ترجمه کاظم کلانتری/شهرآرانیوز؛ از شرکتکنندگان مسابقه امسال خواسته شده بود تصاویری را که تنوع زیستی زمین و حیاتوحش را نشان میدهند ارائه کنند. این تصاویر اولینبار در سایت Biographic (یک مجله آنلاین درباره علم و استفاده مجاز از طبیعت و حمایتکننده رسمی آکادمی علوم کالیفرنیا/ BigPicture) منتشر شد.
برنده جایزه حیاتوحش زمینی
حتی اگر یوزپلنگها سریعترین موجودات روی زمین باشند، گرفتن شکار برای آنها کار سادهای نیست. سرزمینهای پهناور و بیدرخت آفریقا که پر از شاخدرازها و گوزنها و ایمپلاها (آهوها) است و همچنین دید باز شکارچیان میتواند فاصله بین مرگ و زندگی باشد. یوزپلنگها برای این که شکار متوجه آنها نشود خودشان را به زمین نزدیک میکنند تا بدن خالدارشان با زمین یکی شود. این نوعی استتار است. آنها وقتی به فاصله 60متری طعمه میرسند با سرعت 95 کیلومتر شروع میکنند به دویدن. اما باید سرعت شکارشان را هم در نظر بگیرند. آهوهای آفریقایی میتوانند با سرعت 80 کیلیومتر بر ساعت زیگزاگ بدوند. شیوه شکارکردن این یوزپلنگ تأییدی است بر این واقعیت: استراتژی به اندازه سرعت اهمیت دارد.
برنده جایزه بزرگ
برای گرفتن این تصویر عمیق و تأثیرگذار از یک خرگوش کوهستانی در طوفان زمستانی اسکاتلند، اندری پارکینسون هفتهها سرما و باد را تحمل کرده است و صورتش با دانههای سرد برف پُر شده است. این درحالی است که خرگوشهای بومی انگلیس کاملا با این شرایط سازگارند؛ درواقع آنها در خانهشان زندگی میکنند. هر زمستان گروههای 20تایی خرگوشها در دامنههای کمبرف جمع میشوند. آنها مسیرشان را تغییر میدهند تا شکارچیان را گمراه کنند. این خرگوش زیبا برای گرمشدن و در امان بودن از طوفان و سرما خودش را به شکل توپ درآورده است.
برنده داستان تصویری
خیلی اوقات امی میتاله میگوید: «عکاسیِ طبیعت، شامل انسانهایی که زندگیشان با طبیعت گره خورده هم میشود.» پروژه مستندسازی او که 10سال طول کشیده رابطه مردم «سامبورو» را با حیات وحش در کنیای جنوبی نشان میدهد. عکسهای او داستان مردم «سامبورو» است که مدافع حیات وحش و حیوانات آنجا شدهاند. این عکس یکی از شش عکس برگزیده اوست.
فینالیست حیات وحش زمینی
هر زمستان آب در سراسر دلتای «اوکاوانگو» پخش میشود. خیلی از حیوانات حیات وحش آفریفا برای آبخوردن و آببازیکردن آنجا جمع میشوند. این تالاب در سال 2019 اهمیت ویژهای داشت؛ چون انسانها و حیوانات همه با بحران کمآبی روبهرو بودند. گاوها و فیلها و تمساحها و موجودات دیگر برای هر آبی که آنجا پیدا شود رقابت میکنند.
برنده جایزه زندگی بالدار
در پارک ملی «کورونکوسا»، جنوبیترین نقطه دره کافتی آفریقا، وضعیت آبها با فصلها تغییر میکند. آب دریاچهها و رودخانههایی که در زمستان سرزیر میشوند در تابستان به یک گودال کوچک کاهش مییابند. برای خیلی از گونهها – از جمله خفاش انگشتدراز موزامبیکی- فصل تابستان یک سفر طولانی است برای پیدا کردن جرعهای آب.
فینالیست زندگی آبزیها
زیر تلاطم آبشار کوچکی در رودخانه «لز» فرانسه، وزغ نر به این شکل مراقب جان عزیزش است. چون با نگهداشتن همراه ماده خود به ادامه گونه خودش کمک میکند. این شیوه جفتگیری و مخصوص وزغهاست که تخم آنها به طور بیرونی بارور میشوند. نرها به طور موقت غدههایی را روی انگشتانشان به وجود میآورند (بالشتکهای جنسی) تا بتوانند شکم متورم مادهها را بگیرند. بعد همان زمانی که وزغهای ماده هزاران تخم مرواریدشکل را آزاد میکنند نرها آن تخمها را با اسپرم میپوشانند.
برنده جایزه هنر طبیعت
این فلیم گرمدشتهای آفریقا بعد از تلاش ناموفق برای پیداکردن یک میانوعده، از پنجره باز آشپزخانهای در پارک ملی «کاسونگو مالاوی» روی کابینت دنبال غذاست. عکاس و زیستشناس، گونتر د بروین، میگوید در زمان اقامتش در آنجا فیلها در ایستگاه تحقیقاتی خرابکاریهایی کردهاند، دی بروین میگوید فیلهای کاسونگو به یک دلیل بهطور غیرمعمولی خطرناک میشوند: فیلهای مناطق گرمسیر بسیار پرخاشگر هستند.
برنده جایزه انسان/طبیعت
هرسال، کارکنان «wildcare» (سازمان نجات حیوانات در کالیفرنیا) وظیفه دارند به صدها پرنده و حیواناتی که توسط گربهها آسیب میبینند کمک کنند. اما آنها نتوانستهاند این 200 پرندهای را که در تصویر میبینید نجات دهند. جاک واندر، عکاس این تصویر، میگوید: «من میخواهم با این تصویر برخی از تأثیرات حیوانات خانگی بر حیات وحش اطراف خانههایمان را نشان دهم.»
فینالیست چشمانداز، منظره آب و گیاه
علیرغم ظاهر وهمآلود این عکس، این قارچهای خوراکی هیچ توهم و ضرری ندارند، اما اصلا فکر نکنید این یعنی آنها جادویی نیستند. درواقع هرچه ما بیشتر درباره قارچها میآموزیم بیشتر به اسرارآمیزبودن آنها پی میبریم. از راه ارتباطی بین درختها تا تولید متابولیتهای ضدسرطان تنها آغاز راه پیبردن به ویژگیهای جادویی قارچهاست.
برنده جایزه زندگی آبزیها
عکاس فرانسوی، گرگ لکوئر، برای گرفتن این منظره نادر از زیر یخهای قطب جنوب، آبهای یخ را تحمل کرده است؛ جایی که با دستهای از فکهای خرچنگخوار روبهرو شده است. درعین خشن و سفت و سخت بودن فکها آنها شناگرهای چابک و ظریفی هستند که بین یخها شنا میکنند. جریان آبهای قطبی، کوههای یخی حاوی مواد مغذی و مواد معدنی را از سرزمینهای دیگر به اقیانوسها میآورد. در این مسیر کوههای یخی ذوب میشوند و وقتی به اینجا میرسند هم پر از مواد مغذی هستند و هم سرپناهی برای فکها.
منبع: آتلانیک/ Theatlantic