فیلم صبح اعدام به برنامه هفت رسید چرا تلویزیون سخنرانی حجت‌الاسلام مسعود عالی را قطع کرد؟ ریدلی اسکات در ۸۸ سالگی همچنان پرکار است برگزاری نمایشگاه گروهی نقاشیخط «هفت هنر» در نگارخانه رضوان مشهد تام کروز با شانزدهمین پرش با چتر نجات، رکورد گینس را شکست علیرضا قربانی: فقدان «الهه»، دختر سرزمینمان، داغدارمان کرد ویدئو | گاف جدید شبکه ایران‌اینترنشنال علیه فرزند رهبر انقلاب اقدام دوباره نماوا برای دور زدن قانون درباره انتشار سریال سووشون؛ این‌بار با یوتیوب سیدعلی خامنه‌ایِ خمینی درباره نمایش خانم و آقای پاواروتی | صحنه‌هایی از یک فروپاشی روزمره فیلم‌های سینمایی تلویزیون در روزهای (۱۴، ۱۵ و ۱۶ خرداد ماه ۱۴۰۴) رکوردشکنی سریال «وحشی» در فیلم‌نت علی شادمان با فیلم «تهران کنارت» در راه جشنواره کارلووی واری تابستان فصلی پر از فرصت | نگاهی به برنامه‌های کانون پرورش فکری مشهد در تابستان ۱۴۰۴ شهاب موسوی‌زاده هنرمند نقاش درگذشت برنامه استعدادیابی بین‌المللی «ستاره شو» در راه نمایش خانگی جایزه بهترین فیلم جشنواره رینبو لندن در دستان «ایار» ایرانی
سرخط خبرها

یادی از امیر نادری که خود «امیرو»ی دونده بود

  • کد خبر: ۲۳۰۵۰۳
  • ۰۷ خرداد ۱۴۰۳ - ۰۹:۴۲
یادی از امیر نادری که خود «امیرو»ی دونده بود
به بهانه تولد امیر نادری نگاهی به کارنامه هنری اش داریم.

به گزارش شهرآرانیوز؛ امیر نادری را که همیشه تأکید داشت از پایین مایین‌ها آمده و اخلاقش هم مال همان پایین مایین‌هاست و یک‌بار هم سر فیلم تنگسیر با مسعود کیمیایی بزن بزنی حسابی کرده، همه ما با فیلم تحسین شده‌اش یعنی «دونده» می‌شناسیم. اینها که در ادامه می‌خوانید، حرف‌های کسی است که خودش «امیرو»‌ی «دونده» بود.

«من با کسی شوخی ندارم. حاضرم _ برای ساخت یک فیلم _ ساختمان‌های نیویورک را ببلعم و دوباره بیرون بدهم! سر فیلمبرداری «دونده»، «آب، باد، خاک» و ... همکاران من شاهد بودند که برای یک پلان، بیابان‌ها را پشت سر می‌گذاشتیم. اگر بخواهیم از هر پلانی که سخت به نظر می‌آید صرف‌نظر کنیم، مثل شیری بی‌یال و دم می‌شود. برای همین است که می‌گویم من با کسی شوخی ندارم».

«با ساختن «سازدهنی» که موضوع آن از اعماق کودکی‌ام سرچشمه می‌گیرد، مسیر واقعی خودم را در این حرفه پیدا کردم که من را به ساختن فیلم‌های «انتظار» و «دونده» سوق داد. این سه فیلم با هم به سه‌گانه دوران کودکی من تبدیل شدند. من این سه‌گانه را مدیون الهام گرفتن از فیلم‌های «چهارصد ضربه» و «سه‌گانه آپو» ساخته ساتیا جت رأی و «Los Olvidados» ساخته بونوئل هستم. دیدن این فیلم‌ها به من کمک کرد تا راه خودم را پیدا کنم. «سازدهنی» در جنوب ایران در سرزمینی که آنجا بزرگ شدم و کار با کودکانی که هرگز دوربین ندیده بودند، ساخته شده است».

«حالا بعد از این همه سال وقتی «آب، باد، خاک» را بر پرده بزرگ می‌بینم، رعشه‌ام می‌گیرد. هنوز سرپاست؛ قرص و محکم. من تمام سنگ‌های بیابان را چیدم، تمام خاک‌های بیابان را با کامیون از مرز افغانستان سر صحنه آوردم و تمام تکه‌چوب‌های رها شده در بیابان‌ها را جمع کردم تا یک پلان آتش ایجاد کنم».

منبع: همشهری آنلاین

 

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->