هوتن شکیبا: «تاسیان» را دوست داشتم ریزش ۳ میلیونی مخاطب فیلم‌های کمدی | سلیقه مردم در فیلم دیدن تغییر کرده است حامد بهداد: داریوش ارجمند نه اخلاق حرفه‌ای دارد نه تکنیک بازیگری خالق پیکی‌بلایندرز، فیلم‌نامه بعدی جیمزباند را می‌نویسد چرا انیمه «کرومی» در بین کودکان محبوب شد؟ + خلاصه داستان یاد و خاطره مهدی خلیلی در شبکه‌ مستند موافقت موسسه «سینما - شهر» با تبدیل ۲ مجتمع فرهنگی به سالن سینما در خراسان رضوی «زن و بچه» امشب (۱۰ مرداد) در «هفت» نقد می‌شود رونمایی از پوستر فیلم سینمایی «جزایر قناری» + عکس رابرت ویلسون، کارگردان تئاتر درگذشت + علت فوت انتشار جدول نمایش برنامه «سینمای ایران برای وطن» + عکس مانی حقیقی: فیلم من نه دروغ می‌گوید، نه راست! مریم حسینیان، داستان‌نویس مشهدی درگذشت+ علت فوت ویدیو | موسیقی استاد محمد نوری را باید با روح شنید، نه گوش! استوری هنرمند تئاتر مشهد دربارهٔ شرایط مجموعهٔ تئاتر شهر | کاش تئاتر مشهد بزرگ‌تر داشت + عکس تغییر چهره بازیگر نقش مومو سریال بچه مهندس + عکس ماجرای کتک خوردن جعفر دهقان در سریال «حکایت‌های کمال»
سرخط خبرها

نگاهی به فیلم سینمایی «یادگار جنوب» | هذیان‌هایی به‌جای فیلم

  • کد خبر: ۱۴۹۹۶۶
  • ۲۳ بهمن ۱۴۰۱ - ۱۳:۵۲
نگاهی به فیلم سینمایی «یادگار جنوب» | هذیان‌هایی به‌جای فیلم
«یادگار جنوب» فیلمی ضد داستان، ضدقهرمان و تا حدی ضد سینما است.

راهله سرادار - شهرآرانیوز، «هذیان‌هایی به‌جای فیلم»؛ این توصیف من از فیلم کم‌سن‌وسال‌ترین کارگردان‌های سینمای این سال‌های ایران برای مشتریان آن است. فیلمی ضد داستان، ضدقهرمان و تا حدی ضد سینما!

داستان فیلم حکایت عاشقی مردی متمول بنام وحید با بازی وحید رهبانی است. او خاطرخواه شیواست که از بچگی با هم بزرگ شده‌اند و تصمیم می‌گیرند با هم ازدواج کنند. صالح برادر شیوا با بازی پژمان جمشیدی، دوست نزدیک و صمیمی وحید، رئیس یک باند قاچاق و مخالف این وصلت است. در نزاعی که چند سال قبل بین آن‌ها رخ می‌دهد، شیوا دچار مرگ‌مغزی‌شده و زندگی نباتی پیدا می‌کند و...   

این همه داستان بود و همه داستان، نبود. خیلی تلاش کردم تا فیلمی در ستایش عشق ببینم و نگاهی نو به رابطه‌های ناپایدار و سیال آدم‌های این روزگار که وقتی پای خواستن دل‌وجان در میان بیاید، همه چیز را تغییر می‌دهند و عاشقانه پای زندگی و بودنشان می‌مانند. انگار تصویری از آخرین پلان‌های یادگارهای جنوب می‌خواست چنین باشد، ولی آنچه بر پرده سینما تماشا کردم، به‌تصویرکشیدن عشق و عاشقی به شکلی سطحی بود. مالیخولیای جنون‌آمیزی از رفتار آدم‌هایی که رابطه‌شان با واقعیت را ازدست‌داده بودند. وحید می‌خواست فقدان معشوقش را با حضور زن دیگری با بازی الناز شاکردوست که صالح به او گفته بود  قلب شیوا درسینه او می تپد جبران کند و...

حقیقت این است که صحنه‌پردازی‌های خلاقانه و جذاب و کنش و واکنش‌ها و تحول دراماتیک وحید و رعنا می‌توانست رگه‌های جذابی از یک ملودرام نفس‌گیر را برای یک گیشه عمومی در سینمای بدنه در خود داشته باشد، ولی این‌طور نبود. ضعف نسبی در شخصیت‌پردازی‌ها، آن‌ها را در حد تیپ معرفی کرد و فیلمنامه هم با شکستن مدام خط‌های فرضی داستان و جغرافیا و زمان، نتوانست رابطه پایداری را با مخاطب ایجاد کند. تا جایی که این موضوع هم به در هم ریختن روابط علت و معلولی کشیده می‌شد و هم پی‌رنگ را مخدوش می‌کرد و در نهایت به آزار مخاطب به‌جای لذت او می‌انجامید.

در مقابلم و روی پرده سینما یک سایکودرام گم شده در پازلی از پلان‌هایی کُند می دیدم که با گره‌افکنی‌ها و گره‌گشایی‌های مطول و کسل‌کننده و دیالوگ‌های معمولی، بیشتر از آنکه سرنخی برای ادامه بدهد، در داستان‌های تو در توی خود، سرنخ‌ها را جا می‌گذاشت و به‌جای تعلیق، مخاطبش را گیج می‌کرد.

در این میان چیزی که فیلم را نجات می‌داد، چندین داستان کوتاه در قالب ویدئوکلیپ‌هایی با تصویربرداری زیبا بود که همراه با ملودی‌های گرم و عاشقانه ساز بی‌نظیر نی‌انبان بندری بر آن خوش نشسته بود.

 

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->