درباره فصل دوم سریال «نیسان آبی»، به کارگردانی مسعود اطیابی | معتدل‌تر از سری قبل

محمد عنبرسوز | شهرآرانیوز دومین فصل از مجموعه «نیسان آبی» با کارگردان جدید و ترکیبی از بازیگران فصل قبلی و چند هنرپیشه تازه وارد، درحالی به قسمت‌های پایانی اش نزدیک می‌شود که از فضایی گرم‌تر و قصه‌ای فربه‌تر برخوردار است. معدود تغییرات ایجادشده در گروه بازیگران سریال چندان مؤثر نبوده، اما در این فصل تا حد زیادی از حجم لودگی کاسته شده است. در مجموع، «نیسان آبی ۲» یک سریال متوسط در شبکه نمایش خانگی ایران است، اما نسبت به فصل اول این مجموعه، وضعیت بهتری دارد.

ماجرا‌های جمشید قاسم پور و خانواده اش همچنان محور قصه سریال «نیسان آبی» است، با این تفاوت که در همان قسمت اول یک واقعه جنایی که بوی توطئه از آن به مشام می‌رسد، جای پی رنگ بی محتوای فصل اول را می‌گیرد که برمبنای یک خودرو لوکس و خیانت طراحی شده بود. در این فصل با حضور مسعود اطیابی که مهم‌ترین فیلم ساز سینمای بدنه و آثار مخاطب پسند در سینمای ایران است، «نیسان آبی ۲» لحن متفاوتی به خودش می‌گیرد و با ساختار بهتری کارش را پیش می‌برد.

در ایران، فصل دوم سریال‌هایی که موردتوجه مخاطبان قرار می‌گیرند، تقریبا همیشه بدتر از فصل اول آن هاست؛ زیرا عوامل سریال‌ها که فرصت فروش و محبوبیت بیشتر را غنیمت می‌شمرند، به نحوی شتاب زده تولید فصل دوم را آغاز می‌کنند. ازاین روست که بیشتر فصل‌های دوم چندان شاخص از آب درنمی آیند؛ هرچند که استثنا‌هایی هم دراین باره وجود دارد.

قصه فصل دوم سریال «نیسان آبی» از عروسی شخصیت محمد آغاز می‌شود؛ جایی که جمشید به شکلی اتفاقی نیسان آبی اش را می‌بیند و هوای راندن آن خودرو محبوب به سرش می‌زند. گشت وگذار کوتاه جمشید، اما چندان خوب پیش نمی‌رود و او با اتهام قتل روبه رو می‌شود. از اینجاست که ریتم قصه جان می‌گیرد و دنبال کردن داستان، فارغ از شوخی‌های پرتعداد، برای مخاطب جذاب‌تر می‌شود.

علاوه بر این، جنس شوخی‌های فصل دوم «نیسان آبی» نسبت به فصل قبلی، تفاوت‌های قابل توجهی دارد که به سادگی نمی‌توان از کنارشان عبور کرد. فصل اول این مجموعه، تکرار شوخی‌ها را در دستورکار قرار داده بود. برای مثال، نمایش تشنج‌های جمشید به بهانه اتفاقات واهی و به شکل اغراق شده در قسمت‌های مختلف تکرار می‌شد. همچنین تکرار پرخاشگری‌های پری و تلاش‌های جمشید برای اینکه بتواند با همسرش خلوت کند تا حرف‌های عاشقانه بزنند، فارغ از اینکه انتخاب‌هایی زرد برای خنداندن مخاطب به شمار می‌رفتند، از خط بیرون می‌زدند.

در فصل دوم، اما استفاده از چنین شوخی‌هایی کمتر شده است و اجرای آن‌ها نیز چندان اغراق آمیز نیست. در مقابل، برخی شوخی‌های خارج از متن، با ارجاع به مسائل اجتماعی و موضوعات روز، در فصل دوم «نیسان آبی» گنجانده شده است که بیشتر از شوخی‌های فصل نخست، به مذاق مخاطب خوش می‌آید.
«نیسان آبی ۲» درست مثل فصل اول این مجموعه، فقر بازیگر دارد که این موضوع مستقیم به هزینه‌های تولید این اثر مربوط است. از میان هنرپیشه‌هایی که به فصل جدید این مجموعه اضافه شده اند.

در ادامه حتما بخوانید روایتی از یک شراکت ناهمگون | نگاهی به سریال «شریک جرم»، چهارمین همکاری همایون اسعدیان و مازیار میری

مه لقا باقری (در نقش اشرف) تیپ تکراری زن زورگو و پرخاشگر را ایفا می‌کند که چندان هم بامزه از آب درنیامده است. حضور بیژن بنفشه خواه (در نقش خواننده‌ای به نام رضاسوسن) نیز صرفا با هدف بازسازی اجرا‌هایی از خواننده‌های لس آنجلسی انجام شده است که چندان تازه نیست و بیشتر به درد تیزر‌های تبلیغاتی سریال می‌خورد تا اینکه به کلیت مجموعه کمک کند.

هنرپیشه‌های فصل اول نیز اجرا‌های زیر متوسطی دارند و اغلب تیپ‌های خامی را جلو دوربین می‌برند؛ هرچند ایمان صفا و مهران غفوریان وضعیتی جداگانه دارند و بهترین بازیگران «نیسان آبی ۲» هستند. صفا بخش عمده‌ای از بار کمدی سریال را به دوش می‌کشد و با بهره گیری از بامزگی‌های ذاتی اش، سطح طنز سریال را ارتقا می‌بخشد. غفوریان، اما با اتفاقات تازه‌ای که در فصل دوم برای رضاخرسند می‌افتد، مهم‌ترین و پیچیده‌ترین شخصیت «نیسان آبی ۲» است که رگه‌هایی از دوگانه کمدی تراژدی را با خودش حمل می‌کند.