گرچه بهدلیل تاثیرشیوع کرونا بر کاهش رفت و آمدها و ارتباطات کنترلشده تأکید و برای سلامتی جامعه نیز تذکرات مکرر از طرف مسئولان داده شده است، اما با نگاهی کوتاه به خیابانهای محله کویدکترا مانند ابنسینا، بهشت، کفایی، کلاهدوز، احمدآباد، سلمان فارسی، پاستور، قائم و سناباد متوجه رفت و آمد زیاد افراد میشویم. متأسفانه خانوادهها بدون رعایت فاصلهگذاری با فرزندان و افراد دیگر و بدون ماسک در خیابان
رفت و آمد میکنند و در خریدهایشان از سوپرمارکت، سبزیفروشی و نانوایی به هیچ وجه اصول بهداشتی را رعایت نمیکنند. گاهی برخی افراد به ظاهر از دستکش و ماسک استفاده میکنند، اما با همان دستکش به همه چیز دست میزنند و حتی نان میگیرند. در مسیرهایی که ذکر شد بهویژه ابن سینا (دکترا) با فاصله بسیار کم شاهد دستکشهای استفاده شده و دستمالهای کاغذی ریختهشده در مسیر هستیم. همچنین زبالههای خانگی که توسط گربه یا زباله جمعکن پاره شده داخل باغچهها و پیادهروها در مسیر دیده میشود که میتوانند منبع مهم آلودگی از طریق هوا و کنش افراد در محیط باشند. از طرف دیگر مغازههایی که مورد نیاز مردم در این مرحله نیست نیز باز است که آنها هم میتوانند منبع مهم آلودگی بیشتر باشند، زیرا جلو آن مغازهها افراد بدون رعایت فاصلهگذاری در کنار هم میایستند و حتی سیگار میکشند. به این منظور پیشنهاد میشود مغازههایی را که نباید باز باشند کنترل کرده و مغازههایی مانند سبزیفروشی و سوپرمارکت نیز بهصورت کشیک با هم فعالیت کنند. همچنین از مشاغلی که به رعایت اصول بهداشتی توجه میکنند به هر شکل که میشود قدردانی و تشکر شود.
شایان ذکر است که در این منطقه افراد سن بالا زیاد است و درنتیجه نیاز به مراقبت و پیشگیری از شیوع بیماری ضرورت دارد و برای احترام و قدردانی از آنها و همچنین مراقبت و پیشگیری از بیماری کرونا باید رعایت اصول، مقررات و دستورالعملهای بهداشتی نیز انجام شود، زیرا این افراد بیشتر در این سن به بیماریهای مختلف مانند دیابت، قلب و عروق، فشارخون و بهویژه مشکلات تنفسی دچار هستند و از داروهای خاصی استفاده میکنند. حال با بودن این ویروس و از همه مهمتر استرسی که این بیماری در افراد ایجاد میکند میتواند نیاز کالری فرد را چندین برابر افزایش دهد که خود باعث مشکلات بیخوابی، اختلالات تغذیهای و رفتاری حتی در فرد سالم میشود؛ بنابراین برای پیشگیری از این بیماری اگر بتوانیم افراد خانهنشین سن بالا در محدوده را شناسایی کرده و برای سلامتی آنها و کل جامعه از تکنیکها و دستورالعملهای وزارت بهداشت استفاده کنیم، میتوانیم محله امنی داشته باشیم. برای مثال ارائه بستههای بهداشتی برای ضدعفونی میتواند در این امر مؤثر باشد، زیرا بیشتر مردم از وایتکس و الکل برای ضدعفونی دستها و محیط استفاده میکنند که خود یک محرک خطرناک برای ریههاست. علاوه بر این شهروندان باید برای گذاشتن زبالههای خانگی در ساعت مشخص جمعآوری آموزش داده شوند تا آن زبالهها در محیط پخش نشود و آلودگی ایجاد نکند. همچنین در کنار ضدعفونیکردن محیطهای پررفت و آمد بهویژه سوپرمارکت، نانوایی و سبزیفروشیهای محله آموزش به کسبه محله درباره فاصلهگذاری مراجعهکنندگان نیز ضروری است. به این ترتیب اگر به این موارد توجه کنیم ۹۵ درصد میتوانیم از شیوع این بیماری جلوگیری کنیم.