هرچی آرزوی خوبه مال تو | درباره احسان خواجه امیری، خواننده موفق عرصه موسیقی پاپ که امروز ۳۹ ساله شد

شهرآرانیوز؛ آلبوم «من و بابا»، یک مجموعه احساسی بود که موسیقی و آوازش، پیونددهنده دو نسل دور و نزدیک شد. احسان خواجه امیری که زیر سایه نام و تجربیات پدرش «ایرج خواجه امیری»، از پنج سالگی با موسیقی مأنوس شده بود، آینده هنری خود را در آهنگ سازی تعریف کرد و خوانندگی اولویت آخر او در موسیقی شد.

هفت هشت سالگی اش با سنتور و ویلون سپری شد و خواهرش نخستین معلم پیانوی او در زندگی بود. سودای آهنگ سازی، او را در دوازده سالگی به ساخت قطعات موسیقی برای برنامه‌های کودک کشاند و یک مجموعه موسیقی بی کلام را هم برای یک مستند تولید کرد تا به مسیر حرفه‌ای خود سمت و سو بخشد، اما سال ۱۳۸۳ هنگامی که قاسم جعفری به او پیشنهاد داد تا تیتراژ سریال «غریبانه» را بخواند، تمام معادلات او از کودکی تا به آن روز، تغییر کرد. تلویزیون و خواندن روی تیتراژ یک سریال پربیننده، می‌تواند سکوی پرتاب هر خواننده‌ای باشد، اما آنچه اثر را به زمزمه‌ای جاری در جامعه تبدیل می‌کند، مجموعه‌ای موفق از تنظیم، ترانه و صداست.

آن روز‌ها «هرچی آرزوی خوبه مال تو»، ورد زبان ایرانی‌ها شده بود. خواجه امیری نیز با استقبال عموم دریافته بود خوانندگی اش می‌تواند در شاخه پاپ، سرانجام روشنی داشته باشد. از آن ایام تصمیم گرفت دیگر با پدرش هم خوانی نداشته باشد و با تلاش و پشتکار، از سایه نام پدر بیرون بیاید و در قامت شخصیت هنری مستقلی به نام احسان خواجه امیری، به ستاره‌ای تازه در مارکت موسیقی قدم بگذارد؛ بنابراین در سال ۱۳۸۴ دومین آلبوم خود را (پس از آلبوم من و بابا)، با عنوان «برای اولین بار» روانه بازار کرد.

همکاری او با افشین یداللهی با استقبال خوبی همراه شد تا آنجا که در همان سال این آلبوم با ۳۰۰ هزار نسخه به فروش رسید، اما تلویزیون در سال ۱۳۸۴ با تیتراژ سریال «میوه ممنوعه» اثر حسن فتحی، بار دیگر او را در صدر خوانندگان موفق قرار داد. با این اقبال، آلبوم سوم او در همین سال با عنوان «سلام آخر» منتشر شد.

در ادامه حتما بخوانید نگاهی به مهاجرت خواننده‌ها و فعالان حوزه موسیقی به کشور‌های همسایه

آلبوم ماندگاری که همچنان پس از نزدیک به یک دهه، در لحظات سرد و غمگین و مناسباتی وداع آلود، بر زبان‌ها جاری می‌شود: «سلام‌ای غروب غریبانه دل...». روند خوانندگی روی تیتراژ سریال‌های موفق و به دنبال آن، انتشار آلبوم‌های جدید، دهه ۸۰ را به گرم‌ترین و پررونق‌ترین سال‌های زندگی هنری خواجه امیری بدل کرده بود. آلبوم «فصل تازه» را در سال ۱۳۸۱ هم زمان با آهنگ سازی سریال «مثل هیچکس» منتشر و در سال ۱۳۸۹ آلبوم پنجمش را با عنوان «یه خاطره از فردا» هم زمان با آهنگ سازی سریال «در مسیر زاینده رود» روانه بازار کرد.

آلبوم «عاشقانه ها» را نیز دوسال بعد در هفتم آبان هم زمان با زادروزش رونمایی کرد و یک سال بعد نیز اجرای ترانه رسمی تیم ملی فوتبال ایران را در رقابت‌های جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل برعهده گرفت. در همان سال برای تیتراژ سریال «نابرده رنج» از سوی مردم به عنوان بهترین خواننده سال انتخاب شد.

این جایزه در سال ۱۳۹۳ نیز برای تیتراژ سریال «آوای باران» تکرار شد و آلبوم عاشقانه «پاییز، تنهایی» را نیز به عنوان هفتمین آلبوم خود انتشار داد. او که روزگاری برای ورود به وادی خوانندگی تردید داشت، دیگر به یکی از موفق‌ترین خوانندگان پاپ در ایران تبدیل شده بود و در سال ۱۳۹۵ آلبوم «سی سالگی» را به همسر و فرزندش تقدیم کرد که بسیار در درخشش و پیشرفت او دخیل بودند.
خواجه امیری در سال ۱۳۹۷ آخرین آلبوم خود با عنوان «شهر دیوونه» را با نسخه جدیدی ارائه داد و پس از آن با انتشار تک آهنگ‌های گاه و بیگاه، برای مدتی از فضای اجرا و تولید فاصله گرفت تا پس از مدتی استراحت و تحصیل و مطالعه، با چنته‌ای غنی‌تر از گذشته به بازار موسیقی ایران برگردد.

الگو در خوانندگی

احسان خواجه امیری الگوی خود در خوانندگی را محمد اصفهانی می‌داند و در این باره می‌گوید:
خیلی از حرکاتی که زمانی محمد اصفهانی انجام می‌داد را الگو قرار می‌دادم. به نظرم کار‌های او در شأن یک هنرمند واقعی است. آقای اصفهانی پیش از من خواننده بود.
دکتر همیشه یک سبک شعر را ادامه داد. در تلویزیون پلی بک نمی‌خواند و هرکاری را قبول نمی‌کرد. من پرستیژ او را الگوی کارم قرار دادم.