در هر کشوری و برای هر جامعه ای ابتدایی ترین نیاز، آرامش خاطر است. عواملی که موجب می شود نیازهای ما برطرف شود، نعمت هایی است که خداوند در زمین برای بندگانش ارزانی داشته است.
آرامش خاطر زندگی انسان در گرو وجود نعماتی ازجمله پدر و مادر خوب، سلامتی و تندرستی، آب و غذای سالم، دوست و همنشین خوب، آسایش جانی و مالی، جامعه ای عاری از هرگونه بی نظمی و هنجارشکنی است. همواره ذات انسان به گونه ای است که تا وقتی فقدان نعمتی را تجربه نکند، وجود آن را طوری که باید درک نمی کند و همین عامل باعث می شود که گاهی انسان قدر داشته هایش را نداند و حتی در مواردی آن ها را از دست بدهد.
اما با کمی تعقل و تدبر در دنیای پیرامونمان می توان به نعمت هایی پی برد که شاید آن قدر بزرگ و ارزشمند هستند که از دروازه کوچک چشم انسان مشاهده نمی شوند. یکی از نعمت هایی که ما در کشور عزیزمان ایران به لطف همت دست اندرکاران داریم، نعمت بزرگ امنیت است. امنیت سررشته و آغاز بسیاری از فعالیت های انسان است. ما در سایه امنیت به زندگی مان می پردازیم، کار می کنیم، با خانواده مان آسوده خیال در هر کجای شهرها تردد می کنیم و بدون اینکه ذره ای نگران اتفاقات غیرمنتظره باشیم، به دنبال اهداف زندگی مان هستیم.
این چنین نعمتی که بدون وجود آن هیچ کاری در جامعه پیش نمی رود، حاصل خدمات و زحمات افرادی است که در مقابل خطراتی که موجب سلب امنیت جامعه می شود، می ایستند. کسانی که در راه برقراری امنیت، نظم و آرامش در جامعه از هیچ کوششی دست نمی کشند، در این راه حتی از جانشان مایه می گذارند و از عرض اندام مخلان امنیت و آرامش مردم جلوگیری می کنند. در این بین مردانی هستند که در نقاط صفر مرزی همواره وظیفه بسیار سنگین و خطیر حراست و حفاظت از مرزهای کشور را بر عهده دارند.
مرزها گذرگاه ورود و خروج افراد، کالاها و حتی فرهنگ های هر کشوری به کشور دیگر است و از این حیث اهمیت زیادی پیدا می کنند و دشمنان برای ضربه زدن به ملت ها باید از طریق مرزها به داخل کشور رخنه کنند و اگر چنین شود، نعمت امنیت را از آن جامعه سلب می کنند. ضربه های دشمنان و معاندان فقط لشکرکشی ها و حملات نظامی نیست، بلکه ممکن است این ضربه زدن ها به صورت کاملا خاموش بر پیکره جامعه وارد شود؛ مانند قاچاق موادمخدر به داخل کشور یا قاچاق سوخت و سرمایه های ملی کشور به خارج از مرزها یا قاچاق کالاهای مشابه تولید داخلی.
البته نباید از خطرات نظامی، اشرار و گروهک های تروریستی غافل شد. زیرا آن ها نیز از طریق مرزها به دنبال ضربه زدن به ملت و دولت هر کشوری هستند تا بتوانند با ایجاد هرج ومرج در مرزها و در ادامه در شهرهای کلان کشور با ایجاد رعب و وحشت و سلب آرامش و امنیت مردم، جامعه واحده را رو به سرنگونی و نارضایتی بکشانند.
اینجاست که برای جلوگیری از همه این عواقب ناشی از نظارت نکردن بر مرزها، مردانی از جنس همت و اقتدار با عشقی که به وطن خویش و مسئولیتی که به دیگرهم وطنان خود دارند، به صورت شبانه روزی و در همه نقاط مرزی و هر نقطه جغرافیایی اعم از خشکی، دریا، بیابان های گرم، پیچ وتاب کوه های صعب العبور و در هر وضعیت جوی اعم از برف و باران و گرما و سرما مرزهای ایران اسلامی را حراست می کنند تا دشمنان نتوانند حتی لحظه ای فکر تعرض و تجاوز به کشورمان را در سر بپرورانند.
این غیورمردان شب ها را در کمین متجاوزان بیدار می مانند و روزها با پایش منطقه ای نوار مرزی از هرگونه عبورومرور غیرمجاز جلوگیری می کنند. در مواردی نیز ممکن است دشمنان و تبهکاران مسلح با مرزبانان درگیر شوند. تا امروز هیچ گاه مرزبانان متحمل شکستی در درگیری های نظامی با اشرار و قاچاقچیان مسلح نشده اند، اما در راه دفاع از وطن شهیدانی را تقدیم مردم و نظام اسلامی ایران کرده اند.
شهدای مدافع وطن کسانی هستند که بار سختی حفاظت از مرزهای کشور را به دوش کشیدند، دست از دنیا شستند و برای مقابله با دشمنان این مرزوبوم تا آخرین نفس جنگیده اند.