به وقت شام آخر سردار | نگاهی به فیلم سینمایی «به وقت شام» که سردار سلیمانی با آن گریست

 لحظه‌های فرار مردم، ویرانی، آوارگی، نمایش تصاویری از وحشیگری تروریست‌های داعش در سوریه، روایت داستان پدر و پسر خلبانی که مأموریت دارند به دمشق بروند و مردمی را از محاصره داعش نجات بدهند، همچنین روایتی از حضور داعش در سوریه، همه تلاش ابراهیم حاتمی کیا در فیلم «به وقت شام» بود تا بخشی از این واقعه وحشتناک و مبارزه مدافعان حرم با داعش را متفاوت روایت کند.

فیلمی که هر بیننده‌ای را لحظاتی میخکوب می‌کرد. با وجود انتقاد‌هایی که به حاتمی کیا می‌شد درباره شیوه پرداخت به سوژه و خلق صحنه‌هایی که برای برخی باورپذیری روایت را کم‌رنگ می‌کرد ‌یا تیپ سازی‌ای که در خلق برخی قهرمان‌های داستان‌هایش داشت، یک نکته شاید برای خیلی از منتقدان مورد غفلت قرار گرفت و آن جسارت ساختن فیلم درباره سوژه‌ای بود که حتی نوشتن و تصویرسازی ذهنی از جنایت‌های داعش در منطقه سخت به‌نظر می‌رسید، چه برسد به ارائه تصاویری که اوج فاجعه و خطر تهدید داعش در منطقه را به مخاطب نشان می‌داد و فلسفه حضور مدافعان حرم در منطقه و ضرورت آگاهی بخشی درباره این موضوع را به خوبی بیان می‌کرد.

سال ۹۶ که «به وقت شام» اکران شد، سردار قاسم سلیمانی به تماشای آن نشست. سرداری که خود در سوریه و عراق، نه در حد چند پلان و سکانس، بلکه بار‌ها صحنه‌های واقعی سر‌بریدن مردم مظلوم، رزمندگان و مدافعان حرم را از نزدیک دیده بود. تماشای این فیلم در آن  زمان برای سردار کار سختی بود. چون باید صحنه‌هایی را تماشا می‌کرد و مهر تأیید یا ردشدن به فیلمی می‌زد که خود آن  را زیسته بود. سردار سلیمانی پس از تماشای سکانس‌هایی از این فیلم گریه کرد و درباره این فیلم گفت که حاتمی کیا خط شکنی کرده و با هنرمندی خاص، گوشه‌هایی از آن واقعه تلخ را نشان داده است و به همه کسانی که دفاع کردند، خدمت بزرگی کرده است. او از خطر بزرگی گفت که تهدیدی برای اسلام و تشیع و انسانیت است. 

به عقیده سردار سلیمانی این فیلم مستندی بود که در بخش‌هایی صددرصد به واقعیت نزدیک بوده و تداعیگر صحنه‌هایی بوده که خود بار‌ها در عراق و سوریه شاهدش بوده است. صحنه‌های سر‌بریدن‌های جمعی، آوارگی و مظلومیتی که ملت‌های عراق و سوریه تجربه کرده‌اند. آن سال سردار از طرف همه رزمندگان و شهدای مظلوم از فیلم‌ساز و گروه فیلم‌سازی تشکر کرد.

او دو سال بعد در ۱۳ دی ماه ۹۸ که در مبارزه با داعش و گروه‌های تکفیری قهرمان بی بدیل یک ملت بود، در حمله تروریستی پهپاد آمریکایی در نزدیکی فرودگاه بغداد به‌همراه چند تن دیگر ازجمله ابومهدی المهندس به شهادت رسید. در این سال‌ها اگرچه مستند‌ها و روایت‌هایی از زندگی سردار شهید قاسم سلیمانی یا لحظه شهادت او به نمایش درآمده است، اما به طورحتم سینمای مقاومت بدهکار قهرمانی است که یک روز به‌خاطر درک آنچه از داعش و گروه‌های تکفیری می‌دانست، با «به وقت شام» حاتمی کیا گریست و خود در همین راه به شهادت رسید.