سحر امامی، مجری شیرزن صدا و سیما کیست؟ جبلی: خللی در اراده ما برای شکست رسانه‌ای جبهه کفر به وجود نیامده است سِرّ برجای ماندن ایران چیست؟ | یادداشت استاد شفیعی کدکنی درباره «مشی ایران» واکنش کاربران فضای مجازی به شجاعت و صلابت سحر امامی، مجری صداوسیما سحر امامی: چرا صدای مردم را خاموش می‌کنید؟ + فیلم و نظر کاربران جامعه رسانه‌ای کشور: در صف اول روایت حقیقت در کنار مردم ایستاده‌ایم چند بیت از شاعر روشندل مشهدی | سالی که حرف جنگ نباشد مبارک است خانه پدری لاله و ستاره اسکندری بر اثر بمباران تخریب شد هشدار یک کارشناس رسانه درباره بازنشر اخبار جنگی: در زمین دشمن بازی نکنید در پناه واژه‌ها | نگاهی به ادبیات جنگ و نگاهداشت حافظه جمعی سریال فلسطینی «خاک خونبار» روی آنتن تلویزیون + زمان پخش ژیلا صادقی: هنر می‌تواند در جنگ برای مردم امیدبخش و آرامش‌دهنده باشد سلام نظامی یک ملت | برنامه‌ هنرمندان مشهدی در واکنش به حملات رژیم صهیونیستی تابلوی عاشورایی که با شهادت، ناتمام ماند | درباره منصوره عالیخانی، اولین شهید هنرمند جنایت‌های رژیم صهیونیستی در ایران کارگردان سریال معمای شاه، اقدام جنگ‌طلبانه و منفور اخیر رژیم صهیونیستی را شدیداً محکوم کرد صنعتِ سرگرمی سوءاستفاده از تجهیزات نظامی است! اعلام آمادگی رضا رشیدپور برای اجرای برنامه در تلویزیون پاسخ گویی به افکار عمومی، رسالت خبرنگاری بحران
سرخط خبرها

شهر و عکس

  • کد خبر: ۳۵۳۹
  • ۲۶ مرداد ۱۳۹۸ - ۰۸:۰۸
شهر و عکس

حمید سلطان‌آبادیان| هنری کارتیه‌برسون(Henri Cartier-Bresson)، عکاس فرانسوی و از پیش‌گامان عکاسی خیابانی (Street Photography) و از استادان فن در عکاسی صریح و ناگهانی (Candid Photography)، می‌گوید: «ما تماشاگران منفعل دنیایی هستیم که درحال حرکت دائمی است. تنها لحظات آفرینندگی ما، همان کسری از ثانیه است که در آن شاتر دوربینمان را به‌کار می‌اندازیم.»
گرفتار شدن به روزمرگی و درگیر شدن در دغدغه‌های زندگی شهری، گاهی باعث می‌شود جزئیات، تغییرات و اتفاقات تصویری در محیط زندگی آن‌چنان که باید به چشم نیاید و به ثبت نرسد. شهر تغییر می‌کند و دچار تحول می‌شود، ساختمان‌های کهنه جای خود را به سازه‌های جدید می‌دهند و اِلمان‌های تازه بر جای نماد‌های قدیمی می‌نشینند و تصویر این تغییرات در مسیر پرسرعت و بی‌وقفه گذشت زمان، اگر به ثبت نرسد و حفظ نشود، به‌سادگی از یادها و خاطرات پاک و به دست فراموشی سپرده می‌شود.
برگزاری مسابقات و جشنواره‌های عکس سالانه، بهانه‌ای است برای خوب‌تر دیدن، دقت در جزئیاتی که در اطراف ما قرار دارند و ثبت این تغییرات و تحولات بصری در قالب عکس‌هایی که به‌عنوان سند، ماندگار و حفظ می‌شوند.
حدود یک‌ ماه قبل فراخوان اولین جشنواره عکس «گلبهار؛ شهری که دوست می‌دارم» منتشر شد. این جشنواره در بخش‌های «چهره‌ شهر»، «زندگی شهری» و «عکاسی با موبایل» برای معرفی شهر گلبهار از نگاه عکاسان، برگزار و با استقبال تعداد زیادی از عکاسان استان روبه‌رو شد. منظور از چهره‌ شهر در یک فراخوان جشنواره عکاسی، هر منظره شهری متعلق و مرتبط با آن شهر مثل نماهای شهری، معماری، المان‌ها، سازه‌های عمرانی، ترافیک، فضای‌ سبز، مکان‌های زیارتی، علمی، تفریحی و از این قبیل است و در بخش «زندگی شهری» شامل زندگی روزمره مردم، مشاغل، خانواده، فرهنگ، رسوم، پرتره‌های محیطی و هر منظره‌ای که رویکرد تعاملات انسانی را دارد، می‌شود.
تورهایی یک‌روزه‌ برای عکاسان شهرهای مختلف در گلبهار برگزار شد که این اتفاق به ثبت عکس‌هایی با نگاه‌هایی متفاوت انجامید. طبق گزارش دبیرخانه جشنواره، از مجموع عکس‌های به‌ثبت‌رسیده در این تورها و در سایر ایام برگزاری جشنواره، حدود ۲2هزارو200عکس برای شرکت در این مسابقه به جشنواره ارسال شده است که تمامی آن‌ها حاصل نگاه و کنکاش 108عکاس در شهر گلبهار است. قرار است اختتامیه و نمایشگاه آثار منتخب عکس‌های این جشنواره، شهریور در گلبهار و شهر مشهد برگزار شود و پذیرای بازدیدکنندگان باشد.
عکس بالا از «امیر‌ عنایتی»، عکاس خوب تربت‌حیدریه، یکی از عکس‌های به‌ثبت‌رسیده در این جشنواره است که در بخش چهره‌ شهر دربین ۳۰عکس منتخب برای نمایشگاه قرار دارد. استفاده بجا و مناسب از تکنیک‌های عکاسی برای ثبت عکسی متفاوت از فضای شهری، انتخاب زمان مناسب و کادربندی خوب، از علل انتخاب این عکس برای حضور دربین عکس‌های منتخب جشنواره در بخش «چهره شهر» است.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->