به گزارش شهرآرانیوز، در ششمین روز از برگزاری بیستمین جشنواره فیلم فجر مشهد، ۸ فیلم در ۶ پردیس سینمایی اکران شد که در این میان، ۲ فیلم «بعد از رفتن» و «پرونده باز است» به ترتیب در ساعت ۱۷:۳۰ و ۱۹:۳۰ در پردیس سینمایی آفریقا به نمایش در آمد. اما مخاطبان فیلم «پروند باز است» نسبت به اکران این فیلم انتقادات فراوانی داشتند و حتی آن را در حد نمایش عمومی هم نمیدانستند. چه رسد به این که این فیلم به عنوان یکی از فیلمهای منتخب جشنواره فجر، به بخش سودای سیمرغ هم راه یافته باشد.
سوژه خوب و متن بد
یکی از مخاطبان میگوید: اصلا از کارگردان «قصههای مجید» و «اتوبوس شب» توقع نداشتم فیلمی به این بدی بسازد. اصلا به هیچکدام از کارهای کیومرث پوراحمد شباهت نداشت. فیلم بسیار بد بود. یک سوژه معموولی و دست چندم که بارها به آن پرداخته شده و کارگردان هم سعی نکرده بود کمترین خلاقیتی در پرداخت آن بروز دهد. تعجب میکنم چرا چنین فیلمی در جمع فیلمهای سودای سیمرغ حضور داشت.
مخاطب دیگری میگوید: هر چند سوژه خوبی برای فیلم انتخاب شده بود. اما توقع این بود که بر مبنای آن، متن بهتری نوشته شود. اصلا تعجب میکنم چگونه آقای پوراحمد حاضر شده چنین متنی را به تصویر بکشد. بماند این که فیلم در فرم هم ایرادات زیادی داشت، اما بیشترین نقطه ضعف فیلم، متوجه فیلمنامه بود.
مخاطب دیگری که به خاطر اسم کیومرث پوراحمد به عنوان کارگردان فیلم به سالن سینما آمده بود نیز گفت: تمام تصور ذهنی من از آقای پوراحمد دچار گسست شد. این فیلم قابل دفاع نیست. متن بد، بازیهای ضعیف بازیگران، کارگردانی ضعیف و ... همه و همه جمع شده بود که از این فیلم، یک فیلم افتضاح بسازد.
پایان بندی نداشت
مخاطب دیگری اعتقاد دارد که اینگونه سوژهها باید بیشتر مورد توجه کارگردانان باشد. اما لااقل در پایان بندی باید به گونهای باشد که مخاطب را راضی کند. پایان ناتمام این فیلم که اسم فیلم هم از همین پایان گرفته شده بود، اصلا مناسب نبود.
شاید کارگردان میخواسته سوژه این فیلم را در فیلم بعدی ادامه دهد
مخاطب دیگری با اشاره به انتخاب یک سوژه خوب اجتماعی و مبتلا به جامعه میگوید: این داستان باید پایان داشته باشد و نباید رها شود. شاید کارگردان میخواسته در یک قصه عاشقانه، پایانی خوب را در فیلم بعدی خود برای آن رقم بزند. اما ناتمام ماندن فیلم، اصلا کمکی به مخاطب نمیکند.
مخاطب دیگری هم که به گفته خود از ابتدای جشنواره امسال پیگیر دیدن فیلمهای جشنواره بوده است، میگوید: با وجود آن که بیش از نیمی از فیلمهای این دوره از جشنواره به کارگردانان فیلم اولی متعلق بود، اما آقای پوراحمد قافیه را به این کارگردانان جوان باخت و فیلمی تولید کرد که از بسیاری از فیلم اولیهای این جشنواره نیز نازلتر بود.
از برخی از فیلمهای این دوره از جشنواره بهتر بود
البته مخاطب دیگری نیز عقیده دارد که این فیلم آنقدر هم بد نبوده و از برخی دیگر از فیلمهای این دوره از جشنواره بهتر بوده است. به اعتقاد او با وجود آن که بازیگران نتوانستند توقع مخاطب را برآورده کنند، اما برخی مسائل فنی فیلم در کنار سوژه خوبی که کارگردان به سراغ آن رفته بود، فیلمی در سطح متوسط را شکل داده بود.