گزارش روز دوم جشنواره فیلم فجر مشهد

به گزارش شهرآرانیوز؛ سینما‌های آفریقا، سیمرغ، هویزه، ویلاژتوریست و اطلس، صحنه‌ای از دیدار سینمادوستانی شدند که برخی با شوق تماشای آثار منتخب آمده بودند و برخی دیگر، با کنجکاوی و حتی تردید، در جست‌وجوی تجربه‌ای متفاوت از سینمای ایران. فضای سالن‌ها گاه پرهیجان و پرحاشیه بود و گاه در سکوت ناشی از عدم رضایت تماشاگران فرو می‌رفت.

دست تنها؛ تجربه‌ای خالی از جذابیت

این روز با نمایش دست تنها در سینما آفریقا آغاز شد، فیلمی که از همان ابتدا نظرات منفی بسیاری را به خود جلب کرد. برخی مخاطبان آن را اثری خالی از محتوا و فاقد کشش دراماتیک دانستند. روایت فیلم به حدی یکنواخت و کم‌عمق بود که حتی نتوانست کنجکاوی ابتدایی تماشاگران را حفظ کند.

در ادامه حتما بخوانید تهیه‌کننده انیمیشن ساعت جادویی: صنعت انیمیشن امروز روی پای خود ایستاده است

ژولیت و شاه؛ تصویری چشم‌نواز، اما برای چه مخاطبی؟

پس از آن، نوبت به انیمیشن سینمایی ژولیت و شاه رسید که در سینما آفریقا روی پرده رفت. از نظر تکنیکی، فیلم تصویری قوی و خوش‌ساخت ارائه داد و در بخش‌هایی فرهنگ ایرانی را نیز به نمایش گذاشت؛ اما آنچه محل بحث بود، گروه سنی مخاطبان این انیمیشن بود. برخلاف انتظار، فیلم بیش از آنکه برای کودکان مناسب باشد، محتوایی مختص بزرگسالان داشت. این مسئله باعث شد برخی خانواده‌ها با کودکانشان سالن را ترک کنند، درحالی‌که دیگر مخاطبان از کیفیت بصری و تکنیکی اثر لذت بردند.

ماریا؛ شروعی جذاب، پایانی ناامیدکننده

در سانس سوم سینما آفریقا فیلم ماریا به نمایش درآمد. داستان فیلم درباره دختری علاقه‌مند به بازیگری است که ویدیویی از تمرین او در نقش یک روسپی خیابانی منتشر شده و زندگی‌اش را دچار بحران کرده است. حضور چهره‌هایی مانند صابر ابر و پانته‌آ پناهی‌ها از نقاط قوت فیلم بود و کارگردانی مهدی اصغری ازغدی، به‌عنوان یک کارگردان فیلم اولی، قابل توجه بود. با این حال، نظر مخاطبان درباره فیلم دوگانه بود. برخی شروع خوب و فیلم‌برداری قوی را ستودند، اما پایان اثر را ناامیدکننده، خالی از معنا و دچار افت کیفی دانستند.

بچه مردم؛ بی‌ادعا، اما موفق

یکی از فیلم‌هایی که در سینما هویزه اکران شد و با استقبال خوبی از سوی مخاطبان مواجه شد، بچه مردم بود. اثری که بدون سر و صدای تبلیغاتی و ادعا، توانست نظر مخاطبان را جلب کند. ترکیب مناسبی از طنز ملایم و داستانی روان در کنار پایانی تأثیرگذار، باعث شد این فیلم یکی از آثار موفق روز دوم جشنواره در مشهد باشد.

خدای جنگ؛ روایتی از پدر موشکی ایران

سینما سیمرغ میزبان اکران خدای جنگ بود، فیلمی که به زندگی شهید حسن تهرانی مقدم، پدر موشکی ایران، می‌پردازد. حضور ساعد سهیلی، بازیگر مشهدی، در این فیلم مورد توجه مخاطبان قرار گرفت. اجرای او در نقش اصلی، با تحسین تماشاگران همراه بود و بسیاری اعتقاد داشتند که این فیلم یکی از آثار قوی جشنواره تا این لحظه است.

موسی کلیم‌الله؛ روایت حاتمی‌کیا از حضرت موسی(ع)

در سینما‌های ویلاژتوریست و اطلس، فیلم موسی کلیم‌الله به نمایش درآمد؛ اثری تاریخی از ابراهیم حاتمی‌کیا که به زندگی حضرت موسی (ع) می‌پردازد. این فیلم که یکی از پرهزینه‌ترین تولیدات سینمای ایران محسوب می‌شود، با حضور بازیگران مطرحی مانند مریلا زارعی (در نقش مادر حضرت موسی)، علیرضا کمالی (در نقش پدر حضرت موسی)، بهنام تشکر (در نقش فرعون) و بهاره کیان‌افشار (در نقش آسیه) ساخته شده است. تماشاگران از عظمت بصری و تولید پرجزئیات فیلم سخن گفتند، هرچند برخی معتقد بودند که هنوز برای قضاوت نهایی درباره آن زود است.

آنتیک؛ کمدی بی‌جان و تکراری

روز دوم جشنواره با اکران آنتیک در آفریقا به پایان رسید؛ فیلمی کمدی‌ که تلاش می‌کرد مخاطب را بخنداند، اما در دام شوخی‌های دم‌دستی و سطحی افتاد. فیلم، بدون داستان منسجم و با چندین خرده‌روایت بی‌اهمیت، در نهایت به یک کمدی ضعیف دیگر در سینمای ایران تبدیل شد. تنها نکته قابل توجه آن، نقدی طنزآمیز به برخی باور‌های خرافی مذهبی بود که شاید کمی از یکنواختی فیلم کاست. با این حال، استقبال گسترده مخاطبان از آنتیک در مقایسه با فیلم‌های جدی‌تر جشنواره، بار دیگر نشان داد که ذائقه عمومی سینمای ایران همچنان به کمدی‌های سبک و سرگرم‌کننده گرایش دارد.

روز‌های آینده چه خواهد شد؟

روز دوم جشنواره فیلم فجر در مشهد، ترکیبی از تجربیات متناقض را ارائه کرد؛ از فیلم‌هایی که نتوانستند جذابیت لازم را برای مخاطبان ایجاد کنند، تا آثاری که بی‌ادعا، اما موفق ظاهر شدند. تنوع ژانری در این روز مشهود بود؛ از کمدی و درام اجتماعی گرفته تا آثار تاریخی و بیوگرافیک. حالا باید دید که در روز‌های آینده، روند جشنواره چگونه پیش خواهد رفت و آیا فیلم‌های باقی‌مانده می‌توانند رضایت مخاطبان را حفظ کنند یا خیر.

در ادامه حتما بخوانید مجتبی شفیعی از تئاتر مشهد تا سینمای فجر| مشهد همواره خانه اصلی‌ام است