به گزارش شهرآرانیوز؛ هیچکس در آرژانتین، به یک تیم خوب یا مربی باهوش فکر نمیکرد. برای آنها مسیر جام، از یک ابرقهرمان میگذشت. ابرقهرمانی که مسی، در آخرین روزهای دوران بازی توانست شبیه آن بشود. نابغه آلبیسلسته که پس از حذف آرژانتین در جامجهانی ۲۰۱۸ روسیه، برای مدتی از تیم ملی کشورش خداحافظی کرد، با اصرار اسکالونی بار دیگر لباس سفیدوآبیها را بر تن کرد تا مسیر جاودانگی را تا انتها طی کند.
فوتبال، معمولا چیزی که لیاقتش را نداشته باشید، به شما هدیه نمیدهد. مسی آرژانتین، هیچوقت شبیه قهرمانها نبود. برای آرژانتینیها، مسی فقط پاسپورت این کشور را داشت. او در بارسا، توپ طلا و لیگ قهرمانان درو میکرد و در آرژانتین، مثل بازندهها از زمین خارج میشد؛ حتی جامجهانی ۲۰۱۴ که آرژانتین به فینال رسید، لئو هیچ سهمی از گلهای این تیم در مراحل حذفی نداشت. جامجهانی ۲۰۱۰ برای آرژانتین گل نزد و جامجهانی ۲۰۰۶، پکرمن علاقهای نداشت او را در ترکیب اصلی بازی بدهد. جامجهانی قبل هم لئو در روسیه، بهزحمت توانست دروازه نیجریه را باز کند و پاسگلهایش مقابل فرانسه، برای نجات آرژانتین کافی نبودند. در کوپاآمریکا مسی فقط در سال۲۰۱۶ در حد توقع ظاهر شد و در سایر دورهها، ستاره یک تیم بازنده بود. آرژانتین برای قهرمانی، به چیزی بیشتر از یک بازیکن خوب نیاز داشت؛ چیزی که مسی، سرانجام شبیه آن شد.
مسی در قطر، نه فقط ستاره آرژانتین که همهچیز این تیم بود. او بهجز بازی با لهستان، در همه بازیها برای آرژانتین گل زد. در سه بازی مختلف پاس گل داد و پنج بازی از هفت بازی جام، توانست بهترین بازیکن زمین شود. او با گلش به مکزیک، آرژانتین را به جام برگرداند و بازی با هلند، با یک پاس عمقی از میان مدافعان حریف، شروعکننده آتشبازی نیمهنهایی بود. در بازی فینال هم دو بار آرژانتین را جلو انداخت و سهبار توانست برای دیگربازیکنان تیمش موقعیت بسازد.
این همان کاری بود که مسی در کوپاآمریکا سال قبل هم انجام داد. چهار بار برای آرژانتین گل زد و بیشتر از آن، برای این تیم گل ساخت. او حتی در بازی جام قهرمانی اروپاآمریکایجنوبی، سازنده دو گل از سه گل آرژانتین بود؛ رهبر، قهرمان، گلزن و گلساز. این، همان مسی است که آرژانتینیها انتظارش را میکشیدند.
اگر روزگاری ناکامی در جامجهانی ضعف مسی و دلیل اصلی انتقاد برخی از این بازیکن بود، حالا درخشش در این تورنمنت به نقطه قوت فوقستاره آرژانتینی تبدیل شده است. فقط دو بازیکن در یک تورنمنت جامجهانی در طول تاریخ دستکم پنج گل زدهاند و بیشاز بیست موقعیت گلزنی برای همبازی خود ایجاد کردهاند. این اتفاق یکبار توسط مارادونا در سال ۱۹۸۶ و در این دوره توسط لیونل مسی رخ داده است.
از زمان اهدای جایزه بهترین بازیکن جامجهانی در سال ۱۹۸۲، لیونل مسی تنهابازیکنی است که دو بار در سالهای ۲۰۱۴ و ۲۰۲۲، برنده این عنوان مهم و تاریخی شده است. لیونل مسی ۲۶ گل در تورنمنتهای مهم ملی برای آرژانتین به ثمر رسانده است. او سیزده گل در جامجهانی به ثمر رسانده و سیزدهبار در کوپاآمریکا با لباس تیم ملی آرژانتین موفق به گلزنی شده که این بیش از هر بازیکن اهل آمریکای جنوبی در تاریخ در این دو رقابت است. حالا او از رونالدو با ۲۵ گل پیشی گرفته است و در صدر جدول قرار دارد.
لئو، حالا صاحب همهچیز است؛ همه آن چیزی که از فوتبال میخواست. او هر سه جام ممکن با آرژانتین را برده و پیشازاین، در رده کمتر از ۲۳سال قهرمان المپیک هم شده است. کلکسیون افتخارات شخصی و باشگاهی مسی هم، به نظر دست نیافتنی میرسند. او بهزودی رکورد دنیآلوز را میشکند و صاحب بیشترین تعداد جام قهرمانی خواهد شد. قرارنگرفتن در فهرست کاندیداهای توپ طلای۲۰۲۲، میتوانست بهمعنی پایان دوران افسانه مسی باشد؛ اما نابغه آرژانتینی فقط چند هفته پس از این مراسم نشان داد بالارفتن سن، او را بالغتر از همیشه کرده است. حالا باید مسی را اصلیترین گزینه توپ طلای سال آینده در نظر گرفت و هشتمین توپ طلا را برای وارث مارادونا کنار گذاشت.