نمایش «کاور»؛ بازگشت به دنیای معما و جنایت
نمایش « کاور» به کارگردانی و نویسندگی نوید اسدیان در تماشاخانه مایان به روی صحنه می‌رود.
به گزاش شهرآرانیوز، نمایش «کاور» نوشته و کارگردانی نوید اسدیان، اثری متفاوت در عرصه تئاتر است که به ژانر معمایی-جنایی پرداخته و تماشاگر را در دنیای پیچیده‌ای از رازها و گره‌ها غوطه‌ور می‌کند. این تئاتر با انتخاب یک ژانر خاص در میان آثار طنز و کمدی که این روزها رایج‌ترند، ریسک بزرگی کرده است.
داستان «کاور» به گونه‌ای است که مخاطب را از ابتدا با سوالاتی درگیر می‌کند و در طول نمایش، گره‌های متعدد داستان به شکلی غیرمنتظره باز می‌شود. این ویژگی خاص باعث می‌شود تماشاگر در تمام مدت زمان نمایش، به دقت با داستان همراه باشد.
با وجود سختی‌هایی که گروه در طول تمرینات تجربه کرد، نتیجه این تلاش‌ها یک اثر منسجم و پر از انرژی است که توانسته توجه مخاطبان را جلب کند. بازخوردهای اولیه از تماشاگران نشان می‌دهد که «کاور» توانسته تجربه‌ای متفاوت از تئاتر را برای آن‌ها رقم بزند. در ادامه گفت‌وگوی ما با عوامل این نمایش را می‌خوانید.
استقبال تماشاگران از این نمایش ما را دلگرم کرده است
نوید اسدیان، کارگردان نمایش، درباره روند شکل‌گیری این اثر می‌گوید: گروه نمایشی ما از ابتدا مانند یک خانواده در کنار هم کار کرده است. پیش از «کاور»، سه نمایش دیگر با نام‌های «هشتگ بچه شهرستانی‌ام» و «شابلون» را روی صحنه بردیم و با ۶۹ سانس اجرا در جشنواره‌های مختلف حضور داشتیم. بعد از این تجربه‌ها، تصمیم گرفتیم به سراغ کاری متفاوت برویم و ژانری را انتخاب کنیم که چالش‌های خاص خود را دارد.
او با اشاره به فضای متفاوت این نمایش توضیح می‌دهد: روایت یک داستان جنایی در تئاتر، با پیچیدگی‌ها و سختی‌های زیادی همراه است. اما تلاش ما این بود که مخاطب را درگیر قصه کنیم و همراهی او را با اثر حفظ کنیم. خوشبختانه در همین هفته اول، بازخوردهای بسیار خوبی دریافت کردیم که به ما انگیزه بیشتری برای ادامه مسیر می‌دهد.
اسدیان ادامه می‌دهد: من و آقای قاآنی بیش از ۱۲ سال است که دوست هستیم و همیشه کنار هم بوده‌ایم. زمانی که نمایشنامه «کاور» شکل گرفت و به شخصیتی مانند فرجامی رسیدیم، به این نتیجه رسیدم که چرا از کسی استفاده نکنیم که خودش در این حوزه فعالیت دارد و به فضای کار آشناست؟
او با اشاره به حضور قاآنی در نقش مدیر خبرگزاری، ادامه می‌دهد: در ابتدا خودش تردید داشت که آیا انتخاب درستی است یا نه، اما با پیشروی تمرینات، دیدیم که چقدر این شخصیت را باورپذیر اجرا می‌کند. نقش فرجامی پررنگ‌تر شد و به یکی از مهم‌ترین کاراکترهای نمایش تبدیل شد. بازخوردها هم نشان می‌دهد که انتخاب درستی داشتیم.
نقش «سامان» چالشی تازه در کارنامه من بود
معین تیموری که از شهر خواف به دنیای تئاتر حرفه‌ای در مشهد آمده، درباره نحوه آشنایی خود با نوید اسدیان و تیم اجرایی نمایش بیان می‌کند: آشنایی من با آقای اسدیان از طریق مجموعه شمایل شکل گرفت. ما آنجا همکار بودیم و بعدتر شناخت بیشتری از یکدیگر پیدا کردیم. وقتی ایشان ایده ساخت یک اثر نمایشی را مطرح کردند، قدم به قدم همراه گروه بودم تا این تیم شکل گرفت.
او ادامه می‌دهد: پروژه «کاور» نسبت به کارهای قبلی تیم ما یک تجربه عجیب و متفاوت بود. حدود پنج تا شش ماه روی آن تمرین کردیم و در این مدت، کار کردن با این گروه برای من تجربه‌ای جذاب بود.
این بازیگر درباره شخصیتی که در نمایش ایفا می‌کند، توضیح می‌دهد: در «کاور»، نقشی کاملاً متفاوت از تجربه‌های قبلی‌ام دارم. من پیش از این، عمدتاً نقش‌های نزدیک به شخصیت خودم را بازی کرده بودم، اما «سامان» فردی است که هیچ شباهتی به من ندارد. همین چالش باعث شد که برایم جذاب‌تر شود.
تیموری اضافه می‌کند: وقتی آقای اسدیان گفتند که این نقش ویژگی‌های شخصیتی خاصی دارد، به همراه ایشان تلاش کردیم که کاراکتر «سامان» را بسازیم و شکل بدهیم. این روند، تجربه‌ای تازه برای من بود.
این بازیگر علاوه بر بازی در نمایش، مسئولیت طراحی حرکت را نیز برعهده داشته است. او درباره این تجربه می‌گوید: برای من افتخار بزرگی است که علاوه بر بازی، طراحی حرکت نمایش را نیز انجام داده‌ام. خوشحالم که آقای اسدیان این فرصت را به من دادند و امیدوارم خروجی نهایی مورد پسند مخاطبان قرار بگیرد.
داستان معمایی-جنایی، تجربه‌ای متفاوت را برای تماشاگران
حبیب قاآنی که پس از چند سال دوری از صحنه، حالا دوباره به تئاتر بازگشته است، درباره تجربه حضور در «کاور» می‌گوید: تماشاگر برای دیدن بازی من می‌آید. نقشم در این نمایش از نظر شخصیتی به خودم نزدیک است، چون مدیر مسئول یک رسانه را بازی می‌کنم. این موضوع باعث شد شناخت بهتری نسبت به کاراکتر داشته باشم، اما در عین حال سعی کردم در تمرین‌ها با دقت به نکات کارگردان و دستیارانش، اجرا را به آنچه مدنظر نویسنده و کارگردان بود، نزدیک کنم.
او که از سال دوم فعالیت گروه نمایشی با نوید اسدیان همکاری داشته، پیش‌تر در جایگاه مدیر روابط عمومی و رسانه در پروژه‌های مختلف حضور داشته است و حالا با پیشنهاد بازی در «کاور» فرصت حضور روی صحنه را به دست آورده است.
این بازیگر ادامه می‌دهد: این نمایش با داستانی معمایی-جنایی، تجربه‌ای متفاوت را برای تماشاگران رقم زده و با وجود آنکه تئاترهای این ژانر کمتر در جریان رایج اجراها قرار دارند، توانسته است مخاطبان خاص خود را پیدا کند.
سخت‌ترین بخش نمایش، همراه کردن مخاطب تا لحظه آخر است
الهه کریمی که در «کاور» ایفاگر نقش ربابه جمالی است، درباره سختی‌های این نقش تاکید می‌کند: چالش اصلی این نمایش، همراه کردن مخاطب تا لحظه آخر است، چراکه پایان آن بسیار شوکه‌کننده طراحی شده و نیاز است که در تمام مدت اجرا، تماشاگر درگیر داستان باقی بماند. این موضوع کار را سخت‌تر می‌کند، اما خوشبختانه تمرین‌های فشرده‌ای داشتیم که ما را به این نقطه رساند.
او درباره روند آماده‌سازی گروه اضافه می‌کند: ما پنج ماه تمرین داشتیم، برخی روزها صبح و عصر تمرین می‌کردیم تا بتوانیم اجرای هماهنگی ارائه دهیم. این تمرینات سخت و منظم باعث شد که نتیجه‌ای مطلوب بگیریم و حالا که مخاطبان از نمایش رضایت دارند، تمام آن سختی‌ها ارزش پیدا کرده است.
این بازیگر درباره همکاری خود با نوید اسدیان توضیح می‌دهد: حدود سه سال است که با آقای اسدیان کار می‌کنم. کارمان را با دو فیلم کوتاه آغاز کردیم و این دومین تجربه تئاتری من با ایشان است. پیش‌تر در نمایش «رورانس» نیز نقش اصلی را داشتم و حالا بار دیگر در «کاور» به من اعتماد شد.
کریمی ادامه می‌دهد: یکی از ویژگی‌های مثبت این گروه، همدلی میان اعضا است. همچنین، چون آقای اسدیان هم نویسنده و هم کارگردان نمایش هستند، می‌توانند دیدگاه خود را بسیار دقیق و مستقیم به بازیگر منتقل کنند. این مسئله به ما کمک می‌کند که نقش‌ها را واقعی‌تر و باورپذیرتر اجرا کنیم.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
