واکنش منفی بورس به مذاکرات ایران و ۳ کشور اروپایی | گزارش وضعیت بازار سهام (۴ مرداد ۱۴۰۴)
بازار سهام در ادامه افت آخرین روز کاری هفته گذشته، امروز نیز با کاهش بیش از ۱۱ هزار و ۸۰۰ واحد، هفته جدید را آغاز کرد.
به گزارش شهرآرانیوز، شاخص کل بورس امروز با افت ۰.۴۲ درصد به ارتفاع ۲ میلیون و ۸۲۵ هزار واحد عقب‌نشینی کرد. در افت امروز این شاخص نماد‌های وپاسار، آلومینا، بوعلی، وغدیر، فولاد و جم بیشترین اثر منفی و نماد شبندر بیشترین اثر مثبت را داشت.
شاخص‌های هم‌وزن و فرابورس هم به ترتیب ۰.۵۲ و ۰.۳۳ درصد منفی را ثبت کردند.
سرخ‌پوشی امروز بازار در نتیجه معامله‌شدن ۷۵ درصد نماد‌های بازار در محدوده منفی بود.
حجم معاملات خرد امروز به ۱۵.۴ میلیارد برگه سهم و ارزش معاملات خرد به ۶ هزار و ۵۴۶ میلیارد تومان رسید.
در جریان معاملات امروز نیز هزار و ۳۴۲ میلیارد تومان پول حقیقی از گردونه معاملات خارج شد.
روز گذشته جمعه ۳ مرداد ماه، اولین دور مذاکرات ایران و سه کشور اروپایی در ترکیه برگزار شد. جلسه‌ای که به نظر می‌رسید روح تازه‌ای را به بازار بورس تزریق کند؛ اما این اتفاق نیفتاد و رفتار امروز معامله‌گران نشان داد که همچنان نسبت به آینده بازار دچار شک و تردید هستند.
به اعتقاد کارشناسان در شرایط فعلی نسبت به گذشته، پیش‌بینی‌ناپذیربودن کشور از نظر اقتصادی و سیاسی، صبر و انتظار فعالان بازارهای مالی به ویژه بازار بورس را تشدید کرده است.
بورس بعد از جنگ مدتی از سوی حقوقی‌ها حمایت شد و حفظ نقدشوندگی در اولویت قرار گرفت؛ اما چند نکته مهم در حمایت ضروری بود که ظاهرا به آن توجهی نشد.
حسن کاظم زاده، کارشناس بازار سرمایه در این رابطه معتقد است:
در واقع سیاست حمایتی که بخواهد قیمت سهام یا شاخص را در یک محدوده نگه دارد، محکوم به شکست است و در مقابل سیاست حمایتی باید سعی کند جلوی قفل‌شدن بازار را بگیرد. وگرنه در بهترین حالت بعد از مدتی شاهد فرسایشی‌شدن بازار می‌شویم و در حالت‌های بدتر، با کاهش منابع حمایتی شاهد دوره ریزشی طولانی‌تر و بیشتر می‌شویم.
به نظر می‌رسد داستان حفظ قیمت در حال حاضر بر تأمین نقدشوندگی در ارجحیت قرار گرفته است. نکته مهم دیگر ضرورت موقت‌بودن حمایت است. حمایت نمی‌تواند بدون تاریخ انقضا باشد و اگر قرار باشد به صورت مدام ادامه پیدا کند، بازهم محکوم به شکست است و بازار را به شکل نیمه‌تعطیل و غیرکارا درمی‌آورد.
در چند سال گذشته سرمایه‌گذاری به صورت غیرمستقیم و از طریق صندوق‌های سرمایه‌گذاری مورد تشویق قرار گرفته است. درست یا غلط‌بودن این سیاست در حال حاضر مورد بحث ما نیست. موضوع این است که در نتیجه سیاست حمایت از سرمایه‌گذاری غیرمستقیم، بسیاری از سرمایه‌گذاران به جای سهام، در حال حاضر واحد‌های صندوق‌های سرمایه‌گذاری در اختیار دارند.
اما در حال حاضر سیاست مشخصی برای حمایت از تأمین نقدشوندگی سرمایه‌گذاران این ابزار‌ها در نظر گرفته نشده است. مدیران صندوق‌ها، نقدینگی لازم برای تأمین منابع خروجی را ندارند و در فروش سهام با مشکل مواجه هستند.
برخلاف سهام روی تابلو، توسط صندوق‌ها، حمایتی در خرید سهام از صندوق‌ها صورت نمی‌گیرد و به جز اهرمی‌ها آن هم به شرط ابطال واحد‌های ممتاز (بدون راهکار برای واحد‌های عادی) صندوق‌های دیگر امکان فروش بلوکی به صندوق‌های حمایتی را ندارند. همین باعث شده موضوع ابزار‌های سرمایه‌گذاری کلاف سردرگمی بشود و شاهد حباب منفی در بیشتر صندوق‌ها باشیم.
سیاست حمایتی نباید پیوسته باشد. در واقع شما نمی‌توانید ابزار‌های حمایتی درست کنید و این ابزار‌ها روزانه و در هر لحظه روی تابلو باشند.
ابزار حمایتی باید در چارچوب هدفش مداخله‌های گسسته و چندوقت‌یک‌بار داشته باشد و در کنار آن تاریخ انقضای آن نیز مشخص باشد. حمایت بدون تاریخ انقضا و به صورت پیوسته، بورس را تبدیل به نابازار می‌کند و دیگر اطلاعات و شرایط بنیادی قیمت سهام را تعیین نمی‌کند.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
