«پیرپسر» با فروش ۱۵۱ میلیارد تومانی صدر گیشه را فتح کرد ایران من، موضوع دهمین دوسالانه ملی هنرهای تجسمی کودک و نوجوان عدالت فرهنگی با ۱۰۰ کتابخانه سیار کلید خورد «کنکل» همچنان در بلاتکلیفی | قسمت چهاردهم هم به پخش نرسید بلیت فیلم‌ها در روز ملی سینما نیم‌بها است مدیرکل دفتر موسیقی: بیشتر سالن‏‌های کنسرت تاییدیه آتش‌‏نشانی گرفتند انیمیشن یوز با آغاز سال تحصیلی اکران می‌شود آخرین خبر از حال اکبر زنجانپور (۹ شهریور ۱۴۰۴) قوانین جدید جشنواره موسیقی فجر امسال ابلاغ شد فرهنگستان زبان: «کش‌لقمه» و «درازآویز زینتی» ساخته ما نیستند اکبر زنجان‌پور، هنرمند پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون، در بیمارستان بستری شد «علیرضا قربانی» پرمخاطب‌ترین خواننده تاریخ موسیقی ایران شد صحبت‌های «مهدی حسینی‌نیا» درباره نقش بهادر در سریال «شکارگاه» اعلام ساعت تعطیلی سینما‌های سراسر کشور روز دوشنبه ۱۰ شهریور ۱۴۰۴ مستند «نحیط» روی آنتن شبکه افق «بی کرانگی»، تلفیقی از هنر دیروز و امروز | گزارشی از نمایشگاه نقاشی خط استادان مشهدی در نگارخانه رادین آموزش داستان نویسی | گسل های آدمیزادی (بخش دوم) فیلم سینمایی «۷۶۰۰» در راه لس‌آنجلس
سرخط خبرها

آب وارداتی در مسیر مشهد؟

  • کد خبر: ۳۵۱۰۲۸
  • ۲۰ مرداد ۱۴۰۴ - ۱۵:۵۲
آب وارداتی در مسیر مشهد؟
فشار آب در لوله‌ها آن‌قدر پایین آمده که حتی اگر کسی عزم راسخ داشته باشد که اسراف کند، آب با او همکاری نمی‌کند.
مهدی محمدی
نویسنده مهدی محمدی

استاندار محترم گفت: «با وجود حفر چاه‌های جدید و تعمیر شبکه‌های آب فعلی، باز هم شاید مجبور شویم آب را از خارج حوزه مشهد وارد کنیم.»

قبل از هر چیز، جا دارد یک تشکر ویژه از ایشان بکنیم که برخلاف رویه مرسوم برخی مسئولان، انگشت اتهام را به سمت مردم و اسراف بی‌رویه ما نگرفتند.

چون خودمانیم، فشار آب در لوله‌ها آن‌قدر پایین آمده که حتی اگر کسی عزم راسخ داشته باشد که اسراف کند، آب با او همکاری نمی‌کند.

اصلا اسراف آب یک حرکت لاکچری محسوب می‌شود که پیش‌نیاز‌های خاص خودش را دارد. اول از همه به یک پمپ آب پرقدرت نیاز دارید، سپس یک منبع موثق نیاز دارید و از همه مهم‌تر، برقی که مستمرا وصل باشد؛ که خود این آخری، بیشتر به یک رؤیای شیرین، اما بسیار دور از واقعیت شباهت دارد.

تازه باید موجودی شما در حدی باشد که بتوانید این اقلام را موجود کنید.

اما بخش هیجان‌انگیز ماجرا، وعده آوردن آب از خارج حوزه مشهد است. این ایده، انسان را به یاد پروژه کانال سوئز می‌اندازد.

برای درک بهتر عظمت این پروژه، بگذارید از دایی خودم مثالی بزنم. ایشان دو ماه است که خانه‌شان را نوسازی کرده‌اند و کل عملیات باقی‌مانده، لوله‌کشی آب از در واحد تا آشپزخانه است. مسافتی در حدود ده دوازده متر! اما همیشه یا لوله نیست یا استاد لوله‌کش نیست یا استاد لوله‌کش هست، اما شاگردش نیست و بدین گونه هر بار با بهانه‌ای جدید این خط انتقال آب از دم در تا سینک افتتاح نمی‌شود که نمی‌شود.

حالا شما حسابش را بکنید، وقتی برای دوازده متر لوله‌کشی در یک آپارتمان باید از هفت‌خان رستم عبور کرد، برای صد‌ها کیلومتر لوله‌کشی از بیابان و کوه و دشت چه فرایندی در پیش خواهیم داشت و با چند نسل از استادکاران، پیمانکاران و مدیران پروژه سر و کار خواهیم داشت؟ به نظر می‌رسد باید چند دهه صبر کنیم تا شاید نوادگان ما شاهد افتتاح این ابرپروژه باشند. آن روز، احتمالا نیاز ما به آب فقط در حدی باشد که هفته‌ای یک بار روی سنگ قبرمان با شیشه نوشابه خانواده آب بریزند.

بعد همان‌طور که آب به قبرمان می‌بارد بگویند: پدربزرگ! این همان آبی است که قولش را داده بودند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->