زهیر موسوی | شهرآرانیوز، فرزندپروری مستلزم مجموعه مهارتهای منحصر به فرد است. مادران و پدران باید اغلب بدون تجربه قبلی و معمولاً در حالی که خواب بسیار کمی نصیبشان میشود، نیازهای فرزندان خود را پیش بینی کرده، آنها را درک کنند و از آنها مراقبت کنند. بنابراین، تعجب آور نیست که والدین باید برای موفقیت در نقشهای جدید خود سازگار شوند.
مطالعات نشان داده زمانی که زنان باردار میشوند و پس از زایمان، تغییرات فیزیکی در مغز آنها رخ میدهد که به گمان برخی محققان، ممکن است به آمادگی زنان برای مادر شدن کمک کند. اما اکنون تحقیقات جدید نشان میدهد کسانی که به تازگی پدر میشوند نیز تغییرات مشابهی را در مغز خود تجربه میکنند.
داربی ساکسبی، استاد روانشناسی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، میگوید:: «تغییرات مغزی که مردان تجربه میکنند ممکن است باعث کسب توانایی آنها در ایجاد پیوند با نوزاد و ارتباط احساسی با او پشتیبانی کند، زیرا این برای بقای گونه ما این امر بسیار مهمی محسوب میشود.
ساکسبی و همکارانش در اسپانیا مطالعات تصویربرداری مغزی را روی ۴۰ پدر که قرار است در آینده پدر شوند قبل از به دنیا آمدن فرزند و بعد از آن انجام دادند. محققان دریافتند که در حالی که تغییرات ساختاری در مغز مردان ظریفتر از آنچه در زنان مشاهده شده بود اتفاق میافتد، اما مردان قبل و بعد از پدر شدن، کاهش ماده خاکستری مغز را تجربه میکنند.
محققان خاطرنشان کردند که این تغییرات عمدتاً در قشای مغز رخ میدهد که در عملکرد اجرایی از جمله حافظه، تفکر، استدلال، یادگیری، حل مسئله و پردازش عاطفی نقش دارد. ساکسبی تصور میکند که این کاهش، نوعی فرآیند سادهسازی است که به مغز کمک میکند تا اطلاعات را به طور موثرتری پردازش کند.
در مطالعه بعد از آن، ساکسبی و همکارش دریافتند که در بین ۳۸ پدری که برای اولین بار ازدواج کردهاند، آنهایی که کاهش قابل توجهی در حجم ماده خاکستری در قشر مغز را تجربه میکنند، انگیزه و مشارکت بیشتری را برای والدین شدن گزارش کردهاند. آنها قبل از تولد با نوزادان خود بیشتر احساس پیوند میکردند و سپس، متعاقباً، آنها زمان بیشتری را با نوزادان خود به عنوان مراقب اصلی سپری کردند.»
مردان نیز مانند زنان قبل و بعد از پدر شدن، تغییرات هورمونی را تجربه میکنند. یکی از مطالعات نشان داده که پدران اولین باری که نوزادان خود را در آغوش میگیرند، هورمون اکسی توسین دریافت میکنند که برای پیدا کردن پیوند با فرزند مهم است.
مطالعه دیگری که روی بیش از ۶۰۰ مرد انجام شد نیز نشان داد که آنهایی که در اوایل دهه ۲۰ زندگی خود دارای سطوح بالاتری از تستوسترون بودند، احتمال بیشتری داشت که در دوره چهار سال بعد از آن، پدر شوند، سپس، آنهایی که پدر شدند، کاهش قابل توجهی در تستوسترون را تجربه کردند، در مقایسه با افراد غیرپدر مجردی که شاهد کاهش متوسطی بودند.
سطوح بالاتر تستوسترون در مردان، از جمله موارد دیگر، به تسهیل رقابت در پیگیری شراکت با همسران آینده کمک میکند. لی گتلر، استاد مردم شناسی در دانشگاه نوتردام و نویسنده اصلی این مطالعه در مورد هورمون تستوسترون، میگوید: «بنابر این تحقیق، کاهش تستوسترون در حالی که مردان در حال گذار به پدر شدن هستند، تمرکز و اولویتهای آنان را به سمت خانواده هدایت میکند.»
گتلر و همکارانش نتایج مکملی را در مردانی دیدند که در اوایل ۳۰ سالگی دوباره پدر شدند. گتلر، مدیر آزمایشگاه هورمونها، سلامت و رفتار انسانی در دانشگاه نوتردام، میگوید: «نتایج برای این پدران مسنتر کمتر چشمگیر بود، اما احتمالاً به این دلیل است که مردان با افزایش سن تستوسترون کمتری تولید میکنند.»
در مطالعه دیگری، کاهش تستوسترون و افزایش کورتیزول یعنی هورمون استرس، در مردانی که به تازگی پدر شده بودند، با مشارکت بیشتر والدین در ماههای بعد از آن مرتبط بود. گتلر میگوید: «بدن مردان در حال آمادهسازی برای خواستههای پدر و مادر شدن به روشهایی است که موازی با آنچه مادران تجربه میکنند، اما از جهات دیگر متمایز است یا به طور خاص در پدران تکامل یافته است تا به آنها کمک کند تا بر نیازهای همسر و فرزندانشان تمرکز کنند.».
.در حالی که کاهش ماده خاکستری در پدرانی که فرزندشان برای اولین بار به دنیا میآیند ممکن است به پیوند و تعامل بهتر کمک کند، اما این تغییرات همچنین با خطر بیشتر افسردگی پس از زایمان مادر، اضطراب و کیفیت خواب ضعیف در مردان مرتبط است.