فاطمیه و ایجاد حس مسئولیت اجتماعی
سهیلا حسنی
کتابدار محله محمدآباد
سلام بر فاطمه! سلام بر پدربزرگوارش، همسرش و فرزندانش. سلام بر زنی که در خانه‌ای گلی و محقر انسان‌هایی تربیت کرد که در تمام عصر‌ها و قرن‌ها درخشیدند.
سلام بر فاطمه! شهید راه ولایت و سلام بر ایام فاطمیه! سلام بر تکیه‌هایی که به عشق تو به شب‌های سرد شهر گرمی می‌دهند. راستی! این عشق به تکیه‌داری و محافل مذهبی از کجا می‌آید؟ این تکیه‌ها و محافل چه چیزی به افراد می‌دهند؟
مطالعه و توجه به سابقه و تاریخچه مراسم مذهبی در ایران نشان می‌دهد که نقش حضور و مشارکت مردمی در پیشبرد امور فرهنگی و دینی بسیار پررنگ است. اگر دل عاشقان، یک پدیده را همراهی نکند گذر زمان آن را کم‌رنگ می‌کند و می‌پوشاند و از یاد‌ها می‌برد. نمونه بارز آن تلاش مردم در برپایی عزاداری‌ها در ۱۴ قرن است. به نظر می‌رسد که برپایی محافل دینی و مذهبی با مؤلفه مشارکت مردمی یک رابطه تعاملی با هم دارند و همدیگر را تقویت می‌کنند، یعنی همان‌گونه که همراهی مردم قلب تپنده حوادث را حفظ می‌کند، محافل مذهبی هم به پیوند افراد در جامعه منجر می‌شود. این محافل با نماد‌ها سر و کار دارند؛ نماد‌هایی که غیرعینی‌اند. احساسات و امید و ارزش یک فرد مذهبی را نشان می‌دهند. محافل مذهبی با تکیه بر مفاهیم دینی مجموعه اذهان مردم را جمع کرده و به نظم می‌کشند و آن‌ها را یکپارچه می‌کنند.
محافل مذهبی درست شبیه یک زنجیر نامرئی تمام مردم را به هم وصل می‌کنند. مراسم مذهبی برای تشکل‌ها و شورا‌های محلی مانند یک پشتیبان است و، چون مضامین دینی دارد به پکپارچگی آن‌ها کمک می‌کند.
در بسیاری از این محافل است که افراد جامعه دست به دست می‌دهند و کار‌های بزرگی برای هم‌وطنان خود انجام می‌دهند. افراد دورهم جمع می‌شوند و دست حادثه‌دیدگان را می‌گیرند. سیل و زلزله هر کجا را خراب کند با هدایت همین محافل مذهبی کمک‌های وسیعی جمع می‌شود. تهیه جهیزیه، کمک به افراد بی‌بضاعت و مریض، برپایی غرفه‌های تولید و فروش به نفع مستضعفان که بانوان را پای کار می‌آورد و به نوعی به وجود آورنده احساس مضاعف مسئولیت اجتماعی است.
در کل می‌توان گفت جلسات مذهبی و دعا و نیایش، مردم را از بی‌تفاوتی بیرون می‌کشد و آن‌ها را به سیل عظیمی تبدیل می‌کند. گویی کائنات به این منبع انرژی مثبت متصل می‌شود و ناممکن‌ها را ممکن می‌کند. آنچنان که شنیده و دیده و خوانده‌اید. گاهی حتی آدم‌هایی که به هیچ صراطی مستقیم نبوده‌اند با حضور اتفاقی در این چنین مراسمی ره صد ساله را یک شبه پیموده‌اند و آنچنان خدایی شده‌اند که دنیا و تعلقاتش پیش چشمانشان نیست می‌شود.
این روز‌ها که مراسم ایام فاطمیه در گوشه و کنار محله در خانه‌های بزرگ و کوچک و حسینیه و مساجد از محمدآباد بگیرید تا مصلی و شهرک شهید رجایی و... برپاست هم می‌توانید از این جلسات پرمایه مذهبی بهره بگیرید و در کنار آن برای افزون‌شدن معرفت، کتاب «الگو‌های رفتاری حضرت فاطمه زهرا (س)» را تورق و مطالعه کنید. این کتاب نوشته خانم «حلیمه صفری» در ۴۱۶ صفحه است. به دلیل اینکه مطالب در فصل‌های کوتاه نوشته شده است، برای آن‌هایی که حوصله خواندن کتاب‌های قطور را ندارند گزینه مناسبی است. این کتاب برای بانوان و دختران سرزمینم نیز کاربردی است، چراکه آن‌ها در دنیای تولید الگو‌های رنگارنگ سرگردان نمی‌شوند.
سلام بر فاطمه! شهید راه ولایت و سلام بر ایام فاطمیه! سلام بر تکیه‌هایی که به عشق تو به شب‌های سرد شهر گرمی می‌دهند. راستی! این عشق به تکیه‌داری و محافل مذهبی از کجا می‌آید؟ این تکیه‌ها و محافل چه چیزی به افراد می‌دهند؟
مطالعه و توجه به سابقه و تاریخچه مراسم مذهبی در ایران نشان می‌دهد که نقش حضور و مشارکت مردمی در پیشبرد امور فرهنگی و دینی بسیار پررنگ است. اگر دل عاشقان، یک پدیده را همراهی نکند گذر زمان آن را کم‌رنگ می‌کند و می‌پوشاند و از یاد‌ها می‌برد. نمونه بارز آن تلاش مردم در برپایی عزاداری‌ها در ۱۴ قرن است. به نظر می‌رسد که برپایی محافل دینی و مذهبی با مؤلفه مشارکت مردمی یک رابطه تعاملی با هم دارند و همدیگر را تقویت می‌کنند، یعنی همان‌گونه که همراهی مردم قلب تپنده حوادث را حفظ می‌کند، محافل مذهبی هم به پیوند افراد در جامعه منجر می‌شود. این محافل با نماد‌ها سر و کار دارند؛ نماد‌هایی که غیرعینی‌اند. احساسات و امید و ارزش یک فرد مذهبی را نشان می‌دهند. محافل مذهبی با تکیه بر مفاهیم دینی مجموعه اذهان مردم را جمع کرده و به نظم می‌کشند و آن‌ها را یکپارچه می‌کنند.
محافل مذهبی درست شبیه یک زنجیر نامرئی تمام مردم را به هم وصل می‌کنند. مراسم مذهبی برای تشکل‌ها و شورا‌های محلی مانند یک پشتیبان است و، چون مضامین دینی دارد به پکپارچگی آن‌ها کمک می‌کند.
در بسیاری از این محافل است که افراد جامعه دست به دست می‌دهند و کار‌های بزرگی برای هم‌وطنان خود انجام می‌دهند. افراد دورهم جمع می‌شوند و دست حادثه‌دیدگان را می‌گیرند. سیل و زلزله هر کجا را خراب کند با هدایت همین محافل مذهبی کمک‌های وسیعی جمع می‌شود. تهیه جهیزیه، کمک به افراد بی‌بضاعت و مریض، برپایی غرفه‌های تولید و فروش به نفع مستضعفان که بانوان را پای کار می‌آورد و به نوعی به وجود آورنده احساس مضاعف مسئولیت اجتماعی است.
در کل می‌توان گفت جلسات مذهبی و دعا و نیایش، مردم را از بی‌تفاوتی بیرون می‌کشد و آن‌ها را به سیل عظیمی تبدیل می‌کند. گویی کائنات به این منبع انرژی مثبت متصل می‌شود و ناممکن‌ها را ممکن می‌کند. آنچنان که شنیده و دیده و خوانده‌اید. گاهی حتی آدم‌هایی که به هیچ صراطی مستقیم نبوده‌اند با حضور اتفاقی در این چنین مراسمی ره صد ساله را یک شبه پیموده‌اند و آنچنان خدایی شده‌اند که دنیا و تعلقاتش پیش چشمانشان نیست می‌شود.
این روز‌ها که مراسم ایام فاطمیه در گوشه و کنار محله در خانه‌های بزرگ و کوچک و حسینیه و مساجد از محمدآباد بگیرید تا مصلی و شهرک شهید رجایی و... برپاست هم می‌توانید از این جلسات پرمایه مذهبی بهره بگیرید و در کنار آن برای افزون‌شدن معرفت، کتاب «الگو‌های رفتاری حضرت فاطمه زهرا (س)» را تورق و مطالعه کنید. این کتاب نوشته خانم «حلیمه صفری» در ۴۱۶ صفحه است. به دلیل اینکه مطالب در فصل‌های کوتاه نوشته شده است، برای آن‌هایی که حوصله خواندن کتاب‌های قطور را ندارند گزینه مناسبی است. این کتاب برای بانوان و دختران سرزمینم نیز کاربردی است، چراکه آن‌ها در دنیای تولید الگو‌های رنگارنگ سرگردان نمی‌شوند.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
