جومونگ! دلارهایمان را پس بده

مریم محبی | شهرآرانیوز - او با اشاره به اینکه بنای ما بر روابط و تعاملات دوجانبه و چندجانبه با کشور‌های مهم است و حقوق بین‌الملل و حقوق داخلی به ما اجازه پیگیری این ماجرا را می‌دهد، گفت: «خواهش می‌کنم دستگاه‌ها و نهاد‌های مرتبط اقدام کنند و همچنین از صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران می‌خواهم درباره پخش برنامه‌های کره‌ای از صداوسیما تأمل کند.»

صحبتی که در نوع خود واکنش‌های زیادی را نزد کاربران فضای مجازی به‌دنبال داشت. کاربری در‌این‌باره نوشت: «به جایی رسیدیم که تنها راه فشار به یک کشور دیگه اینه که فیلم‌هاشون رو نبینیم. به جای اینکه قدرت داشته باشیم و بگیم به شما نیروگاه نمی‌دیم یا هر چیز دیگه.» دیگری نیز گفت: «این چه رویکردیه آخه؟! طرف کلی پول بهت بدهکاره، نده. بعد تو بگی در عوض ما هم سریالاتون رو پخش نمی‌کنیم. مثل بچه‌هایی که با هم قهر می‌کنن.» شاید آن روز که تصمیم بر این شد که سریال جواهری در قصر و افسانه جومونگ از تلویزیون ایران پخش شود، نه خود کارگردان و تهیه‌کننده فیلم، نه خود بازیگران کره‌ای سریال‌ها و نه حتی مخاطبانی که نشستند پای تماشای آن‌ها، به مخیله‌شان هم خطور نمی‌کرد که این ۲ سریال حالا بعد از سال‌ها همچنان یکه‌تاز فیلم‌های پخش شده تلویزیونی ایران باشند. فیلم‌هایی که اواسط دهه ۸۰ مورد توجه مخاطبان قرار گرفت و در نتیجه مدیران تلویزیون تصمیم گرفتند تا جایی که واقعا جا دارد، آن‌ها را روی آنتن بفرستند، به کرات و در شبکه‌های مختلف.

واکنش‌ها به بازپخش سریال‌های کره‌ای، پیش از این هم سابقه دارد و همیشه یکی از سوژه‌های شوخی و خنده کاربران در فضای مجازی بوده است. کاربری نوشته بود: «مگه در سال۲۰۲۰ نباید خودرو‌های پرنده اختراع می‌شدن؟ پس چرا این شبکه داره جومونگ نشون می‌ده؟» حتی پای استقلال هم به میدان باز شد: «آخرین باری که استقلال صدر جدول بود، جومونگ داشت از ژنرال هموسو تیراندازی یاد می‌گرفت.» یک نفر دیگر هم توئیت کرد: «با جوون ایرانی چه کار کردین که می‌دونه جومونگ تو چندسالگی مرد، ولی نمی‌دونه حافظ واسه کتاب بوستان تو چند سال بسی رنج برد؟!» در این میان علی شریعتی، عضو اتاق بازرگانی، توئیت کرد: «در راستای پیشنهاد حماسی نماینده محترم مجلس درباره انتقام از کره‌جنوبی، پیشنهاد می‌شود هر شب بازی ۶ به ۲ ایران و کره را از تمام کانال‌ها پخش کنید، به‌ویژه صحنه گریه مربی را. باشد که دلارهایمان را پس بدهند.» جدای از واکنش مردم، بد نیست بدانید که پیش از این هم انتقاد‌هایی جدی به پخش این سریال‌ها وارد بود. یک نمونه آن برمی‌گردد به خرداد ۹۶ که نماینده مردم تبریز از عملکرد رسانه ملی درباره پخش مکرر این سریال‌ها انتقاد کرده و گفته بود، مدیران صداوسیما کاری کرده‌اند که جوانان به‌جای جذب فرهنگ ایرانی، دل‌باخته کره‌ای‌ها شوند. او حتی گفت که بعد از پخش این سریال‌ها، جوان‌های ایرانی علاقه بسیار زیادی پیدا کرده‌اند تا در دانشگاه‌های کره‌ای تحصیل کنند. صحبت‌هایی که البته پافشاری‌اش روی مباحث فرهنگی خودمان بود و مقابله‌به‌مثل نبود، آن هم در قبال مسائلی که بیشتر از هر چیزی سیاسی است و اقتصادی و راهکار جسورانه‌تر و هم‌ترازتری می‌طلبد.