به گزارش شهرآرانیوز، خوان گاریدو مربی با سبکی خاص است که دوست دارد تیمش در کمترین زمان ممکن به دروازه حریفان رسیده و در دفاع نیز بیسیار با تمرکز و هوشمندانه عمل کند. در واقع تاکتیک مدنظر گاریدو این است که حریف را به زمین خود بکشد و بعد با توپ گیری و تبدیل سریع آن به حمله صاحب موقعیت شود.
این کار را زمانی ویارئال به بهترین شکل در لالیگا انجام میداد و گاریدو با این سبک توانست یقه تیمهای قدرتمند اسپانیایی را بگیرد. اما اجرای این تاکتیک نیاز به مدافعانی دارد که در دادن پاسهای بلند و دقیق تواناییهای بالایی داشته باشند که کنعانی در پرسپولیس در این زمینه خیلی تاثیرگذار است. در کنارهها چه بازیکنانی دفاعی و چه وینگرها باید قدرت حمل بالایی داشته باشند.
در خط میانی نیاز به بازیکنانی است که پاسهای قطری و عمقی را خیلی سریع ارسال کنند. در نوک خط حمله هم نیاز به بازیکنان قدرتی، سرعتی و گل زن است. در بین بازیکنان پرسپولیس شاید نفراتی، چون محمدی، ایوب، ارونوف و تا حدودی امیری تا حدودی به بازیکنان سطح بین المللی با این تواناییهایی که اشاره شده نزدیک باشند. احمدزاده و علیپور در دوران اوج خود خوب بودند، اما الان به مانند یاسین و صادقی تبدیل به بازیکنان معمولی شدهاند. سروش رفیعی هرازگاهی به مانند بازی با الشرطه عملکردش خوب بوده، اما بیشتر مواقع او هم پر اشتباه بوده است. با این تفاسیر باید گفت غیبت نفراتی مثل ارونوف و ایوب برای مدت طولانی به پرسپولیس ضربه مهلکی میزند که این اتفاق در چند بازی رخ داد. نباید فراموش کرد که گاریدو در دو سه خرید پرسپولیس از جمله گندوز، ایوب و ژوائو نقش مستقیم داشت و بقیه نفرات را درویش و مشاورانش جذب کردند. ضمن اینکه ژوائو گزینه پنجم، ششم گاریدو برای خط حمله بود.