به گزارش شهرآرانیوز، بامداد ۲۳ خرداد، با آغاز حمله تروریستی رژیم صهیونیستی به تهران و تعدادی شهرهای ایران، شماری از فرماندهان نظامی، دانشمندان و مردم غیرنظامی به شهادت رسیدند. آمریکا نیز بامداد یکم تیر با تجاوز به سه سایت هستهای فردو، نطنز و اصفهان، به جنگ نتانیاهو علیه ایران پیوست. بعد از ۱۲ روز تهاجم رژیم صهیونیستی به کشور و پاسخهای کوبنده نیروی مسلح ایران به شرارتهای دشمن، از صبح سهشنبه (سوم تیر) این رژیم صهیونی مجبور به پذیرش آتشبس شد.
در جریان این تجاوز ۱۲ روزه، برخی هنرمندان موسیقی همراه با سایر هنرمندان در شاخههای مختلف هنری با انتشار یا بازنشر پیامهایی نسبت به این تجاوز واکنش نشان داده و آن را محکوم کردند و با تولید و ساخت آثار موسیقایی با موضوع ایران، وحدت و همدلی، ضمن همراهی با مردم سعی کردند در ایجاد اتحاد و همبستگی ملی و روحیهبخشی به هموطنانمان در روزهای دشوار جنگ تاثیرگذار باشند.
محسن چاوشی خواننده موسیقی پاپ هم در واکنش به حمله تروریستی رژیم صهیونیستی تصویری از این حمله و مضمون «لگد کردی، لگد میشی، أَلَا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَی الظَّالِمِینَ.» را منتشر کرد.
وی همچنین بخشی از قطعههای «پسرم» (پدرم اینجا و مادرم اینجا و وطنم ایرانه/ آخه من کجا برم همه جا جز اینجا واسه من زندانه) و «مام وطن» (هیچ ابرقدرتکی مرد تسخیرش نیست/ زن اگر تهمینه، مرد اگر تهمتن است/ گریهها کرده وطن تاب آورده وطن/ مام پر درد وطن مادری شیرزن است» که سالهای گذشته تولید و منتشر کرده بود را در صفحه شخصی خود در فضای مجازی با ویدئوهایی از حمله رژیم صهیونیستی و مقابله نیروهای نظامی با این حملات بازنشر کرد.
محسن چاوشی حسینی ترانهسرا، خواننده و آهنگساز موسیقی پاپ، متولد خرمشهر است و اصالتی کُردتبار دارد. او فعالیت حرفهای خود را در حوزه موسیقی در سال ۱۳۸۲ با آلبوم «نفرین» آغاز کرد و پس از پنج سال فعالیت زیرزمینی و تولید سه آلبوم دیگر، توانست برای یه شاخه نیلوفر (۱۳۸۷) از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز رسمی دریافت کند. او تاکنون بیش از ۲۰۰ قطعه موسیقی منتشر کرده که شامل ۱۱ آلبوم و چند تکآهنگ است.
جسارت چاوشی در بکارگیری سبکهای موسیقایی و ترانههای متفاوت و واکنشهایش به رویدادهای روز، باعث شده هوادارانش به او لقب «آقای خاص» بدهند. این هنرمند فعالیت خود را در حوزه موسیقی چنین بیان کرده است: «برای مردم و ایران و همه دغدغههایش میخوانم و تا ابد صدای محرومان و همین مردم خواهم ماند؛ و با خشم بسیار تکرار میکنم: «شک دارم به ترانهای که زندانی و زندانبان باهم زمزمهاش میکنند...»»
چاوشی ۲۲ سال است که عاشقانهها و دردهای جامعه خود را در قالب آثار موسیقایی روایت میکند، وی در این مدت کنسرتی برگزار نکرده است، اما طرفداران بسیاری دارد و با رعایت اخلاق حرفهای و احترام به مخاطبان و طرفداران خود فعالیت خود را در این زمینه ادامه میدهد.
این خواننده موسیقی پاپ، علاوه بر فعالیت حرفهای، دهه ۱۳۹۰ به فعالیتهای خیریه به ویژه برای آزادی محکومان به اعدام روی آورد، چاوشی با انتشار فراخوانهایی در صفحههای خود در فضای مجازی با اشاره به فرد نیازمند و شرح حال کوتاه از زندگیش که توسط او و افراد دیگر شناسایی میشوند، از اعضای این پویشها درخواست همراهی میکند که این فراخوانها در نهایت با جملاتی همچون «از مهر مستدام شما ممنونم؛ با کمک شما مبلغ مورد نیاز فراهم شد» و «به یاری دستان پرخیرتان؛ هزینه درمان تامین شد.» به پایان میرسد و یا برای تقدیر از اقدامات خیرخواهانه مردم، تکآهنگهایی منتشر و به آنان تقدیم میشود. اقدامات خیرخواهانه چاوشی مورد تقدیر ستاد مردمی رسیدگی به امور دیه و کمک به زندانیان نیازمند نیز قرار گرفته است.
چاوشی در ادامه فعالیتهای خیرخواهانه خود، ۱۶ تیرماه ۱۴۰۲، همزمان با عید غدیر «جمعیت حیدر» را برای حمایت از ایتام و نیازمندان راهاندازی کرد، در معرفی این نهاد آمده که «جمعیت حیدر» با هدف شناسایی خانوادههای نیازمند و ایتام ایجاد شده است و پس از تشکیل پرونده و بررسیهای به عمل آمده، تحت پوشش این مرکز قرار خواهند گرفت.
همچنین این خواننده در پی تجاوز رژیم صهیونیستی به کشورمان و آسیب تعدادی از هموطنان در جمعیت حیدر، به نام حضرت علی (ع) با همکاری خیرین، ۳ هزار بسته بهداشتی-درمانی برای توزیع در سطح کشور به جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران اهدا کرد.
در روزگاری که برخی عقاید دینی و مذهبی خود را پنهان میکنند، چاوشی به صراحت، عقاید دینی و اردات خود را نسبت به اهل بیت (ع) در مناسبتهای مختلف مذهبی با انتشار آثار آیینی اعلام میکند که تاکنون قطعههای «علی (ع)»، «امیر بیگزند»، «اسدالله»، «تنهاترین» را برای ارادت به حضرت علی (ع)، «حسین (ع)»، «ظهر عطش»، «آوازِ خون» و «تکیه کوچک» و «عباس (ع)» را درباره واقعا عاشورا و ابراز ارادت به امام حسین (ع) و یارانش و «کلاغ روسیاه» را برای ارادت به امام رضا (ع) خوانده و منتشر کرده است و در روزهای اخیر همزمان با آغاز ماه محرم بخشی از قطعه «آهنگ رخت عزامو پیرهن سیامو» با مضمون «رخت عزامو پیرهن سیامو/ از بغچه بیرون میکشم دلتنگیامو» را به صورت نماهنگ کوتاهی در صفحه شخصی خود در فضای مجازی منتشر کرده است.
چاوشی که تجربه هشت سال جنگ تحمیلی را دارد و در سالهایش فعالیتش از صلح، دشمنستیزی و مقاومت خوانده است، این بار در پی حمله رژیم صهیونیستی، یکم تیرماه قطعه «علاج» را با اعلام صریح وطندوستی خود و تاکید بر انسجام، اتحاد و همبستگی میان مردم منتشر کرده است، این قطعه با شعری از کاظم بهمنی، آهنگسازی و تنظیم محسن چاوشی، نوازندگی گیتار الکتریک عادل روحنواز، نوازندگی پیانوی توحید نوری، میکس و مسترینگ مهدی کریمی و طراحی کاور حامد تلخآبی منتشر شده است. برای شنیدن قطعه موسیقی «علاج» اینجا مراجعه کنید.
چاوشی پیش از این در قطعههای «کولی» و «ذرهبین» با کاظمی همکاری کرده است.
«علاج» که با همکاری حوزه هنری انقلاب اسلامی تولید شده، مورد توجه هنرمندان، کارشناسان موسیقی و علاقهمندان قرار گرفت و برخی با انتشار یادداشتهایی از «علاج» تمجید کردند؛ رضا مهدوی موسیقیدان و دبیر سی و نهمین و چهلمین جشنواره بینالمللی موسیقی فجر درباره قطعه «علاج» نوشت: محسن چاوشی با انتشار قطعه «علاج» یک بار دیگر ثابت کرد در زمره اسطورههاست و عشق به تمامیت وطن، دین، مذهب و مردم را سر لوحه تمام فعالیتهای خود از ابتدا تا اکنون قرار داده است.
سیدمحمدرضا خردمندان نویسنده و کارگردان سینما و تلویزیون نیز درباره اثر جدید چاووشی با انتشار یادداشتی نوشت: «مردم، خدا مراقب ماست! آقا محسن چاوشی عزیز! ممنون به خاطر «علاجِ» به موقعات! برای خیلیها مثل من که یک هفته است مثل مار زخمی به خودمان میپیچیم و تلنبار خشم و بغض، راه گلویمان را بسته، «علاج» تو به موقعترین اتفاق ممکن بود. علاج تو برآمده از حلقوم میلیونها ایرانی خشمگین بود؛ و مگر نبود ملک الشعرای بهار که میگفت: هر که را مهر وطن در دل نباشد کافر است؟ در این بحبوحه خشم و غم و رنج، علاجِ تو، مرهم زخمهای تازهی ما برای ایران زمین بود و صدای در گلو مانده یک ملت...»
محمدرضا شفیعی تهیهکننده سینما و تلویزیون نیز با تمجید از قطعه «علاج»، نوشت: «ساخت قطعه موسیقی «علاج» توسط حوزه هنری مصداق عینی نقطهزنی فرهنگی است. آفرین به غیرت محسن چاوشی و همت همه دست اندرکاران! رژیم صهیونی رفتنی است به فضل الهی …»
«با تکههای پیکرمان، با گیسوان دخترمان، میخواستید چکار کنید؟ / ما زندهایم مثل امید، این چند روزه را بروید، بر کشتن افتخار کنید
شیپور جنگ را زده و یک باره صلح میطلبید؟! ابلیس زادگان پلید! /ای بدترین اهل زمین! با ما رسیدگان به یقین، پس مایلید قمار کنید؟!
مردم! علاج در وطن است، دنیا فقط لب و دهن است، این جنگ، جنگ تن به تن است/ آزادگان کل جهان! فکری برای تربیتِ اقوام بردهدار کنید
این ظلمهای بیحدشان، افکار تیره و بدشان، آژیرهای ممتدشان/ سوراخهای گنبدشان، این موشهای شب زده راای گربهها! شکار کنید
کودک کُشان ورطه نیست! بزدلتر از شما چه کسیست؟ ما در مسیر آمدنیم/ جرثومگان ظلم و ستم! وقت است تا به همت هم، از خانهها فرار کنید
صحبت نه از زیاد و کم است، شمشیر خشم ما دو دم است، یک ضربه نیز مغتنم است/ این تیغ، تیغ روز جزاست، کعبه برای فهم شماست، سجده به ذوالفقار کنید
مردم! خدا مراقب ماست جز خیر ما ندید و نخواست، آری خدا که در همه جاست/ از شر دشمنان چه هراس؟! تنها حساب بر نظر و الطاف کردگار کنید
خائن همیشه بوده و هست، این دست پخت اجنبی است، نفرین به این جماعت پست/ وقتی غبار فتنه نشست، رحمی مباد بر ستمِ مزدور جیره خوار کنید»
«علاج» بر اتحاد، مبارزه برای میهن، مرگآگاهی، شجاعت، دشمنستیزی تاکید کرده است، همان مضامینی که در آثار گذشته چاوشی همچون «پسرم»، «خلیجِ ایرانی» (با همکاری سینا حجازی)، «نخلهای بیسر (برای شهر خرمشهر)» «پرچم سفید»، «مامِ وطن» (به مناسبت سالروز آزادسازی خرمشهر) بیان شده است و میتوان «پسرم»، «مام وطن» و «علاج» را اثر سهگانه چاوشی برای دفاع از وطن و وطندوستی دانشت.
«علاج» با ترفندی هوشمندانه و با سازآرایی خاص به عنوان مقدمه با صدای خشخش باز شدن جعبه و آتش زدن کبریت، صدای آژیر اعلام خطر و جنگ و گریه نوزاد آغاز میشود که استعارهای از آغاز جنگ تحمیلی علیه ایران است، همراهی ساز ویولن شنونده را آماده شنیدن صدایی میکند؛ چاوشی با صدایی خاص و ابهامآمیز پیامی را به دشمن اعلام میکند؛ «با تکههای پیکرمان، با گیسوان دخترمان، میخواستید چکار کنید؟ / ما زندهایم مثل امید، این چند روزه را بروید، بر کشتن افتخار کنید/ شیپور جنگ را زده و یک باره صلح میطلبید؟! ابلیس زادگان پلید!.»
چاوشی در این قطعه، مدام با تغییر فرم صدا و لحن متناسب با مضمون شعر، در تلاش است حواس مخاطب را به سخنانش جلب کند؛ این خواننده در میانه به مردم هشدار میدهد؛ «مردم! علاج در وطن است، دنیا فقط لب و دهن است، این جنگ، جنگ تن به تن است»، مردم را به اتحاد و همبستگی و وفاداری به وطن دعوت میکند.
همچنین این خواننده در «علاج» ارادت خود را به حضرت علی (ع) بیان کرده و دشمنان را به خشم و تیغ دودمِ ذوالفقار میسپارد؛ «صحبت نه از زیاد و کم است، شمشیر خشم ما دو دم است، یک ضربه نیز مغتنم است/ این تیغ، تیغ روز جزاست، کعبه برای فهم شماست، سجده به ذوالفقار کنید/ مردم! خدا مراقب ماست جز خیر ما ندید و نخواست، آری خدا که در همه جاست»
چاوشی همچون سرباز، از عقاید مردم دفاع میکند، آنان را به اتحاد و همبستگی دعوت میکند و نسبت به وجود خائنان و مقابله با آنان هشدار میدهد.
شاعر در «علاج» چگونگی تجاوز به دشمن را با زبانی ساده و روان بیان میکند و تمام ابیات شعر، تشریح آن چیزهایی است که بر مردم گذشته است و از این رو برای آنان قابل فهم است و با توجه به این ویژگی مورد استقبال قابل توجه مخاطبان قرار گرفته است.
در این شرایط، یکی از بازیگران ایرانی خارجنشین روز گذشته در شبکه ایکس مدعی شد که محسن چاوشی برای تولید قطعه علاج، مبلغ ۳/۵ میلیارد از سازمان تبلیغات اسلامی دریافت کرده است، این هنرمند مدعی پس از ساعتی بدون هیچ توضیحی توییت خود را حذف کرد.
محسن چاوشی در واکنش به این ادعا با انتشار استوری در صفحه شخصی خود در فضای مجازی نوشت: «وَاللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ؛ و خداوند تو را از شر مردم حفظ میکند.»
کاظم بهمنی نیز در پاسخ به ادعای این هنرمند خارجنشین با انتشار یادداشتی در قالب استوری با عنوان «در باب علاج و مردم» در صفحه شخصی خود در فضای مجازی نوشت: ««شب داشتیم باهم قدم میزدیم بعد از کلی حرف، به شوخی بهش گفتم تو هم ترسیدیا! گفت ذرهای نمیترسم، ما جنگ زدهایم، اما خیلی از این «مردم» با مقوله جنگ غریبهان، باورم نمیشه دوباره به خاکمون تجاوز شده! گفت «مردم» خیلی مضطربن، همه بغض دارن … کاش میشد براشون یه کاری کنیم...
(برگشتیم خونهاش)؛ ساعت ۱۰/۵ شب بود، صدای پدافند قطع نمیشد یه ملودی که از قبل ساخته بود رو واسم پخش کرد، گفت رو همین خط بنویس. فوادیان قهوه برام درست کرد که خوابم نبره. تا صبح بند به بند مینوشتم و اون بند به بند رو میخوند.
ساعت ۴ صبح شده بود، فوادیان خوابیده بود، اثر کافین قهوه رو هم دیگه احساس نمیکردم، اما همچنان اون اصرار داشت که نخواب! به صورتش که نگاه میکردم انگار یه موضوعی خوابو از چشاش گرفته بود.
توی اتاق پشت میز نشسته بودم و مینوشتم. هر یه ربع بهم سر میزد که نخوابیده باشم و هی با حرفاش سعی داشت تهییجم کنه … کاظم! مردم! خطاب به «مردم» بنویس! بگو هر چی بزنن ما هم جواب میدیم، یه چی بگو دلاشون قرص شه، بگو نترسن این سر و صداها بیشترش واسه نفوذیاس! بگو «خدا هوامونو داره...». کاظم پیچیدهاش نکن، ساده و صریح بنویس که همه «مردم» بفهمن...
ساعت ۷ صبح … کار من تموم شده بود کف اتاق (استودیو) دراز به دراز افتاده بودم و چشام داشت بسته میشد. از فشار خواب نمیتونستم بهش بگم کولرو خاموش کن و حسابی سردم بود...
ساعت ۸ صبح... با صدای اسپیکرا چشامو به زور باز کردم. از روی صندلی برگشت و با یه لبخند رضایتی نگام کرد، گفت تمومه! (نمیدونم ساعت چند) یه ملحفهای کشیده شد روم و در اتاق آروم بسته شد.
امروز دیدم یه نفر نوشته که چند میلیارد پول بابت علاج گرفته!ای کاش واقعاً حرفش درست باشه؟! چون اون نمیدونه که محسن بیشتر پولی که درمیاره رو کجا هزینه میکنه که اگر خرج خودش کرده بود الان توی یه خونه ۹۰ متری معمولی مستأجر نبود. تمام.»
براین اساس در روزگاری که کشور نیازمند اتحاد و همبستگی است، برخی با ادعاهای واهی سعی در ایجاد تفرقه و دو دستگی در میان مردم دارند، اما همین مردم، در این روزگار، ترفندهای دشمنان و خائنان را خوب آموختند و با همدلی و همراهی یکدیگر با آنها مقابله خواهند کرد.
منبع: ایرنا