به گزارش شهرآرانیوز، اقتصاد ایران روزهای سختی را سپری میکند و سایه تشدید تحریم ازیکسو و همچنین خیز عجیبوغریب قیمتها در آخرین روزهای سال گذشته و تداوم این روند در اولین روزهای سال ۱۴۰۴ همگی نشان از بحرانی جدی دارد؛ بحرانی که ممکن است قدرت خرید در ایران را بیش از پیش دستخوش کاهش کند. همین امر موجب شد تا در خصوص وضعیت اقتصادی کشور در سال جدید از هوش مصنوعی DeepSeek چینی سوال بپرسیم که در ادامه پاسخهای او را خواهیم خواند.
پیشبینی وضعیت اقتصاد ایران در سال ۱۴۰۴ (۲۰۲۵ میلادی) به عوامل متعددی بستگی دارد که برخی از آنها قابل پیشبینی و برخی دیگر تحتتأثیر تحولات داخلی و بینالمللی هستند که در اینجا برخی از جنبههای کلیدی که ممکن است بر اقتصاد ایران در این سال تأثیرگذار باشند، بررسی میشود:
۱. تحریمهای بینالمللی
سناریوی تشدید تحریمها: اگر تنشهای ژئوپلیتیکی با غرب ادامه یابد یا افزایش پیدا کند، تحریمهای اقتصادی علیه ایران ممکن است تشدید شود. این موضوع ممکن است دسترسی به بازارهای جهانی، فروش نفت و جذب سرمایهگذاری خارجی را محدود کند.
سناریوی کاهش تحریمها: در صورت توافق جدید بر سر برنامه هستهای (مانند احیای برجام یا توافقات مشابه)، احتمال کاهش تحریمها وجود دارد. این امر میتواند به افزایش صادرات نفت، جذب فناوری خارجی و بهبود ثبات ارزی کمک کند.
۲. نفت و درآمدهای ارزی
اقتصاد ایران همچنان به درآمدهای نفتی وابسته است. قیمت نفت در بازارهای جهانی، میزان صادرات و توانایی دورزدن تحریمها (مانند فروش نفت به چین یا سایر کشورها) نقش تعیینکنندهای در تراز پرداختها و ثبات اقتصادی خواهد داشت.
تنوعبخشی به اقتصاد و کاهش وابستگی به نفت، به عنوان یک چالش ساختاری باقی میماند.
۳. تورم و ارزش پول ملی
تورم بالا (که در سالهای اخیر به بیش از ۴۰٪ رسیده) یکی از بزرگترین مشکلات اقتصاد ایران است. کنترل تورم نیازمند اصلاحات اساسی در سیاستهای پولی، کاهش کسری بودجه دولت و مدیریت نقدینگی است.
نوسانات ارزش ریال در برابر ارزهای خارجی نیز بر قیمت کالاهای وارداتی، تولید داخلی و معیشت مردم تأثیر مستقیم دارد.
۴. سیاستهای داخلی و اصلاحات اقتصادی
- سیاستهای دولت: اجرای طرحهای اصلاحی مانند حذف یارانههای غیرهدفمند، اصلاح نظام بانکی و مقابله با فساد میتواند به بهبود فضای کسبوکار و جلب اعتماد سرمایهگذاران کمک کند.
- چالشهای ساختاری: اقتصاد ایران با مشکلاتی مانند بخش دولتی گسترده، ناکارآمدی شرکتهای دولتی، سیستم مالیاتی ضعیف و رقابتپذیری پایین در تولید صنعتی روبهروست. حل این مشکلات نیازمند زمان و اراده سیاسی است.
۵. جمعیت و اشتغال
ایران با جمعیت جوان و نیروی کار روبهرشد مواجه است. ایجاد فرصتهای شغلی جدید (بهویژه در بخشهای غیردولتی و فناوریمحور) برای جلوگیری از افزایش بیکاری و ناآرامیهای اجتماعی، حیاتی است.
توسعه استارتاپها و اقتصاد دیجیتال میتواند به عنوان یک فرصت برای جذب نیروی کار جوان عمل کند.
۶. تأثیرات محیط زیست و منابع آب
بحران آب و تغییرات اقلیمی (مانند خشکسالیهای مکرر) فشار مضاعفی بر بخش کشاورزی و امنیت غذایی وارد میکند. مدیریت منابع آب و سرمایهگذاری در فناوریهای پایدار، ضروری است.
۷. روابط منطقهای و بینالمللی
گسترش همکاریهای اقتصادی با کشورهای همسایه (مانند چین، روسیه و کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای) ممکن است راهی برای کاهش وابستگی به غرب باشد.
تنشها در خلیج فارس یا مداخله در مناقشات منطقهای میتواند ریسک اقتصادی را افزایش دهد.
سناریوهای محتمل برای سال ۱۴۰۴:
۱. سناریوی خوشبینانه: کاهش تحریمها، افزایش صادرات نفت، جذب سرمایهگذاری خارجی و اجرای اصلاحات داخلی منجر به رشد اقتصادی متوسط (حدود ۳-۴٪) و کاهش نسبی تورم میشود.
۲. سناریوی بدبینانه: تداوم تحریمها، تشدید بحران ارزی، رشد منفی اقتصادی و افزایش ناآرامیهای اجتماعی به دلیل تورم و بیکاری.
۳. سناریوی میانه: ترکیبی از بهبود نسبی در برخی بخشها (مانند فناوری یا کشاورزی) همراه با تداوم چالشهای کلان مانند تورم و بیکاری.
نتیجهگیری:
اقتصاد ایران در سال ۱۴۰۴ احتمالاً همچنان با چالشهای ساختاری روبهرو خواهد بود، اما فرصتهایی برای بهبود در صورت اجرای اصلاحات اقتصادی و کاهش تنشهای خارجی وجود دارد. موفقیت در گروِ ترکیبی از دیپلماسی فعال، مدیریت کارآمد منابع داخلی و پاسخگویی به نیازهای جمعیتی جوان است. هوش مصنوعی نمیتواند قطعیتی در پیشبینیها ایجاد کند، اما روندهای فعلی نشان میدهد که گذار از بحرانها نیازمند تغییرات عمیق در سیاستگذاریهاست.