به توان شهر | قصه‌های واقعی بازیگران یک تئاتر؛ روایتی از یک گروه تئاتر معلولان در مشهد
بازیگری تئاتر، زبان بدن و بیان است. اما پیش می آید گاهی نه بدن باشد و نه بیان.
به گزارش شهرآرانیوز؛ هر وقت به سینما، تلویزیون و تئاتری که می‌خواهد رد یا اثری از معلولان ارائه دهد می‌نگریم، با مفهوم عقوبت و مجازات و تاوان گناه مواجه می‌شویم. انگار معلولیت گناه است و پرورگار متعال ما را برای عبرت خلق می‌آفریند.
حالا در گوشه‌ای از شهر ِ ما، جمعی از معلولان هستند که عشق و امید و مهر را بازی می‌کنند. شاید برایتان سخت باشد، اما آن‌ها می‌توانند. در واقع، آن‌ها همیشه می‌توانستند خودشان باشند، ولی گاهی نگاه ما، قد‌های بلند را نمی‌بیند.
این درست است که می‌گویند تئاتر، زبان بدن و بیان است. اما اگر کسی بدون زبان بدن یا بدون ربان سخن گفتن، نقش ایفا کند چه؟ و اگر بهتر از بازیگران سالم بتواند حس خود را منتقل کند آن وقت چه؟
در قسمت جدید برنامه به توان شهر به سراغ گروهی از هنرمندان دارای معلولیت رفته ایم تا داستان واقعی زندگی خودشان را روایت کنند.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.