مسابقات رنکینگ اسنوکر کشوری در مشهد آغاز شد چند ساعت تا جنجالی ترین انتخابات ورزش استان| پایان بلاتکلیفی فوتبال خراسان! سرنوشت ستاره کره‌ای تاتنهام مشخص شد نتیجه بازی استقلال و الهلال عربستان(۱۴ آبان ۱۴۰۳)+ ویدئو گل‌ها| شکستی قابل پیش بینی ویدئو خلاصه بازی استقلال و الهلال عربستان(۱۴ آبان ۱۴۰۳) نتیجه بازی پرسپولیس و الغرافه(۱۴ آبان ۱۴۰۳)+ ویدئو گل‌ها| گل‌نزن‌ها! ویدئو خلاصه بازی پرسپولیس و الغرافه(۱۴ آبان ۱۴۰۳) پیشنهاد نجومی به گل محمدی برای ترک فولاد جلسه فوری وزیر ورزش با مدیران استقلال بعد از بازی با الهلال عربستان پنجره نقل و انتقالاتی پرسپولیس باز و بسته می‌شود! گاریدو از چه سوالی متنفر است؟ نوراللهی خیال هواداران پرسپولیس را راحت کرد پرسپولیس در دبی می‌ماند پخش زنده بازی استقلال و الهلال (۱۴ آبان ۱۴۰۳) + تماشای آنلاین پخش زنده بازی پرسپولیس و الغرافه (۱۴ آبان ۱۴۰۳) + تماشای آنلاین تاریخ و ساعت بازی رئال مادرید و میلان | جنگ غول‌های بحران‌زده خانه‌تکانی آموریم در منچستریونایتد هت‌تریک نکونام در بردن تیم‌ها به منطقه سقوط | از نساجی و فولاد تا استقلال تعطیلی لیگ برتر بسکتبال مهدوی‌کیا، مهمان ویژه اردوی پرسپولیس تاج: نقش‌جهان و فولادشهر هنوز ناقص هستند کمک‌داور ویدئویی به فوتسال ایران رسید قهرمانی طالب‌لو در آمریکا + عکس نیمار روی نیمکت الهلال
سرخط خبرها

فوتبال؛ فصل همدلی

  • کد خبر: ۱۳۶۰۷۳
  • ۰۱ آذر ۱۴۰۱ - ۲۱:۰۵
فوتبال؛ فصل همدلی
قرار بود مدیر مدرسه یک تلویزیون بگذارد وسط سالن طبقه دوم، کف سالن را موکت فرش کنند و بنشینیم بازی حساس ایران و استرالیا را همه با هم نگاه کنیم.

آن روز‌ها مدرسه ما در یک ساختمان استیجاری در ناحیه یک مشهد بود. من و هم کلاسی‌های کچلم، تصویر دقیقی از جام جهانی فوتبال نداشتیم، اما آن روز همه مان شوق عجیبی داشتیم. قرار بود مدیر مدرسه یک تلویزیون بگذارد وسط سالن طبقه دوم، کف سالن را موکت فرش کنند و بنشینیم بازی حساس ایران و استرالیا را همه با هم نگاه کنیم.

برای ما بچه‌های دبستان فلق که جز توپ پلاستیکی «دولایه» از فوتبال ذهنیت دیگری نداشتیم، تماشای بازی تیم ملی فوتبال از تلویزیون رنگی با آن تیم رؤیایی، اتفاق مهمی بود. لحظه موعود فرارسید. کلاس‌ها تعطیل شد و همه ریختیم وسط سالن.

عابدزاده توپ را که وسط زمین می‌انداخت، بچه‌ها جیغ می‌کشیدند و سوت می‌زدند. اما وقتی خداداد عزیزی به استرالیا گل زد، آنجا دیگر مدرسه نبود، سکو‌های ورزشگاهی بود که همه بچه‌ها یک صدا شادی شان را فریاد می‌زدند. ایران رفته بود جام جهانی و ما خوشحال‌ترین کچل‌های روی زمین بودیم. اما من از همان روزها، وقتی در موقعیت‌های این چنینی قرار می‌گرفتم، سر دوراهی می‌ماندم؛ چون روی کاغذ ایرانی نبودم، شناسنامه نداشتم و ملیتم افغانستانی بود.

اما مثل بچه‌های دبستان فلق، عاشق فوتبال بودم. وقتی ایران گل می‌زد، شاد می‌شدم. وقتی بازیکنان تیم‌های عربی، خود را می‌انداختند روی زمین تا وقت بازی را تلف کنند، حرص می‌خوردم و وقتی گل می‌خوردیم، دنیا برایم تیره وتار می‌شد. هرچه گذشت، این دوراهی پررنگ‌تر شد تااینکه نمی‌دانم کدام المپیک بود که تکواندوکاران افغانستان و ایران به هم برخوردند و تنها کاری که توانستم انجام دهم، خاموش کردن تلویزیون بود.

این فوتبال چیز عجیبی است؛ آدم‌ها را به هم گره می‌زند. دیروز استقلال کابل در یک تورنمنت بازی داشت. افغانستانی‌های زیادی عاشق استقلال و پرسپولیس هستند؛ همان طور که افغانستانی‌های زیادی عاشق رئال مادرید، بارسلونا، آرسنال، یوونتوس و دیگر تیم‌های ملی و باشگاهی جهان اند. حالا جام جهانی آغاز شده است و شب و روز‌های ما قرار است با لذت تماشای فوتبال بگذرد.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->