرفیت قطار‌های منتهی به مشهد در شب‌های قدر افزایش می‌یابد؟ (۹ فروردین ۱۴۰۳) کاهش ۸ درصدی تردد خودرو‌ها در ورودی‌های خراسان رضوی (۹ فروردین ۱۴۰۳) اولین واکنش فرزند آیت الله علم الهدی به شایعه مشارکت در یک هلدینگ گردشگری مه گرفتگی و غبار محلی در جاده‌های خراسان رضوی (۹ فروردین ۱۴۰۳) دستگیری قاچاقچی حرفه‌ای در تهران| ۲۲ کیلوگرم شیشه کشف شد (۸ فروردین ۱۴۰۳) انفجار چاه فاضلاب جان مرد اردبیلی را گرفت (۸ فروردین ۱۴۰۳)
سرخط خبرها

خانه‌پوشی و خیابان‌گردی؟!

  • کد خبر: ۱۲۲۲۱۱
  • ۳۱ مرداد ۱۴۰۱ - ۱۱:۳۶
خانه‌پوشی و خیابان‌گردی؟!
غلامرضا بنی‌اسدی - روزنامه‌نگار

خیابان با خانه فرق می‌کند؛ هرچند که «خ، الف، ن» در هر دو مشترک است، خیابان خانه نیست. شرایط خود را دارد و احکام اماکن عمومی در آن جاری است. خیابان با بیابان هم فرق می‌کند؛ هرچند فقط در حرف اول اختلاف و در پنج حرف دیگر اشتراک داشته باشد.

خیابان بیابان نیست که در تنهایی و خلوت بشود خود را تنها دید و بی چشم غریبه، هر کاری کرد. خیابان مشاع است میان همه، میان هزاران چشم. نمی‌شود «خانه‌پوش»، «خیابان‌گرد» باشد. خانه حکم خود را دارد و خیابان قوانین و ضوابط خود را. «شهرما، خانه ما» هم که شعار شده است تا شعور جمعی ما را برانگیزد، برای زیست جمعی نیز هرگز به‌معنای جاری‌بودن احکام خانه در شهر نیست.

برای این است که ما را توجه بدهد به ضرورت تمیزنگهداری و مراقبت از داشته‌های شهر مثل خانه تا به ما بگوید همان‌طور که درباره خانه و نظافت آن مسئول و برای نگهداشت وسایل موظف هستیم، باید همان مسئولیت و وظیفه را به شهر و داشته‌هایش بر شانه خود حس کنیم.

پس نمی‌توان «خانه‌پوش» به شهر آمد. این گزاره‌ها را چندین و چندبار در ذهن مرور کردم تا راهی کاغذ شود، آن‌هم بعد از اینکه به تکرار دیدم برخی بانوان محترم و دختران جوانمان، «خانه‌پوش» به «خیابان» می‌آیند. وقتی دیدم خانم جوان، بی‌حجاب سر و پوشش پا از خودرو پیاده و راهی پیاده‌رو شد. نه اینکه روسری از سرش سُر خورده و افتاده باشد، نه، اصلا روسری نداشت! پای هم از زیر زانو به‌جز نسیم پوششی نمی‌یافت.

وقتی دیدم دخترکان جوان، شال از سر به گردن انداخته‌اند برای خیابان‌گردی در فلان منطقه و برنامه‌هاشان را هماهنگ می‌کردند و برای شب هم قرار شد در فلان خیابان شام بخورند. یعنی قرار بود از بعدازظهر تا پاسی از شب، با پوشش خانه در خیابان بگردند! بله، باید به ایشان گفت خیابان با خانه فرق می‌کند. در نهایت ادب و مهر هم بایدشان گفت.

دختران خودمان هستند. به‌قول شهید سلیمانی: «همان دختر کم‌حجاب دختر من است. دختر ما و شماست؛ نه دختر خاص من و شما، اما جامعه ماست.»

با دخترمان چطور رفتار می‌کنیم؟ همان رفتار را هم درباره دیگران داشته باشیم. منش و روش حاج‌قاسم مفیدتر و سازنده‌تر است. اثرش اگر هم دیر و زود داشته باشد، سوخت و سوز نخواهد داشت. ما هم به‌دنبال ساختن هستیم نه سوختن. با ساختن انسان‌ها به‌قاعده تربیت دینی است که جامعه هم دینی می‌شود، ولی سوختن حکایت شعله‌هایی است که هم خاکستر می‌کند و هم دودش به چشم همه می‌رود.

باری، خیابان خانه نیست. به قوانین باید التزام داشت. زبان بیان و اجرای قانون، اما باید از جنس خانه و خانواده باشد. این مؤثرتر است، همین!

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->