عملیات هوایی «اچ ۳» به روایت فرمانده دسته پروازی فانتوم‌های ایرانی

به گزارش شهرآرانیوز، امروز چهل و دومین سالگرد اجرای عملیات متوهرانه «اچ ۳» است. نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در چنین روزی با به پرواز در آوردن ۸ فروند جنگنده بمب افکن مافوق صوت اف-۴ و یورشی برق آسا موفق به انهدام پایگاه‌هایی شد که عراق برای در امان ماندن هواپیماهایش از دست نیروی هوایی ایران، چند صد فروند از جنگنده هایش را در آنجا پنهان کرده بود.

امیر سرتیپ دوم خلبان فرج ا... براتپور به عنوان فرمانده دسته پروازی فانتوم‌ها در این عملیات بزرگ به خبرنگار شهرآرانیوز گفت: در ابتدا به روان تمامی شهدای والامقام درود می‌فرستم و به ویژه برای همکارانم در نهاجا و شهدایی که در کنارشان جنگیدم آرزوی مغفرت الهی را دارم.

وی ادامه داد: عملیات «اچ ۳» بسیار ویژه بود. باید بدانیم عبور از عرض کشور دشمن، گذر از ۴ پایگاه هوایی متخاصم و مجهز به انواع پدافند‌های هوایی و در نهایت، نابودی پایگاه‌های «الولید» اتفاقی آسانی نبود و تیزپروازان ارتش جمهوری اسلامی ایران موفق به چنین کار بزرگی شدند.

سرتیپ براتپور یادآور شد: ۲۸ اسفند سال ۱۳۵۹ بود که شهید سرلشگر جواد فکوری به عنوان فرمانده نهاجا، بنده را به عنوان فرمانده عملیات انتخاب کرد. وی در خلال صحبت هایش گفت که ریسک این عملیات بین ۷۵ تا ۸۰ درصد است و ممکن است از ۸ فروند، ۶ فروند را منهدم کنند.

وی ادامه داد: در وضعیتی که ما با آن مواجه بودیم، روحیه مردم به خاطر تبلیغات دروغین دشمن و رسانه‌های غربی افت کرده بود و گمان‌ها بر این بود که ایران شانسی در برابر عراق ندارد. در چنین حالی بود که حضرت امام (ره) اصرار ویژه‌ای بر اجرای عملیاتی بزرگ داشتند تا درس سختی به صدام و حامیان او بدهیم؛ بنابراین تمام تلاش مان را کردیم تا مردم را خوشحال و امیدوار کنیم.

دیدار خلبانان شرکت کننده در عملیات با امام خمینی(ره)

این خلبان اف-۴ در جنگ تحمیلی افزود: عملیات در سکوت کامل رادیویی اتفاق افتاد و آنچه در فیلم سینمایی «حمله به اچ ۳» مشاهده کردید به علت سینمایی بودن آن باید دیالوگ می‌داشت یا از ارتفاعی فیلمرداری می‌شد که تجهیزات نظامی و سینمایی دچار آسیب نشود. اما واقعیت آن است که ما ۴ هزار کیلومتر را در ارتفاعی ۵۰ پایی معادل ۱۵ متری زمین حرکت کردیم تا در رادار‌های دشمن قرار نگیریم.

سرتیپ براتپور گفت: همزمان با آغاز عملیات، ۳ فروند جنگنده اف-۵ از پایگاه هوایی تبریز به پرواز درآمدند و پالایشگاه کرکوک را زدند. همین اتفاق باعث شد توجه دشمن از روی ما برداشته شود و بتوانیم خود را به پایگاه‌های الولید برسانیم و ۴۸ فروند جنگنده بعثی را نابود کنیم.

فرمانده اسبق پایگاه هوایی شهید نوژه همدان به خلبانان شرکت کننده در این عملیات و طراحان این عملیات بزرگ اشاره و خاطرنشان کرد: در جریان عملیات، خوشبختانه هیچ یک از جنگنده‌ها و خلبانان آن دچار سانحه نشدند. اما سال‌های بعد، برخی از هم رزمان من در عملیات «اچ ۳» در وقایع دیگر درگذشتند یا به شهادت رسیدند؛ شهید خضرائی، شهید خسروی، شهید آذرفر، شهید سلطانی و شهید محرابی، افسرانی بودند که صبح بهاری پایگاه‌های الولید را به جهنمی سوزان تبدیل کردند. طراحان عملیات نیز اساتید ما و از مردان فداکار نهاجا بودند. مرحوم سرهنگ بهرام هوشیار، سرهنگ علی دهنادی و سرهنگ فریدون ایزدستا به عنوان شخصیت‌های کلیدی در طراحی عملیات اچ ۳ فعال بودند.

براتپور روایت کرد: ۴ پایگاه مهم هوایی در این عملیات دخیل بودند؛ پایگاه هوایی نوژه به عنوان سکوی جنگی عملیات، پایگاه هوایی تبریز برای عملیات فریب، پایگاه هوایی اصفهان برای پشتیبانی هوایی لب مرز با استفاده از قدرت بالای اف.۱۴ و پایگاه یکم شکاری مهرآباد برای تامین سوخت هوایی ما در طول عملیات.

عملیات دو بار لو رفت

امیر سرتیپ براتپور با اشاره به چرایی لغو عملیات به مدت دو بار تعریف کرد: عملیات دو بار لغو شد. دفعه اول در تاریخ ۸ آبان ۵۹ بود. در این تاریخ من ساب لیدر یا همان جانشین فرماندهی دسته پروازی بودم و خلبانان فراخوانده شده به عملیات از پایگاه‌های مختلفی دعوت شده بودند و علیرغم هشدار‌های مکرر مبنی بر صحبت نکردن تلفنی با خانواده و دوستان و ذکر آنکه قرار است عملیات بزرگی انجام بدهیم، اما کسی گوش نکرد و صبح عملیات هنگامی که بر فراز دریاچه ارومیه مشغول سوختگیری بودیم، سرهنگ ایزدستا با مشاهده چند هواپیمای دشمن بلافاصله دستور لغو عملیات را صادر کرد.

سوختگیری هوایی بر فراز دریاچه ارومیه

وی ادامه داد: دفعه دوم در تاریخ ۱۸ بهمن سال ۵۹ مبادرت به انجام عملیات کردیم. این بار هم بر فراز دریاچه ارومیه به علت بارش شدید برف و کور شدن دید افقی مان مجبور به لغو عملیات شدیم و به آشیانه بازگشتیم.

براتپور گفت:، اما دفعه سوم و زمانی که به عنوان فرمانده دسته پروازی انتخاب شدم، چند کار ابتدایی را انجام دادم. نخست، تمامی خلبانان را از همان پایگاه نوژه انتخاب کردم. هیچ یک از خلبانان از ۲۸ اسفند تا بامداد ۱۵ فروردین ۱۳۶۰ از ماهیت عملیات اطلاعی نداشتند و جز بنده و شهید فکوری، کسی نمی‌دانست ماموریت ما چیست. کار دیگری که پیش از آغاز عملیات انجام دادم، رصد آب و هوایی منطقه بود؛ این اقدام توسط یک فروند اف.۵ بی، به خلبانی مرحوم ابراهیم قربانی و کابین عقب ایشان، سرتیپ عباس رمضانی صورت گرفت و پس از مهیا شدن تمام خواسته ها، به سمت اهداف پرواز کردیم.

فرمانده دسته پروازی حمله به اچ ۳ با ذکر خاطره‌ای از سرتیپ خلبان آزاده «خسرو غفاری» گفت: زمانی که ایشان به اسارت قوای دشمن درآمد، نزد یکی از ژنرال‌های عراقی برده شد و آن ژنرال عراقی به غفاری گفته است: ما اطلاع داشتیم که شما قصد حمله به الولید را دارید و آماده پذیرایی جانانه‌ای از شما بودیم و حتی مسیر پروازی شما را آذین بندی کرده بودیم، اما شما نیامدید. با این حال فکر نمی‌کردیم دوباره جرئت کنید و عملیات را انجام دهید.

نمایی از فانتوم های جنگی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران

سرتیپ براتپور در پایان با یادآوری رشادت‌های ارتش جمهوری اسلامی در جنگ تحمیلی تصریح کرد: ارتش در جنگ با جان و دل مبارزه کرد و هرچه در توان داشت پای کار آورد. در واقع ایران فقط با عراق نجنگید؛ بلکه با عراق و نیمی از جهان جنگید. ارتش بعثی ابتدا ۳۸۰ فروند هواپیما داشت، اما در پایان جنگ بیش از ۷۰۰ هواپیما از شوروی و فرانسه و... داشت. این در حالی بود که ما برای تامین لاستیک هواپیما دچار مشکل بودیم. با این حال، عملیات‌هایی مانند کمان ۹۹ یا اچ ۳، برگ‌های زرینی از تاریخ رشادت همرزمان ما بود و تلاش همه افسران نیروی هوایی آن بود تا مردم عزیز ایران، آسمان وطن را صاف و آفتابی ببینند.