به گزارش شهرآرانیوز، محمود پاکنیت بازیگر قدیمی و نامآشنای تلویزیون است که نقشآفرینیهایش در سریالهای ماندگاری، چون روزی روزگاری، پدرسالار، پریا، پس از باران و فکر پلید هنوز هم در ذهن مخاطبان مانده است.
پاک نیت که این روزها همچنان به ایفای نقش در تلویزیون مشغول است، بیان کرد: در روزهای اخیر مشغول بازی در سریال «حکایتهای کمال» برای تلویزیون بودم که تولید آن تقریبا به پایان رسیده است. البته سال گذشته (۱۴۰۳) دو سریال دیگر هم کار کردم که نقشهای کوتاهی داشتم.
این هنرمند پیشکسوت گفت: تلویزیون برای برخی کارها سرمایه زیادی میگذارد، اما به کارهایی دیگر توجهی ندارد و این به نظر من درست نیست. همانقدر که برخی کارها مهم و ارزشمند هستند کارهای دیگر را هم باید برای مردم ساخت.
وی با گلایه از فشردگی کارها در زمان حاضر ادامه داد: فشار کاری که روی ما وجود دارد زیاد است. مثلا یک سریال۳۰ تا ۳۵ قسمتی را ۶ ماهه تمام میکنند. سال گذشته کاری داشتم که ۳۰ قسمت بود و در ۴ ماه آن را جمع کردند یعنی روزی حدودا ۱۹ سکانس کار میکردیم و حتی فرصت حفظ کردن دیالوگها را هم نداشتیم.
وی افزود: این اصلا خوب نیست و این گونه میشود که کار خوب در نمیآید و کیفیتی که باید داشته باشد را ندارد و مردم از دیدن تلویزیون دلزده میشوند و برایشان فرقی ندارد که چه اثری پخش میشود و این گونه است که مخاطب کاهش پیدا میکند.
پاک نیت یادآور شد: ولی وقتی کار و قصه خوب است، برای آن وقت صرف شده و عوامل خوب با هم هماهنگ شوند و صداوسیما حمایت خوبی داشته باشد مطمئنا محصول نهایی خوب خواهد شد. مثلا «پس از باران» و «روزی روزگاری» عالی بودند و وقت و زمان صرف آنها شده و برایش پول خرج کرده بودند؛ حتی «پدرسالار» را که من در سال ۱۳۷۲ کار کردم کار بسیار خوبی بود که هنوز وقتی پخش میشود مردم آن را میبینند. همچنان که وقتی «یوسف پیامبر» پخش میشود مردم آن را نگاه میکنند.
بازیگر سریال «شب دهم» خاطرنشان کرد: امروز همه برای کار کردن عجله دارند برای این که کار را تمام کنند و پلانهایشان را بگیرند و اصلا دقت نظری روی کیفیت آثار ندارند؛ میخواهند صرفا خوراکی را به پخش برسانند. تلویزیون وقتی زمانی محدود را با بودجهای ناکافی صرف کند عوامل مجبورند با سرعت بالایی کار کنند و خروجی جذابی هم نخواهد داشت.
وی افزود: در سریالهایی که با عجله تولید میشود، کارگردان فرصت دکوپاژ، بازیگر فرصت فکر کردن درست روی نقش خود و نویسنده زمان مناسب برای نوشتن اصولی را ندارد. این روزها این گونه است که نویسنده هر چند ساعت چندصفحه مینویسد و به گروه میدهد. این روش خوب نیست و خروجی جالبی نخواهد داشت.
پاک نیت گفت: سریالی مانند «روزی روزگاری» نتیجه یک فیلمنامه قوی است چنانچه آقای احمدجو، کارگردان سریال گفته است دوسال زیر یک درخت در بیابان نشستم و ۱۷ قسمت این سریال را نوشتم. دو سال صرف نوشتن این قصه شده که ماندگار میشود و میماند و این گونه نیست که فرد بخوابد و صبح ساعت ۴ بیدار شود و تا ۹ صبح چند صفحه بنویسد و تحویل دهد. با این شرایط اگر بهترین کارگردان و بهترین بازیگر و بهترین طراح صحنه و لباس کار کنند هم خروجی خوبی نخواهد داشت؛ چرا که قصه ناقص است و برای تماشاگر گیرایی ندارد.
این بازیگر تاکید کرد: اگر قصه خوب باشد حتی اگر یک گروه متوسط آن را کار کنند آن کار خوب در میآید.
منبع: ایرنا