دیه جان‌باختگان انفجار بندرعباس تا ۴۸ ساعت آینده پرداخت می‌شود اسلام‌آباد برای تشکیل کمیسیون حقیقت یاب در انتظار پاسخ دهلی است قالیباف: لفاظی‌های نتانیاهو برای تأثیرگذاری بر روند مذاکرات است | به هر تعرضی پاسخ می‌دهیم صحن علنی مجلس با دستور کار بررسی عملکرد بانک‌ها در پرداخت تسهیلات ازدواج و فرزندآوری آغاز شد (۹ اردیبهشت ۱۴۰۴) سازمان عفو بین‌الملل درخصوص وضعیت غزه ابراز تأسف کرد مجلس در جلسه‌ای غیرعلنی مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا را بررسی می‌کند سقوط یک فروند اف-۱۸ آمریکا در دریای سرخ رسانه آمریکایی: ترامپ و نتانیاهو درباره توافق آمریکا با ایران اختلاف دارند یورش بیش از ۲۰۰ صهیونیست به مسجد الاقصی (۸ اردیبهشت ۱۴۰۴) در سفر یک‌روزه پزشکیان به باکو چه گذشت؟ اعتراف نیروی دریایی آمریکا: سقوط یک فروند اف-۱۸ در دریای سرخ (۸ اردیبهشت ۱۴۰۴) دور چهارم مذاکرات ایران و آمریکا در رم خواهد بود رئیس شاباک استعفا کرد (۸ اردیبهشت ۱۴۰۴) رویترز مدعی پیشنهاد ایران برای ملاقات با تروئیکای اروپا شد شیخ نعیم قاسم: دولت لبنان مسئول پیگیری فشار‌ها بر کشور‌های ناظر بر توافق آتش بس است منبع صهیونیستی مدعی اعلام زمان پایان جنگ غزه شد توافق ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای ادامه مذاکرات حمله ارتش یمن به ناو هواپیمابر آمریکایی (۸ اردیبهشت ۱۴۰۴) وزیر کشور: شعله‌های آتش در اکثر نقاط تحت تأثیر حریق بندر شهید رجایی، خاموش شده است (۸ اردیبهشت ۱۴۰۴) پزشکیان: ایران و آذربایجان مانند یک خانواده هستند پزشکیان به آرامگاه حیدر علی‌اف ادای احترام کرد احتمال حمله نظامی هند به پاکستان قوت گرفت شهادت ۶۰ نفر در حمله آمریکا به صعده یمن (۸ اردیبهشت ۱۴۰۴) ترامپ بازهم بر پیوستن کانادا به آمریکا در پیام انتخاباتی تأکید کرد وزیر کشور: قصور در انفجار بندر شهید رجایی محرز شد | برخی مقصران احضار شدند پزشکیان در دیدار با الهام علی اف: اجازه نخواهیم داد عده‌ای ارتباطات ما را بر هم بزنند خط‌ونشان‌های تازه پاکستان: موشک‌های هسته‌ای ما هند را نشانه گرفته‌اند کشف ردپای فرعون در اردن (۸ اردیبهشت ۱۴۰۴)
سرخط خبرها

مردانی با شیشه دودی

  • کد خبر: ۲۶۲۹۲
  • ۲۰ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۰۹:۱۱
مردانی با شیشه دودی
فرید مدرسی - روزنامه نگار
کار سختی نیست بامردم‌بودن، شنیدن، گفتن، خندیدن و گاهی بغض‌کردن. برخی این را بلدند، اما آن‌قدر تصنعی و کلیشه‌ای اجرا می‌کنند که نکنند بهتر است. انگشت اشاره به‌سوی سیاستمداران صاحب‌منصب، دولتمردان برکرسی‌نشسته، آقایان حاکم‌شده و هر آن کسی است که با امروز و آینده مردمان این سرزمین سروکار دارد.
مگر ایراد آن چیست که رئیس‌جمهور در هر دوره‌ای خود به‌خرید برود، گلایه بشنود و بداند که قیمت ماست و کره و نان چند است و محافظان نامحسوس او را نگاهبانی کنند؟ چه می‌شود که خنده و سیمای او را ببینند و از او فردی ناشناخته نسازند؟ چه ایراد دارد که رئیس‌مجلس، میانه راه از منزل به بهارستان پیاده شود و خود برود به باجه روزنامه فروشی روزنامه بخرد و ببیند که جوانان در چه سنی سیگار می‌خرند و میان آنان چند نفر دختر هستند؟ سختی آن چیست که رئیس قوه‌قضاییه در راه دفترش سحرگاه به میدان شوش سر بزند و بنگرد به گوشه‌های خیابان و لابه‌لای کوچه‌ها و این‌قدر محافظان برای سیاستگذاران مملکتی تعیین‌تکلیف نکنند؟ وزیر آموزش‌وپرورش چطور می‌شود به منزل کودکی سر بزند و ببیند چرا او همیشه سرکلاس خوابش می‌برد و شب تا صبح کجا بوده است؟ این سؤال‌ها مشت نمونه خروار است.
آیا وزیر فرهنگ می‌داند در گالری‌ها جوانان چگونه لباس می‌پوشند، در امکان تفریحی ادبیاتشان چگونه است و با چه سن‌وسالی به ناهنجاری‌ها ورود می‌کنند؟ و اگر می‌داند مایل نیست گاهی به پاتوق‌های آنان سر بزند، شناخته و ناشناخته؛ البته نه با کت‌وشلوار و پوشش رسمی؟ آن خطیبی که خواستار فلان مسئله از حاکمان است، می‌داند جوان محله‌اش چه می‌خواهد و چگونه رفتار می‌کند یا فقط نگران سرکاررفتن زنان است و نمی‌داند زنان بی‌سرپرست و بدسرپرست چگونه روز می‌گذرانند؟
این موارد اندک مواردی است میان گردآب تحولات و تغییرات و مشکلات و مصائب ایران امروز که فی‌نفسه و تک تک اهمیت ندارد، اما وقتی کوه می‌شود، فرو می‌ریزد که کاشکی رؤسای قوا، وزرا، مقامات و اهل قدرت بخشی از آن را با چشم و گوش خود می‌دیدند و می‌شنیدند که تغییر کنند و باد در گلو نیندازند و منتی بر مردم نگذارند. یا وقتی می‌گویند همه چیز ما مردم هستند، همه باور کنند، چون دیده‌اند او چگونه میان مردم بوده و از دور پشت شیشه دودی ماشین ضدگلوله آنان را با سرعت نقطه ندیده و رد نشده است! این‌ها سفارش و توصیه و تذکر نیست؛ درد است که آقایان چقدر بوی مردم را استشمام کرده‌اند؟ جز اینکه در سال یکی‌دو بار سرزده به محیط‌های تحت امر خود سری زده‌اند!
اما باید روزی نیم‌ساعت بدون تشریفات و بلندگو و دوربین و خدم و حشم خرید بروند، پیاده‌روی کنند، به‌سینما سر بزنند، فوتبال را در ورزشگاه ببینند، پارک و کافه و کوه را هم از یاد نبرند و هزاران پاتوقی که هنجار و ناهنجار توأمان در حال رخ‌دادن است... قرار نیست همه‌روزه باشد، لااقل هفته‌ای یک‌بار آن را انجام دهند!
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->