به گزارش شهرآرانیوز، پخش سریال «وکیل شگفتانگیز» از روز سهشنبه ۳۱ تیرماه آغاز شده است. این مجموعه تلویزیونی، با فضای انسانی خود، هر روز روی آنتن میرود.
«وکیل شگفتانگیز» داستان دختری جوان و باهوش را روایت میکند که با وجود ابتلا به اوتیسم، به عنوان یک وکیل در جامعه ایفای نقش میکند و با چالشهای اجتماعی و حقوقی متعددی رو به رو میشود. وو یونگ وو، اولین وکیل اوتیستیک کره جنوبی است. او نابغهای است که از دانشگاه ملی سئول با بالاترین معدل فارغ التحصیل شده است و عاشق نهنگها و هر چیزی درباره آنها است.
حافظه عکاسی فوقالعادهاش او را به یک وکیل درخشان تبدیل میکند، زیرا او نه تنها تمام قوانینی را که در کتابها خوانده است به راحتی به یاد میآورد، بلکه میداند که چگونه میتوان آنها را به بهترین شکل برای موکلان به کار برد.
بنابراین او در موسسه حقوقی هانبادا، یکی از شرکتهای حقوقی برتر کشور استخدام میشود. حالا او باید در کنار تمام محدودیتهایی که به خاطر سندرم اسپارگر درگیر آنهاست، تلاش کند گلیم خود را از آب بیرون بکشد.
این سریال ۲۲ قسمتی به کارگردانی یو اینسیک، تهیهکنندگی یو اینسیک و مون جیوون و نویسندگی مون جیوون، هر روز ساعت ۱۷ از شبکه سلامت سیما پخش میشود.
پارک ایون بین بازیگر نقش اصلی سریال، پیشنهاد بازی در سریال وکیل شگفتانگیز را چند بار و در یک بازه زمانی تقریبا یکساله رد کرد. خود این بازیگر چنین توضیح داده است:
میدانستم داستان خوبی است اما در آن زمان، اعتمادبهنفس لازم برای ایفای این نقش را نداشتم… این سوال برایم پیش آمده بود که آیا میتوانم بدون اینکه احساسات کسی را جریحهدار کنم در قالب این نقش قرار بگیرم یا نه.» او میگوید در وهله اول، به این دلیل پیشنهاد بازی در سریال را رد کرد ولی همزمانی پیشنهاد بازی در پروژه دیگری با عنوان «مهر پادشاه» (The King’s Affection) هم بیتاثیر نبود. با وجود این، نویسنده و کارگردان «وو وکیل فوقالعاده» فکر میکردند هیچکس جز پارک ایون-بین نمیتواند نقش وو یونگ-وو را بهتر از او بازی کند. به همین خاطر بود که نزدیک به یک سال صبر کردند تا او بازی در «مهر پادشاه» را به پایان برساند و دوباره این نقش را به وی پیشنهاد بدهند.
سریال وکیل شگفتانگیز فارغ از شیوه ساده و سرراست داستانگویی، به دلیل پرداخت به مشکلات و تفاوت برخورد با اوتیسمیها مورد توجه قرار گرفته است.
بخشهایی از نظر ۳ روزنامهنگار و اهل رسانه را درباره «وکیل شگفتانگیز» بخوانید.
وو یونگ وو وکیل تازهکاری که روی اولین پروندهاش در یک شرکت حقوقی کار میکند، باید به دیدار یک بیمار در بیمارستان برود. رییس او میخواهد کسی را همراهش کند چون به قول خودش ملاقاتهای بیمارستانی حتی برای وکلای عادی هم سخت است. رییس پس از این حرف نادرستش از وو عذرخواهی میکند چون نباید به عادی نبودن وو اشاره میکرد؛ اما وو میگوید: «مشکلی نیست. من عادی نیستم.»
این درام کرهای حول چنین شخصیتی شکل گرفته است که در واقع به اوتیسم (درخودماندگی) مبتلا است. سریال وکیل شگفتانگیز بهواسطه تلاشها و تجربهاندوزیهای این شخصیت در وکالت، نگاهی پراحساس به شیوههای بروز تواناییهای مختلف اوتیسمیها میاندازد. در حالی که برخی از این افراد در برقراری ارتباط کلامی خوب نیستند، وو از دانشگاهی معتبر فارغالتحصیل شده و نمرههای کامل آزمونها را به پایان رسانده است. وو حافظه بسیار دقیقی دارد اما اغلب در موقعیتهای اجتماعی راحت نیست.
بعضی از همکاران وو در شرکت حقوقی، بلافاصله به مهارتهای حقوقی او پی نمیبرند چون حواسشان با رفتارهای اجتماعی ناشیانه و نامناسب او پرت شده است؛ اما کافی است از او درباره ابهامهای قانونی سوال بپرسند تا ببینند با چه منبعی از دانش طرف هستند؛ واقعیت این است که او هر چیزی را که خوانده است به یاد دارد؛ ولی کافی است در مواجهه با یک درِ چرخان قرار بگیرد تا ببینید چطور از کار میافتد و گیج میشود.
وو از آن دست شخصیتهای زن نقش اصلی است که تماشاگران دوست دارد با او همذاتپنداری کنند. او شخصیتی است که بر سختیها چیره میشود و نقاط ضعف خود را جبران میکند؛ و این کار را هم به شیوه خودش انجام میدهد. در حالی که این شخصیت با چالشهای خاص اوتیسمیها روبهرو است، بهسادگی میشود نگرانیهای او پیرامون سازگاری و پیشرفت در کار جدیدش را درک کرد. او شاید در ابتدا بهراحتی جای خودش را پیدا نکند اما نگاه غیرمعمولش به مسائل حقوقی فرصتهای خوبی را برایش ایجاد میکند.
پارک ایون-بین که پیش از این در سریال محبوب «مهر پادشاه» بازی کرد، شخصیت جذابی را جان بخشیده است که بیپردگی مهرانگیزش گاهی وقتها دارایی ارزشمندی است. کانگ کی-یونگ هم در نقش رییس او، با استعدادی که به عنوان یک کمدین دارد، این درام را مثل دیگر آثارش ارتقا داده است.
تصویری که آثار جریان اصلی تولیدهای تلویزیونی و سینمایی از اختلالهای مختلف اوتیسم برای چندینوچند دهه به نمایش گذاشتهاند، در بهترین حالت اندوهناک بوده است و در بدترین حالت، اهانتآمیز؛ اما در فرهنگی که این روزها بهندرت به کسی اجازه میدهد با خطایی از فضای مجازی جان سالم بهدر ببرد (یا حتی بدون خطا!) خوشبختانه تصویرسازی نادرست و غیردقیق از مبتلایان به سندروم آسپرگر نیز هر روز کمتر میشود. «وو وکیل فوقالعاده» مثل دیگر همتای نتفلیکسیاش «نامعمول» (Atypical) که در سالهای ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ تولید و پخش شد، با دقت و اهمیت و مهربانی به سراغ شخصیتی مبتلا به اوتیسم رفته و ترکیب نویدبخشی از کمدی و درام را دستکم در قسمتهای ابتداییاش عرضه کرده است.
پروندههای حقوقیای که در سریال مطرح میشوند جزییات قابلتوجه و تحسینبرانگیزی دارند و بهدرستی در خدمت سر و شکل دادن به سناریوهای جذاب هم قرار گرفتهاند. سریال وو وکیل فوق العاده توامان به کاوش در شخصیت اصلی و همکاران او ادامه میدهد و همینطور دنیایی که وو با آن طرف است. برای همین است که قسمتهای تازه سریال (که تا امروز چهارتای آنها پخش شده) حتی بهتر هم شده و سریال را در زمره بهترینهای تلویزیون قرار میدهد. از این حیث، قسمت سوم بهترین است، بهخصوص که پیچش داستانی پروندهای که در آن ارایه میشود و شخصیت اصلی باید راهی برای حل آن پیدا کند، در این است که موکل وو خودش یک اوتیسمی است؛ و اصلا برای همین است که شرکت «هانبادا» این پرونده را به وو میسپارد. بهطور طبیعی این همه جذابیت داستان قسمت سوم نیست و اهمیت این قسمت که «این پنگسو است» نام دارد، به برداشتهای اشتباه و سوءتفاهمهای پرشمار جامعه از اختلال اوتیسم برمیگردد که بهگونهای واقعاً دردناک هم به نمایش درمیآیند.
قسمتهای دوم تا چهارم «وکیل شگفتانگیز» مملو از لحظههای صمیمانهای از رشد و موفقیت شخصیت اصلی است. بر خلاف ازدیاد واکنشهای اولیهای که وو از همکارانش در قسمت اول میگیرد، در این قسمتها کار خیلی خوبی در زمینه نمایش درک متقابل شخصیتهای مختلف از وضعیت وو و گاهی قدردانی از وی و کارهای سودمندش صورت میگیرد. این پیشرفتها و البته گامهای اشتباهی که در مسیر برداشته میشوند، به شکلگیری حالوهوای صادقانه و سندیت سریال کمک میکنند. سریال وو وکیل فوق العاده با رفتوآمدهای پرشمار و حتی سریعی که بین غم و شادی، و گریه و خنده برای تماشاگرانش به همراه میآورد، یک ترن هوایی احساسی تمامعیار است که من بهشخصه از تجربهاش خوشحالم.