درحالیکه افتتاحیه رسمی المپیک پاریس جمعه این هفته برگزار خواهد شد، رقابتهای فوتبال این تورنمنت دو روز زودتر و از ساعت ۱۶:۳۰ امروز با دیدار دو تیم آرژانتین و مراکش آغاز خواهد شد. مسابقات فوتبال مردان در بازیهای المپیک، رقابت تیمها با بازیکنان کمتر از ۲۳ سال است، اما این موضوع باعث نشده است که دست بسیاری از نامهای شناختهشده و نمادین این ورزش در طول سالها از کسب طلای المپیک کوتاه بماند. از اسطورههای کنونی مانند لیونل مسی و نیمار گرفته تا بازیکنان افسانهای مانند فرانتس پوشکاش و لو یاشین همگی از ستارههای طلایی المپیک بودند و قهرمانی این تورنمنت را در ویترین افتخاراتشان دارند.
هیچ کشوری به اندازه مجارستان مدال طلای المپیک در فوتبال مردان را کسب نکرده است؛ آماری که رسیدن به آن بدون درخشش ستاره افسانهای مجارها، یعنی فرانتس پوشکاش ممکن نبود. او در بیستوپنجسالگی در المپیک ۱۹۵۲ تقریبا بهتنهایی مجارها را به قهرمانی رساند و اوج کارش هم در دیدار فینال و برابر یوگسلاوی بود؛ جایی که با گل او مجارستان به پیروزی ۲ بر ۰ رسید. جالب اینجاست که این شاهکار شش سال پیش از رفتن او به رئالمادرید و دروکردن ۱۰ جام قهرمانی با این باشگاه اسپانیایی رخ داد. جایگاه پوشکاش بهعنوان یکی از بزرگان این ورزش از آنجا مشهود است که در سال ۲۰۰۹، فیفا جایزه زیباترین گل سال را به نام او انتخاب کرد.
لو یاشین یکی دیگر از ستارههای تاریخ فوتبال است که مدال طلای المپیک را بر گردن آویخته است. یاشین در دروازه اتحاد جماهیر شوروی در المپیک ۱۹۵۶ بود و سه کلینشیت داشت که مهمترینش در بازی فینال برابر یوگسلاوی بود و نقش پررنگی در قهرمانی شوروی در فینال ملبورن داشت. چهار سال بعد، دو تیم در افتتاحیه مسابقات قهرمانی اروپا در پاریس به مصاف هم رفتند و نتیجه یکسان بود. یاشین بازهم کلینشیت کرد و بهعنوان برترین بازیکن مسابقات انتخاب شد و اتحاد جماهیر شوروی را به قهرمانی اروپا هم رساند. مدتهاست که فرانسفوتبال هرسال جایزه یاشین را به بهترین دروازهبان سال اعطا میکند و میراث تنهادروازهبانی را که در این پست تاکنون برنده توپ طلا شده، به جا گذاشته است.
لیونل مسی در زمان بازیهای المپیک ۲۰۰۸ پکن فقط ۲۱ سال داشت، اما در همان سن کم هم سوپراستار بود و در رتبهبندی توپ طلای سال گذشتهاش در رتبه سوم قرار گرفته بود. نماد بارسلونا پیش از المپیک دو عنوان قهرمانی لالیگا و یک قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را به نام خود داشت و استعداد درخورتوجهش را در چین به نمایش گذاشت تا یک طلای المپیک هم به آن مجموعه افتخارات در بیستویکسالگی اضافه کند. باوجود کسب ۳۴ جام با بارسلونا، طلای المپیک برای مدت طولانی و تا سال ۲۰۲۱، تنهاافتخار او با آرژانتین بود. در آن سال بود که برنده هشتبار توپ طلا به کشورش کمک کرد تا کوپاآمهریکا را به دست بیاورد. یکسال بعد او سرانجام موفق شد به قهرمانی جامجهانی هم با آلبیسلسته برسد و پس از آن هم چند هفته پیش توانست از عنوان قهرمانی خود و یارانش در کوپاآمهریکا دفاع کند تا مسی سومین عنوان مهم بینالمللی در چهار سال گذشته را کسب کند.
برزیل پس از اینکه قهرمانی رقیب سنتیاش، یعنی آرژانتین را در رقابتهای فوتبال المپیک دید، برای عقبنماندن از آلبیسلسته همه توانش را به کار گرفت و سرانجام در المپیک ۲۰۱۶ که در کشور خودش هم برگزار میشد، توانست با درخشش نیمار قهرمانی را از آن خود کند و نخستین مدال طلای خود در تاریخ المپیک را کسب کند. نیمار در دیدار فینال آن رقابتها که قضاوتش را علیرضا فغانی با کمک رضا سخندان و محمدرضا منصوری بر عهده داشت، برابر آلمان گلزنی کرد و درنهایت زمانی که کار به ضربات پنالتی کشید، آخرین ضربه را زد و با گلکردن پنالتی آخر سلسائو، نخستین مدال طلای تاریخ المپیک را برای کشورش به ارمغان آورد. نیمار بهجز فینال، در دیدارهای یکچهارمنهایی و نیمهنهایی آن رقابتها هم گلزنی کرده بود تا بازیگر اصلی قهرمانی برزیلیها لقب بگیرد.