لزوم تداوم ارتباط معتکفین با مسجد آغاز اعزام دانشجویان به سفر عمره از ۲۵ آبان‌ماه | اعزام بدون قرعه‌کشی زوج‌های دانشجو در خراسان رضوی تأکید قرائتی بر اجرای سند بنیادین آموزش و پرورش بیش از ۳۰ درصد جمعیت جهان تا سال ۲۰۶۰ مسلمان خواهند شد برکت دعای امام؛ داستان حماد بن عیسی قفل غفلت را بشکنیم | در هیاهوی زندگی، از یاد امام زمانمان غافل نشویم شهادت پاسدار تیپ ۱۲ قائم (عج) سمنان حین ماموریت رزمی + عکس (۱۶ مهر ۱۴۰۴) تجربه زیارت اختصاصی کودکان در حرم مطهر رضوی برای نخستین‌بار انتخاب ۱۰ هزار مسجد شاخص در طرح «محراب» تقدیر مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه از نیروهای خدوم انتظامی فرنی‌پزان در شربت‌خانه حضرتی | نگاهی مستند و متفاوت به یکی از نهادهای فراموش‌شده پذیرایی در حرم‌مطهر تدوین خاطرات شهدای دانش‌آموز جنگ تحمیلی ۱۲ روزه بانگ خوش، مروج اخلاق جنگ با استکبار را ادامه می‌دهیم به سویت پر کشیدم با دلی از قبل‌ شیدا‌تر نسبتِ فرهنگی و تمدنی ما و امام رضا(ع) حکم شرعی خرید اضافی وسایل زندگی چیست؟ «اوس حبیب» جنس نور و نظم را می‌شناخت | یادی از مرمتگر گنبد و آینه‌کاری‌های حرم مطهر رضوی سفری برای دل دیدار رئیس بنیاد شهید با خانواده شهید فراجا
سرخط خبرها

آقا قربانت شوم!

  • کد خبر: ۱۳۹۹۹۵
  • ۲۷ آذر ۱۴۰۱ - ۱۲:۰۲
آقا قربانت شوم!
یک‌بار رفته بودیم روز پزشک را به «دکتر احمدشاه فرهت»، پزشک حاذق افغانستانی که تخصص کودکان دارد و در مشهد شهرت زیادی به‌دست آورده است، تبریک بگوییم که دکتر روایت جالبی از اولین زیارت خود در حرم آقا امام‌رضا (ع) تعریف کرد.

یک‌بار رفته بودیم روز پزشک را به «دکتر احمدشاه فرهت»، پزشک حاذق افغانستانی که تخصص کودکان دارد و در مشهد شهرت زیادی به‌دست آورده است، تبریک بگوییم که دکتر روایت جالبی از اولین زیارت خود در حرم آقا امام‌رضا (ع) تعریف کرد. او می‌گفت اوایل دهه ۶۰ که برای اولین‌بار از قندهار به مشهد آمده بوده، ماشین‌هایی که از هرات او را به مشهد رسانده بودند، دکتر را در ترمینال پیاده کرده‌اند. بعد سوار یک تاکسی می‌شود و از راننده می‌خواهد تا او را به حرم برساند. راننده، آقای دکتر را در فلکه آب (میدان بیت‌المقدس) پیاده می‌کند و می‌رود.

دکتر فرهت تعریف می‌کرد که من هنوز حرم را ندیده بودم. وسط فلکه آب از بنده‌خدایی پرسیدم: ببخشید حرم کجاست؟ وی می‌گوید پشت‌سرت است و این می‌شود اولین دیدار او با حرم. من به‌واسطه اینکه در طول این سال‌ها میهمان‌های زیادی از افغانستان داشته‌ایم که برای زیارت به مشهد می‌آمدند، آدم‌های زیادی را دیده‌ام که زیارت اولشان چه حال خوبی داشته است. با آن‌ها حرم رفته‌ام و ساعت‌ها منتظر مانده‌ام تا زیارت کنند.

بعضی‌هایشان سواد نداشتند و برایشان امین ا... خوانده‌ام. یک‌بار پسرعموی پدرم را که از غزنی برای زیارت به مشهد آمده بود، بردم حرم را زیارت کند. اولین بارش بود. در راه رسیدن به حرم، قصه‌هایی از آرزوی پدر و مادرش برای سفر به مشهد تعریف کرد؛ از اینکه آن روز‌ها امکانات کم بوده و فقر زیاد و خیلی‌ها آرزوی زیارت حرم امام‌رضا (ع) را با خود از دنیا بردند. وقتی به حرم رسیدیم، دست‌به‌سینه رو به گنبد ایستاد تا به آقا سلام بدهد؛ مثل ابر بهار اشک می‌ریخت و مدام می‌گفت: «آقا! قربانت شوم.» چند سال پیش این بنده‌خدا از دنیا رفت و تصویر حال‌وهوایش از نخستین زیارتش، هنوز از ذهنم پاک نشده است.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->