با مرور فهرست منتخب‌های کمیتهٔ نوبل برای دریافت جایزهٔ صلح، گاهی شگفت‌زده می‌شویم، زیرا برخی برندگان این جایزه را اصلاً شایستهٔ آن نمی‌یابیم. چند منتخب از ایالات متحده جزء همین دسته‌اند.
به گزارش شهرآرانیوز، در میان نامزد‌ها و برندگان جایزهٔ صلح نوبل -که از سال ۱۹۰۱ اهدا می‌شود- نام افرادی به چشم می‌خورد که به‌سختی می‌شود آنها را صلح‌طلب دانست. این برندگان، گاه حتی پیش از دریافت جایزه، کوشش چندانی در راه «برادری ملل، انحلال ارتش‌ها یا کاستن از آنها، و تشکیل کنفرانس‌های صلح یا ترغیب به این کار» نشان نداده‌اند.
در این بین، نام چندین آمریکایی نیز خودنمایی می‌کند، ازجمله تئودور روزولت، سیاست‌مدار جمهوری‌خواهی که بیست‌وششمین رئیس‌جمهور آمریکا بود و به‌عنوان اولین فرد از ایالات متحده برندهٔ جایزهٔ صلح نوبل شد. انتخاب همین فرد از انتخاب‌های محل اختلاف بوده است (اگرچه نه به اندازهٔ نامزدی دونالد ترامپ). در ادامه، به سه تن از این آمریکاییان برندهٔ جایزهٔ صلح نوبل می‌پردازیم.
یک. تئودور روزولت (۱۹۰۶): رئیس‌جمهور وقت آمریکا به‌دلیل میانجیگری در پایان‌دادن به جنگ روسیه و ژاپن (۱۹۰۴-۱۹۰۵) جایزه را دریافت کرد. اما برخی از منتقدانْ فعالیت‌های بعدی او در سیاست خارجی و رویکرد‌های نظامی‌گرایانهٔ او را با روح جایزهٔ صلح نوبل در تضاد می‌دانستند.
دو. هنری کیسینجر (۱۹۷۳): این جایزه به‌دلیل مذاکرات منجر به آتش‌بس در ویتنام به وزیر امور خارجهٔ وقت آمریکا اهدا شد. اما کیسینجر، به‌دلیل نقش خود در گسترش جنگ ویتنام به کامبوج و بمباران‌های شدید هانوی، و همچنین حمایت از کودتای آگوستو پینوشه در شیلی، شدیداً محل انتقاد بود.
سه. باراک اوباما (۲۰۰۹): اهدای جایزه به رئیس‌جمهور وقت آمریکا تنها چند ماه پس از روی‌کارآمدن او بسیاری را شگفت‌زده کرد. منتقدان معتقد بودند که او حتی زمان کافی برای انجام‌دادن اقدامات ملموس در راستای صلح جهانی نداشته است. جز این، در زمان اوباما نیز عملیات‌های نظامی و حملات پهپادی ادامه یافت.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
