نمیدانم چه سری است در صندلی ریاست که هرکس بر آن مینشیند، نیمی از واقعیت را میبیند. همان نیم را هم بر زبان میآورد و نه نیم که تمامِ حق را هم به خود میدهد! آخرین نمونهاش همین که رئیسجمهور محترم، یکشنبه در نشست با مدیران اصحاب رسانه، بیان کرد: «من نمیخواهم بنزین را برای محرومان گران کنم، اما به کسی که چهار برابر بنزین مصرف میکند؛ چرا باید اینگونه یارانه بدهیم؟ اینها نیاز به کمک شما دارد. نیاز به همراهی و وحدت دارد. اکنون قرار است ۴ میلیارد دلار بنزین وارد کنند. برای چه؟ که من بدهم یک عده با نرخ ۱۵۰۰ تومان مصرف کنند.» وقتی نیمی از ماجرا را روایت کنیم، همه حق را هم به خود خواهیم داد. به علاوه اینکه توقعمان هم این خواهد بود که همه نیز به ماحق دهند و با ما همراستا و همداستان شوند! این را هم نه از زبان دکتر پزشکیان که از زبان رؤسای جمهور پیشین هم شنیدهایم و از زبان دیگر مسئولان نیز هم.
اما کسی نگفته است که شما اول مسئله خودرو را حل کنید، مشکل بنزین برطرف خواهد شد. اگر میتوانید بگذارید مردم با همین دلارِ آزاد- که هر لحظه هم در حال افزایش است- خودرو استاندارد خارجی بخرند، آن وقت قیمت بنزین را هم با شما همراه خواهند شد. وقتی خودرو داخلی را به قیمت فضایی میدهید، عملا قیمت بنزین را پیشپیش گرفتهاید. حرف شما نمیرسد که طلبکارانه صحبت کنید. من به عنوان یکی از ۹۰ میلیون ایرانی، بسیار دلخورم از «حیف»ی که درباره قیمت بنزین انجام میشود، اما چون «میلِ» همه میشود نه یک گروه خاص، یک مقدار قابل تحمل میشود.
میخواهید اصلاح قیمت کنید؟ بسما...! اول از قیمت خودرو شروع کنید. میخواهید میزان مصرف بنزین را کاهش دهید؟ الحمدا...! با خودرو کممصرف اینکار را بکنید. میخواهید به اختیار خود و با حساب و کتاب خویش قیمت بنزین را تغییر دهید؟ پس بگذارید مردم هم به اختیار خود حق خرید خودرو دلخواه را داشته باشند. خودرویی که هم ایمنی کافی داشته باشد و هم میزان مصرفش کم باشد. آقای رئیس جمهور! مسئله بنزین، علی حده نیست. با خودرو عجین است. باید پکیجی اصلاح شود نه اینکه قیمت بنزین تغییر کند، اما موضوع خودرو همچنین که هست بماند. میگذریم از قیمت خدمات دولتی و وضعیت ناترازیها و... که خود بهتر از همه میدانید چه قصهای دارد. ما مردم عادی فقط غُصهاش را میخوریم. همین!