کرونا؛ آژیرقرمز برای همه دنیا (۳)

آثار مثبت فرهنگی دوران پساکرونا:
۱- تقویت نظم و مسئولیت‌پذیری؛ اجرای پروتکل‌ها و دستورالعمل‌ها و رهنمود‌های بهداشتی‌درمانی مدافعان سلامت و مسئولان خط مقدم مبارزه با کرونا مثل محدودیت‌های تردد و رعایت فاصله اجتماعی با اراده و همکاری مردم به‌احتمال قوی استمرار خواهد یافت.
۲- تغییر در سبک زندگی مردم؛ این تغییرات در زمینه علایق دینی، تغذیه، تنوع‌طلبی و اسراف در ابعاد مختلف، مصرف دارو، بهداشت و تقویت جسمانی‌روانی، برنامه‌ریزی برای شادمانی، نشاط، تفریح و سرگرمی و... خواهد بود.
۳- همدلی به‌عنوان کلید انسجام اجتماعی در جامعه تقویت می‌شود؛ همدلی یعنی درک احساس و فهم تجربه حسی دیگران و توانایی نگاه از دید آن‌ها و قراردادن خود در جایگاه آنان.
۴- تقویت خودکنترلی بدون ناظر و عامل بیرونی؛ از منظر روان‌شناختی، خودکنترلی یعنی توانایی به‌تأخیرانداختن نیازها، تعدیل منطقی خواسته‌ها و حل منطقی تعارض‌ها بدون عوامل خارجی که احتمالا در آینده استمرار خواهد یافت.
۵- بحران جهانی کرونا تجربه جدید در عصری جدید است، زیرا سلطان و شبان، شرقی و غربی، ظالم و مظلوم، عاقل و جاهل نمی‌شناسد و این یعنی اعلان آشکار حضور دنیای جدید با قواعد جدید؛ جهان پیش از کرونا با جهان پساکرونا کاملا متفاوت است، زیرا در دهکده جهانی بزرگی زندگی می‌کنیم که همه‌چیز آن به‌هم مربوط است.
۶- تنبه، آگاهی و هوشیاری در برابر سوژه‌های تهدیدکننده؛ این بیداری در پساکرونا احتمالا افزایش می‌یاد.
۷- ثابت شد آمریکا آن‌طور که مطرح بود، چندان هم کشور پیشتاز علمی نیست و اروپا هم آن‌قدر‌ها از لحاظ علمی در تراز بالا نیست و احتمالا معادلات در آینده نه‌چندان دور به‌هم خواهد خورد.
۸- پوشالی معرفی‌شدن قدرت و ثروت و برچیده‌شدن مجالس خودنمایی و فخرفروشی که احتمالا در آینده ادامه می‌یابد.
۹- درک حقیقت مرگ و بازگشت به خویشتن؛ بازگشت به خویشتن در مردم جهان به‌ویژه بازگشت به خویشتن اسلامی در کشور‌های مسلمان آن‌طور که معلم مجاهد شهید دکتر شریعتی در کتاب «بازگشت به خویشتن» مطرح کرده است احتمالا افزایش می‌یابد.
۱۰- تغییر در ماهیت برخی مجالس، اعیاد و سوگواری‌های مذهبی؛ استفاده از غلو‌ها و مسائل تخیلی به‌منظور جذب مستمع و تبدیل آن‌ها به مجالس مولود معرفت و مولد معرفت احتمالا افزایش می‌یابد.
۱۱- توجه خاص به عقلانیت، معنویت و مبارزه با هوای نفس و شهوت و رجوع به کتب مقدس قرآن‌حکیم، نهج‌البلاغه، احادیث، دعا، نیایش و استغاثه که نشانه‌های زیبای این تحول در مستند نیایش مسیحیان جهان برای نجات از شر بلا‌ها و کرونا و سینه‌زنی آنان برای تخلیه انرژی‌های منفی به‌تقلید از شیعیان دیده می‌شود.
۱۲- پناه‌بردن مردم به‌خدا در هنگام مستأصل‌شدن مسئولان از حل مصائب و مشکلات آنان؛ در این حالت است که همه تعلقات انسان به خدا معطوف می‌شود، اینجاست که دولت عشق مورد نظر قرار می‌گیرد و انسان به خدا می‌گوید: «از دولت عشق تو زیانم همه سود است/ با سود و زیان دو جهان کار ندارم!»
۱۳- انسان فهمید که در صید و کمند خداست؛ به‌قول خواجوی‌کرمانی، «چون شدم صید تو برگیر و نگه‌دار مرا/ مگذر‌ای یار و در این واقعه مگذار مرا» هرچند برای انسان، گذر از باد غرور و نفس شرور و صلح و سازش و دوستی عاشقانه با خدا بسیار مغتنم است، ولی به‌قول صائب تبریزی، «شهید ناشده در راه عشق کافی نیست/ چو ره تمام شود کاروان بیاساید!»
۱۴- کرونا زیست تنهایی و حصر خانگی را به‌مردم دنیا آموخت؛ اینک به‌قول معروف باید بگوییم: «دلا خو کن به تنهایی که از تنها بلا خیزد/ سعادت آن کسی بیند که از تنها بپرهیزد!»