غزاله طائب پرتره‌هایی از کودکان افغانستانی را با عنوان «حیات کرانه» در گالری ماهر باغ نگارستان به نمایش گذاشت؛ انگیزه او ثبت تصاویر بچه‌هایی است که در ایران به دنیا آمدند، اما هیچگاه موفق به دریافت شناسنامه نشده‌اند و فاقد هویت رسمی هستند.
به گزارش شهرآرانیوز؛ غزاله طائب ـ هنرمند عکاس ـ می‌گوید: ایده این نمایشگاه برای من حس همدلی بوده است و دلم می‌خواسته حس دیده شدن را برای بچه‌هایی که در ایران به دنیا آمدند، اما هیچ‌وقت نتوانسته‌اند شناسنامه بگیرند و هویت رسمی ندارند، رقم بزنم. من خودم از سال‌های دور، روابط نزدیکی با کودکان افغانستانی داشتم.
نمایشگاه انفرادی عکس‌های این هنرمند با عنوان «حیات کرانه» عصر جمعه ۱۱ آبان ماه در گالری ماهر باغ نگارستان افتتاح شد. در این نمایشگاه، عکس‌های پرتره از کودکان و نوجوانان افغانستانی همراه با توضیحی برای هر کدام از این عکس‌ها، روی دیوار رفته است.
این عکاس که از کودکان و نوجوانان مدارس خودگردان افغانستانی در تهران عکاسی کرده است، ادامه می‌دهد:، چون این کودکان هویتی ندارند، انگار با زدن عکس‌شان روی دیوار یک گالری، هویت‌دار می‌شوند، حتی برای یک زمان کوتاه.
او درباره کپشن عکس‌ها می‌افزاید: عکس‌ها دو سال قبل ثبت شده‌اند؛ بچه‌هایی که زیر عکس آنها کپشن دارد، بچه‌هایی هستند که دو سال متوالی در مدرسه بودند و تحصیل کردند، اما برخی از عکس‌ها که کپشن ندارد، مربوط به بچه‌هایی است که از سرنوشت آنها خبری نداریم.
طائب معتقد است که «هنر» وظیفه دارد شخص هنرمند و سپس مخاطب را تکان دهد.
این هنرمند ادامه می‌دهد: اینکه پرتره با کادر بسته را انتخاب کردم، به این دلیل بود که اعتقاد دارم چشم آدم‌ها، سرچشمه روح‌شان است و مخاطبان هر چه بتوانند نزدیک‌تر ببینند، حس همدلی که در لحظه آن را احساس کردم را بیشتر به مخاطبانم انتقال می‌دهم. امید دارم شرایط برای آدم‌هایی که خیلی شبیه خودمان هستند، بهبود پیدا کند.
سروش محمدزاده ـ کارگردان سینما ـ نیز از بازدیدکنندگان این نمایشگاه است. او «حیات کرانه» را غم‌انگیز می‌داند و در این زمینه می‌گوید: هر کجا اسم بچه‌ها می‌آید که عقبه جنگ، آوارگی و بی‌وطنی دارند، غم‌بار است. با توجه به شناخت ما از عقبه این بچه‌ها، وقتی با عکس‌ها مواجه شویم، ممکن است احساس ناخشنودی دست بدهد. از طرف دیگر جزئیاتی که در عکس‌ها موجود است، ممکن است قصه‌ای پشت عکس‌ها نباشد و معمولی تصور شوند، اما وقتی همه در کنار هم قرار می‌گیرند و پازلی را تکمیل می‌کنند، تعریفی بزرگ از نوجوانانی می‌دهد که خواسته یا ناخواسته وطن طردشان کرده و اینجا احساس خوشایندی که باید در صورت یک کودک باشد، نمی‌بینیم.
محمدصالح حجت‌الاسلامی ـ مستندساز ـ نیز می‌گوید که این نمایشگاه را حرکتی در راستای پذیرش «دیگری» می‌داند.
او می‌گوید: نکته مهم این نمایشگاه این است که هنرمند توریست فقر نیست و شأن انسانی سوژه‌هایش را با رفتاری همدلانه و مملو از احترام رعایت کرده و از «گدا گرافی» فاصله بسیار دارد. چنین کار‌هایی به ما یادآور می‌شود که در جامعه ما مانند همه جوامع کودکانی حضور دارند که سرشار از امید و آرزو هستند و باید به دید احترام و نوع دوستی به آنها نگریست اگرچه ممکن است تنش‌های اجتماعی هم در مورد حضور مهاجرین وجود داشته باشد که باید مدیریت شود، اما این ساحتی نیست که بخواهد مانع از درک متقابل مشکلات بشری شود و اصولاً نگاه هنر و هنرمند فارغ از عواید فروش این عکس‌ها برای امور خیریه و بچه‌های افغانستانی صرف خواهد شد.
غزاله طائب ـ هنرمند ـ در رشته گرافیک و سپس در مقطع فوق لیسانس عکاسی تحصیل کرده است. در حال حاضر فعالیت او در حوزه عکاسی پرتره اجتماعی است و «حیات کرانه» اولین نمایشگاه انفرادی او محسوب می‌شود.
*این نمایشگاه تا روز ۱۵ آبان ماه در گالری ماهر واقع در باغ نگارستان برقرار است.
منبع: ایسنا
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
۲۱:۳۸ - ۱۴۰۳/۰۸/۱۴
پاسخ
وظیفه حکومت افغانستانه که به اینها شناسنامه وهویت بده وهروقت که به افغانستان برگردن حتما مسئولانشان این کار رو انجام میدن صرف به دنیا اومدن در هرکشوری دلیل تابعیت نمیشه لطفا مظلوم نمایی نکنیدداریم هم وطنانی که هنوز موفق به دریافت شناسنامه نشدن به فکر اونها باشیم
