شهادت پاسدار تیپ ۱۲ قائم (عج) سمنان حین ماموریت رزمی + عکس (۱۶ مهر ۱۴۰۴) تجربه زیارت اختصاصی کودکان در حرم مطهر رضوی برای نخستین‌بار انتخاب ۱۰ هزار مسجد شاخص در طرح «محراب» تقدیر مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه از نیروهای خدوم انتظامی فرنی‌پزان در شربت‌خانه حضرتی | نگاهی مستند و متفاوت به یکی از نهادهای فراموش‌شده پذیرایی در حرم‌مطهر تدوین خاطرات شهدای دانش‌آموز جنگ تحمیلی ۱۲ روزه بانگ خوش، مروج اخلاق جنگ با استکبار را ادامه می‌دهیم به سویت پر کشیدم با دلی از قبل‌ شیدا‌تر نسبتِ فرهنگی و تمدنی ما و امام رضا(ع) حکم شرعی خرید اضافی وسایل زندگی چیست؟ «اوس حبیب» جنس نور و نظم را می‌شناخت | یادی از مرمتگر گنبد و آینه‌کاری‌های حرم مطهر رضوی سفری برای دل دیدار رئیس بنیاد شهید با خانواده شهید فراجا ۳ هزار و ۱۵۷ موکب در اربعین ۱۴۰۴ خدمات ارائه کردند زیارت، مهمان‌شدن در خانه امام رضا(ع) | حق امام معصوم را با زیارت ادا کنیم آغاز همایش تجلیل از خادمان اربعین با پیام رئیس‌جمهور (۱۶ مهر ۱۴۰۴) الگوگیری از سیره امام‌رضا(ع) در تربیت کودک | پیوندی از عقلانیت، عاطفه و نظم دهلی نو محفل شاعرانه در پاسداشت حضرت زهرا(س) شد تأکید معاون وزیر فرهنگ در حمایت از تولید محتوای قرآنی در مناطق روستایی و عشایری
سرخط خبرها

گنبد نشانی مشهد است

  • کد خبر: ۱۴۲۰۹۳
  • ۰۷ دی ۱۴۰۱ - ۱۴:۲۷
گنبد نشانی مشهد است
هیچ وقت در مشهد گم نمی‌شوی. چون حرم برای همه شهروندان این شهر پناهگاه امنی است که با یک اتوبوس می‌توانی به آن برسی.

اینکه هر کجای مشهد بایستی و در هر جهت جغرافیایی به سمت مرکز نگاه کنی ردی از حرم آقا امام رضا (ع) دیده می‌شود، باعث شده که مشهد با همه شهر‌های جهان متفاوت باشد. هیچ وقت در این شهر گم نمی‌شوی. چون حرم برای همه شهروندان این شهر پناهگاه امنی است که با یک اتوبوس می‌توانی به آن برسی. چند سال قبل وقتی «حاجی دایی» تازه در خیابان مفتح یک خانه دو طبقه خریده بود، هر کسی که می‌رفت خانه نویی، یک بار بالای پشت بام هم می‌رفت تا گنبد و گلدسته‌های حرم را از آن بالا ببیند.

آن روز‌ها من بچه بودم و دیدن حرم از آن بالا ذوق زده ام می‌کرد. پارسال که رفته بودم خانه حاجی دایی به پشت بام رفتم و همین که رو به حرم سرم را بالا آوردم که سلام بدهم و یاد خاطرات بچگی بیفتم، دیدم یک دیوار بی ریخت بتنی جلو چشمانم را گرفته است.

از بچگی وقتی اتوبوس خط ۴۸ از زیر پل چهارراه مقدم طبرسی رد می‌شد، به لحظه‌ای فکر می‌کردم که برای اولین بار سوار قطار شد م و گنبد و گلدسته‌های حرم را از روی پل و درون قطار می‌دیدم. بعد که سال ۷۸ خانوادگی رفتیم تهران ما بچه‌ها چسبیده بودیم به پنجره کوپه تا گنبد را ببینیم و دیدیم. هنوز هم وقتی سوار قطار می‌شوم همان قدر از دیدن گنبد از روی پل مقدم طبرسی ذوق می‌کنم.

اولین باری که سوار هواپیما شدم، خودم را چپاندم کنار پنجره هواپیما. از بچگی دوست داشتم حرم را از آن بالا ببینم. راستش را بخواهید گنبد و گلدسته‌های حرم از هر جهتی آدم را هوایی زیارت می‌کنند، دلتنگ امن‌ترین جایی که تاکنون تجربه کرده ام.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->