سیدعلی موسی نژاد در گفتوگو با شهرآرانیوز گفت: هنر انقلاب به نظرم اگر با نگاهی عمیق و بینالمللی دیده شود در این بازه زمانی به محصول و میوه خودش رسیده است. یعنی دیگر از برهه شکوفایی گذشته و شاهد میوه دادنش هستیم؛ آثارش را هم در جهان شاهد هستیم البته. در کشورهای دیگر آثار تولیدی را میبینیم که نگاه انقلابی را در خودش دارد. نگاه انقلابی یک نگاه اصلاحگر است و با آنکه بسیاری از کشورها فکر میکردند نگاه انقلابی به کشورشان راه نخواهد داشت امروزه میبینیم که اتفاقا آثار هنریشان این نگاه را یدک میکشد.
وی ادامه داد: اگر بخواهیم بگوییم هنر انقلاب مرهون و مدیون چه چیزی است، بنظرم پاسخ دغدغههای فردی و جریانی است. یعنی هنر در یک جریان قرار میگیرد و در یک زمان و برهه دیگر این جریان لغو میشود و حمایتها از این جریان هم برداشته میشود بنابراین میبینیم که هنر انقلاب در بازههای تاریخی به صورت مقطعی رشد میکند نه در یک چارچوب و روش مشخص. اتفاقا به صورت منسجم یک برنامهریزی برای آن انجام میشد میتوانستیم شاهد رشد قابل توجهی باشیم.
این فیلمساز گفت: البته هنر انقلابی تاثیر خودش را گذاشته است. در رسانههای بیشماری، وقتی به تماشای آثار هنری کشورها مینشینیم شاهد هنر انقلاب و رشد آن هستیم. اما معضل اصلی هنر انقلاب همین مقطعی رشد کردن و حمایت شدن از آن است. با اینکه یک مرکزیت و دبیرخانه خاصی برای هنر انقلاب ساخته شده است اما هیچوقت پایگاهی برای جهان پیرامونش نبوده است. به نوعی تنها مربوط به تهران و پایتخت بوده است. امیدواریم با آسیب شناسی بهتری شاهد یک خط مشی کلی برای سبک انقلابی داشته باشیم.
موسی نژاد تاکید کرد: مشکلات به صورت زنجیرهای به یکدیگر متصل هستند و سبب میشود در یک دوره، از هنر انقلاب حمایت زیادی شده و در یک دوره این حمایتها قطع شود. ثمره این اتفاق شعارگرایی و درست شناخته نشدن است. این درحالی است که مشارکت جونان پس از شناخت رخ میدهد. اکنون باید تلاش کنیم که جوان هنر انقلاب را بشناسد.