شهرآرانیوز - فیلم ناپلئون (Napoleon) درباره به قدرت رسیدن ناپلئون بناپارت، رهبر فرانسه، با بازی خواکین فینیکس، یکی از موردانتظارترین فیلمهای سال ۲۰۲۳ است. این انتظار تا حدی نتیجه ماهیت حماسی - تاریخی داستان و شکل تولید آن و جوایزی است که میتواند برای آن نامزد شود. کارگردانی ریدلی اسکات مسلماً بزرگترین دلیلی است که هیجانها برای ناپلئون را بسیار زیاد میکند، زیرا فیلمهای قبلی این کارگردان نشان میدهد که چرا او بهترین گزینه برای ساخت این درام تاریخی است.
ریدلی اسکات دارای یک کارنامه غنی است که دههها درازا دارد و همه ژانرها را در برمیگیرد. او در حالی که ممکن است بیشتر به خاطر فیلمهای علمی تخیلی جسورانه و موفقش شناخته شود، همیشه شیفته تاریخ و داستانهای واقعی بوده است. سه فیلم آخر او یعنی «تمام پولهای جهان»، «آخرین دوئل» و «خانه گوچی» همگی براساس وقایع و افراد تاریخی ساخته شدهاند. داستان واقعی ناپلئون به این معنی است که این روند برای ریدلی اسکات ادامه خواهد داشت، اما با این حال این حماسه با هنرنمایی خواکین فینیکس با عناوین دیگر کاملاً متفاوت است.
فیلمهای «گلادیاتور» و «قلمروی بهشت» ثابت میکنند که ریدلی اسکات میتواند ماهیت حماسی ناپلئون را کنترل کند و ظهور، سقوط و تاریخ پیچیده زندگی وی را به تصویر بکشد. «گلادیاتور» یک واقعه سیاسی ریشهدار از تلاش طولانی ماکسیموس برای انتقام گرفتن از امپراتوری روم بود. «پادشاهی بهشت» نیز یک حماسه جنگی مذهبی بود که سفر بالیان به اورشلیم در طول جنگهای صلیبی قرن دوازدهم را به تصویر میکشید. فیلمهای ریدلی اسکات مملو از روایتهای پیچیدهای هستند که باید تاریخ، سیاست و مذاهب را در بر بگیرند و تواناییهای او در به تصویر کشیدن این موضوعات میتواند کمک بزرگی به ساخت ناپلئون باشد.
فیلم «گلادیاتور» که چندین و چند جایزه بزرگ را به دست آورد، به یک پدیده فرهنگی بدل شد و میراثی را به عنوان یکی از بزرگترین فیلمهای حماسی تاریخ و یکی از بهترین فیلمهای دهه ۲۰۰۰ تثبیت کرد. «قلمروی بهشت» مانند «گلادیاتور» مطرح نشد، اما با امتیاز مثبت ۷۲ درصد تماشاگران، و فروش ۱۷۰.۷ میلیون دلاری در گیشه و چندین نامزدی برای جوایز مختلف، باز هم یک موفقیت برای اسکات بود.
با این همه، ویژگیهای حماسی تاریخی که پیرامون شخصیت ناپلئون وجود دارد چالشهای مهمی را برای اسکات به همراه خواهد داشت. در حالی که هر سه این فیلمها به نوعی براساس وقایع تاریخی واقعی ساخته شدهاند، «گلادیاتور» و «قلمروی بهشت» در رویکردشان بیشتر تخیلی هستند. با توجه به دوره زمانیای که این فیلمها در آن جریان دارند، این قابل درک است، اما هنوز هم برخی از اشارات غیرواقعی در آنها موردانتقاد قرار گرفت. «ناپلئون» فضای مشابهی برای تغییر دادن تاریخ ندارد و فرصت بیشتری را برای انتقاد به خاطر یکپارچگی تاریخی آن ایجاد میکند.
حتی قبل از اکران فیلم، ریدلی اسکات به انتقادات در خصوص به تصویر کشیدن وقایع غیرواقعی در ناپلئون که در تبلیغات آن دیده میشود واکنش نشان داده است. به نظر نمیرسد او به خاطر انتقادهایی که درباره دقیقنبودن و فقط نزدیکبودن فیلمش به داستان واقعی دارد، ذهن خود را درگیر نکرده و پاسخی صریح به سوال خبرنگار مجله نیویورکر داده است: «به زندگی خودت برس». این ممکن است رویکرد کلی او به فیلم و این انتقادات خاص باشد، اما اینکه این فیلم ممکن است نقدهای بدتری دریافت کند یا به دلیل تغییراتی که او در واقعیتها داده ضعیف عمل کند، را رد نمیکند. از این نظر، ناپلئون هنوز یک آزمون بزرگ برای ریدلی اسکات است.