به گزارش شهرآرانیوز، تنها نقطه روشن این تیم نمایش الیوت اندرسون در خط میانی بود و در بقیه خطوط شاگردان توخل عملکردی پایینتر از حد انتظار داشتند. در واقع سهشیرها برای شکستدادن آندورا سخت تلاش کردند و این چیزی نبود که هواداران انگلیسی در یک بازی خانگی از تیمشان انتظار داشتند. نمایش اندرسون تنها نکته مثبت بازی بود تا پس از بازی به نظر برسد که توخل بالاخره توانسته هافبک دفاعی ایدهآلش را پیدا کند، اما در مجموع تیم توخل به طرز وحشتناکی کسلکننده است و حتی بهسختی میتواند از سد حریفان گمنامی مانند آندورا عبور کند.
گرت ساوتگیت، سرمربی سابق انگلیس، همیشه متهم میشد که نمایشی بیشازحد محتاطانه در این تیم ارائه میدهد و به همین دلیل اتحادیه فوتبال این کشور، توخل را جانشین او کرد تا بازی سهشیرها را به سطح بالاتری برساند؛ اما حداقل چیزی که هواداران انگلیسی برابر آندورا دیدند، کیلومترها با خواستههای آنها فاصله داشت.
تیم ملی انگلیس حالا باید سهشنبه، ۱۸ شهریور ۱۴۰۴، از ساعت ۲۲:۱۵ دومین بازی خود را در خانه صربستان برگزار کند و توخل بهخوبی میداند که برای کمکردن فشار انتقادها، در آن مسابقه باید شاگردانش را وادار به داشتن نمایشی جذابتر بکند.
اندرسون، هافبک ناتینگهام فارست، در طول فصل گذشته بارها کیفیت خود را به نمایش گذاشته بود و وقتی بالاخره فرصتی برای حضور در تیم ملی کشورش به دست آورد، از آن نهایت استفاده را برد. این بازیکن بارها توپ را از دفاع به حمله پاس داد و به آنها کمک کرد تا توپ را بهسرعت به گردش درآورند و با یکی از همین حرکات بود که انگلیس گل اول خود را به ثمر رساند.
او مخصوصاً در نیمه دوم جاهطلبی تهاجمی بیشتری نشان داد و در موقعیت شوتزنی عالی قرار گرفت و میتوانست گلزنی هم بکند. باوجود عملکرد ضعیفی که در تمام خطوط انگلیس وجود داشت، نمایش اندرسون خبر خوبی برای توخل بود. عملکرد قوی اندرسون در عمق زمین به دکلان رایس در خط میانی انگلیس آزادی عمل برای پیشروی میدهد و جود بلینگام، ستاره مصدوم این تیم هم در زمان بازگشتش میتواند با خیال راحتتری وظایف هجومی خود را در خط میانی سهشیرها انجام دهد.
بعد از نمایش نهچندان دلچسب انگلیس در نخستین مسابقهاش در انتخابی جام جهانی ۲۰۲۶، انتقادهای زیادی به توخل وارد شد. هرچند این مربی پس از برد شاگردانش برابر آندورا نمایش آنها را خوب توصیف کرد، اما هیچکس در فوتبال جزیره با او همنظر نبود.
پیروزی ۲ بر صفر در خانه شاید برابر حریفی همسطح با انگلیس میتوانست عملکرد قابلقبولی به شمار برود، اما گرفتن چنیننتیجهای در مقابل کشور ۱۷۴ جهان در ردهبندی فیفا که تنها ۷ بازی رسمی را در تاریخ خود پیروز شده است و ۸۰ هزار نفر بیشتر جمعیت ندارد، برای انگلیس فرق چندانی با شکست ندارد.
توخل به دفاع فشرده آندورا اشاره کرد، اما آنها قرار است از الان تا تابستان آینده با تیمهای دفاعی سرسختتری روبهرو شوند. هر تیمی که آنها در جام جهانی با آن روبهرو شوند، کیفیت بسیار بیشتری نسبتبه آندورا خواهد داشت و همچنین در ضدحمله هم مهارت بیشتری خواهد داشت؛ سلاحی که آندورا بهسختی توانست در طول بازی از آن استفاده کند.
در بین بازیکنان انگلیس، میتوان بدترین نمرات را به هری کین و مارکوس راشفورد داد.
کین به عنوان کاپیتان و بهترین گلزن تاریخ انگلیس باید از رویارویی با آندورا در خانه و اضافهکردن حداقل چند گل دیگر به آمار ۷۳ گل ملیاش بهترین استفاده را میکرد؛ اما او تقریباً هیچ کاری در بازی نکرد. کین توسط سه مدافع میانی در خط دفاعی پنجنفره آندورا محاصره شده بود و در ۹۰ دقیقه فقط یک موقعیت گلزنی داشت.
رشفورد هم در سه بازی از چهار بازی ابتدایی انگلیس زیر نظر توخل به میدان رفته است، اما درست مانند بازی مقابل آلبانی و لتونی، این مهاجم برابر آندورا هم نتوانست نمایش خوبی داشته باشد تا حتی این سؤال مطرح شود که آیا اصلاً باید در تیم ملی باشد یا خیر؟
رشفورد که این فصل در آغاز حضور قرضیاش در بارسلونا هم عملکرد رضایتبخشی نداشته است، در تیم ملی کشورش هم به همین مسیر بد ادامه داد. او بهخوبی میداند که اگر همین روند را ادامه دهد، بهزودی نه در بارسا جایی خواهد داشت و نه در تیم ملی انگلیس.