یک نکته ناگفته از صلح امام حسن(ع) جنون یک مرغ مهاجر ضمانت رسول مهربانی (ص) برای موفقیت و پیشرفت چیست؟ چشم‌هایت را به من قرض بده! | راهکارهای جلوگیری از خود محوری و استبداد رأی در کلام رسول خدا (ص) راهیابی ۱۲۵ متسابق به مرحله استانی چهل‌وهشتمین دوره مسابقات قرآن در خراسان رضوی ۲۵ هزار بسته تحصیلی به دانش‌آموزان نیازمند اهدا شد + فیلم دیوار ندبه چیست و پیامبر اسلام(ص) چه ارتباطی با این دیوار دارند؟ برپایی نمایشگاه عکس «شکوه قم در قاب تاریخ» در قم نقش خانواده در پرورش نسل آینده از دیدگاه امام رضا(ع) خاطره‌ای که ده سال حاجی‌زاده را در لیست شهدا نگاه داشت برپایی دوره‌های آموزش عمومی قرآن کریم در مساجد سراسر کشور آموزش سواد رسانه‌‌ای در مساجد مشهد بیست‌و‌دومین جشنواره فرهنگی‌هنری امام‌رضا(ع) در ۳۱ استان برگزار می‌شود اجرای طرح مساجد جامعه‌پرداز در مشهد ماجرای یک بانوی تونسی و قرآنی که به مشهد رسید | وقتی شفای یک بیمار به هنر پیوند خورد دیدار تولیت آستان قدس رضوی با خانواده آتش نشان فداکار مشهدی به من مشورت بدهید! کلید طلایی برای ساختن سرنوشتی روشن | مروری بر فواید مشورت در زندگی وقف، از سنت دیروز تا موتور توسعه امروز آیت‌الله علم‌الهدی: مجتمع‌های آموزشی ویژه بانوان درمناطق حاشیه‌ای برای جذب نسل جوان ایجاد شود
سرخط خبرها

درس‌هایی از نهج‌البلاغه | آزادگی

  • کد خبر: ۳۲۶۳۲۹
  • ۲۴ فروردين ۱۴۰۴ - ۱۲:۲۹
درس‌هایی از نهج‌البلاغه | آزادگی
امیرالمؤمنین از روش‌هایی که موجب می‌شود دیانت خودشان، حریت خودشان، انسانیت خودشان آسیب ببیند، استفاده نمی‌کنند. چرا؟ چون برای ایشان اصل بندگی خداست.

بسم‌ا... الرحمن‌الرحیم و به نستعین. در قسمت قبل گفتیم نامه این‌گونه شروع می‌شود که امیرالمؤمنین خودشان را بنده خدا می‌خوانند و این نگاه را در نوع حکومت‌داری ایشان نیز می‌بینیم. وقتی روش حکومتی و مدیریتی امیرالمؤمنین (ع) با معاویه را نگاه می‌کنیم، تفاوت می‌بینیم. معاویه برای پیشبرد کارهایش از هر روشی استفاده می‌کرد؛ از تطمیع، رشوه دادن، تهدید، ترور کردن و شکنجه کردن و ارعاب گرفته تا دیگر‌روش‌ها؛ اما امیرالمؤمنین (ع) از این روش‌ها استفاده نمی‌کردند.

در یکی از خطبه‌ها ذکر شده است که امیرالمؤمنین وقتی با مخالفت یارانشان مواجه شدند و آنها حضرت را اذیت کردند، حضرت فرمودند: «وَ إِنِّی لَعَالِمٌ بِمَا یُصْلِحُکُمْ وَ یُقِیمُ أَوَدَکُمْ وَ لَکِنِّی و ا... لَا أَرَى إِصْلَاحَکُمْ بِإِفْسَادِ نَفْسِی؛ أَضْرَعَ ا... خُدُودَکُمْ وَ أَتْعَسَ جُدُودَکُمْ، لَا تَعْرِفُونَ الْحَقَّ کَمَعْرِفَتِکُمُ الْبَاطِلَ وَ لَا تُبْطِلُونَ الْبَاطِلَ کَإِبْطَالِکُمُ الْحَق؛ چند با شما مدارا کنم، چونان که با اشتران جوانى که کوهانشان از درون ریش است و از برون سالم، مدارا کنند. یا با کهنه‌جامه‌اى که اگر از یک جاى پارگى آن را بدوزند، از جاى دیگر پاره شود. هر بار که طلایه لشکر شام از دور پدیدار شود، هر یک از شما به خانه خود مى‌گریزید و در را به روى خود مى‌بندید. همانند سوسمارى که از بیم، در سوراخ خود پنهان مى‌شود، شما نیز به سوراخ خود مى‌خزید. یا مانند کفتار به لانه پنهان مى‌شوید.

به خدا سوگند، خوار و ذلیل کسى است که شما یاری‌اش کرده باشید. هر‌که شما را، چون تیر به سوى خصم افکند، تیر سوفار‌شکسته و بى‌پیکان، به سوى او افکنده است. به خدا سوگند که به‌هنگام آرمیدن در عرصه آرامش خانه، شمارتان بسیار است و در زیر پرچم نبرد، اندک. می‌دانم داروى درد شما چیست و این کژى را چگونه راست توان کرد. ولى نمى‌خواهم شما را اصلاح کنم، در‌حالى‌که خود را تباه کرده باشم. 

خداوند خوارتان سازد و بدبخت و بى‌بهره کند. آن‌سان که باطل را مى‌شناسید، حق را نمى‌شناسید و آن‌سان با باطل مبارزه نمى‌کنید که به نابود کردن حق کمر بسته‌اید.» حضرت می‌فرمایند: «وَ إِنِّی لَعَالِمٌ بِمَا یُصْلِحُکُمْ»؛ (من بلدم که چه چیزی شما را شایسته و مطیع می‌کند). «و لَکِنِّی لَا أَرَى إِصْلَاحَکُمْ بِإِفْسَادِ نَفْسِی»؛ (ولی من نمی‌خواهم شما مطیع بشوید و فرمان‌بردار بشوید به قیمت اینکه من خودم را فاسد کنم.) 

امیرالمؤمنین از روش‌هایی که موجب می‌شود دیانت خودشان، حریت خودشان، انسانیت خودشان آسیب ببیند، استفاده نمی‌کنند. چرا؟ چون برای ایشان اصل بندگی خداست. امیدوارم که بتوانیم در همه شئون زندگی به این سمت حرکت کنیم که بنده واقعی خدا شویم؛ چون بنده غیر‌خدا بودن چیزی جز ذلت به ارمغان نمی‌آورد. والسلام‌علیکم‌و‌رحمة‌ا... و‌برکاته.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->