از رگ تا ریشه | نگاهی به نمایشگاه نقاشی «به سوی نخستین» در نگارخانه روند مشهد

به گزارش شهرآرانیوز، نمایشگاه نقاشی تنها جایی برای دیدن چند تابلو نیست؛ فضایی است که مخاطب را با جهان ذهنی یک هنرمند روبه‌رو می‌کند. در گالری، رنگ‌ها و فرم‌ها به جای کلمات سخن می‌گویند و آنچه پیش روی تماشاگر قرار می‌گیرد، نه صرفاً ترکیب رنگ و خط، بلکه حاصل سال‌ها تجربه، تلاش و اندیشه است. هر نمایشگاه انفرادی در حقیقت پرده‌ای تازه از زندگی یک هنرمند را آشکار می‌کند؛ پرده‌ای که روایتگر نگاه شخصی او به جهان و راهی است که در مسیر هنر پیموده است.

اهمیت نخستین نمایشگاه انفرادی در اینجاست که هنرمند برای مجموعه‌ای کامل از آثارش را یکجا ارائه می‌دهد. این اتفاق فرصتی است تا مخاطب به شکلی مستقیم و بی‌واسطه با مسیر کاری او آشنا شود و در جریان دغدغه‌ها، انتخاب‌ها و زبان تصویری‌اش قرار بگیرد. برای خود هنرمند نیز چنین تجربه‌ای اغلب نقطه عطفی به شمار می‌آید زیرا گذشته و حال کارهایش در کنار هم قرار می‌گیرند و تصویری روشن‌تر از هویت هنری او شکل می‌دهند.

برگزاری یک نمایشگاه مستقل، به‌ویژه در آغاز راه، جسارت می‌خواهد. هنرمند نه تنها باید اعتماد کند که آثارش توان گفت‌و‌گو با مخاطب را دارند، بلکه باید بپذیرد که نگاه دیگران می‌تواند تأییدی دوباره یا نقدی جدی بر کارهایش باشد. همین ویژگی است که نمایشگاه‌های انفرادی را از حضور در نمایشگاه‌های گروهی متمایز می‌کند و به آنها ارزشی ویژه می‌بخشد.

با فاطمه رمضانی، خالق آثار نمایشگاه به‌سوی نخستین، به گفت‌و‌گو پرداختیم که در ادامه می‌خوانید.

فاطمه رمضانی بیش از ده سال است که نقاشی می‌کند درباره شکل‌گیری این مجموعه توضیح می‌دهد: نمایشگاه از ایده‌ی زایش و آفرینش شروع شد. همیشه برایم مهم بود نشان بدهم ما و جهان هستی از هم جدا نیستیم. همان‌طور که در بدن ما رگ‌ها و سلول‌ها در پیوندند، در طبیعت هم همین پیوند وجود دارد. ما و جهان بازتاب همدیگریم. این نگاه، اساس کارهایم شد.

او می‌گوید: تابلو‌ها سرشار از فرم‌هایی هستند که بدن انسان را به درختی ریشه‌دار تبدیل می‌کنند؛ اندام‌هایی که با شاخه‌ها و ریشه‌ها در هم تنیده‌اند. گاهی بدن را مثل درخت دیدم، با ریشه‌هایی که در زمین امتداد دارند؛ همان رگ‌هایی که در وجود ما جریان دارند. خواستم نشان بدهم میان ما و طبیعت هیچ مرزی وجود ندارد.

رنگ، یکی از پررنگ‌ترین عناصر این مجموعه است، این هنرمند درباره‌ی انتخاب رنگ‌ها خاطر نشان می‌کند: دوست داشتم کارهایم پر از انرژی باشند. می‌خواستم بیننده وقتی مقابل تابلو می‌ایستد، حال‌وهوای شادی و زندگی بگیرد. رنگ‌هایی انتخاب کردم که برایم معنا داشتند؛ بعضی از آنها نماد عشق‌اند، بعضی وفاداری. این معنا باعث شد بار‌ها در آثارم سراغشان بروم.

رمضانی تأکید می‌کند: نمی‌توانم بگویم کدام اثر برایم مهم‌تر است. هرکدامشان بخشی از من‌اند، هرکدام قصه‌ای دارند که از دل من آمده. انتخاب یعنی چشم بستن بر یکی از این قصه‌ها و من چنین حسی ندارم. همه برایم ارزشمندند.

او می‌گوید: وقتی آثارم را کنار هم دیدم و در معرض مخاطب قرار گرفتند، احساس کردم همه‌ی سال‌ها تلاش و تمرین حالا به بار نشسته‌اند. این نمایشگاه برای من مثل نقطه‌ی عطفی بود؛ مثل زایشی دوباره، هم در زندگی شخصی و هم در مسیر هنری.

خالق آثار نمایشگاه به سوی نخستین در پایان می‌گوید: برای من نقاشی تنها یک ابزار بیان نیست؛ شیوه‌ای برای زندگی کردن است. وقتی پشت بوم می‌ایستم، حس می‌کنم دوباره متولد می‌شوم. به‌سوی نخستین هم برایم همین معنا را دارد؛ تولدی دوباره، نه فقط برای من، که برای هر کسی که بخواهد جهان را از زاویه‌ای تازه ببیند.

این نمایشگاه از ۲۸ شهریور تا ۲ مهرماه ۱۴۰۴ ادامه دارد. ساعات بازدید روز نخست از ۱۸ تا ۲۲ و از روز دوم تا پایان نمایشگاه در دو نوبت ۱۰ تا ۱۴ و ۱۸ تا ۲۲ خواهد بود.

گالری روند در مشهد، بلوار خیام، بلوار ارشاد، ارشاد ۶، حدفاصل هجرت ۶ و ۸، شماره ۷۲ واقع شده است. حضور برای عموم آزاد است.

در ادامه حتما بخوانید هر اثر یک طلوع | نگاهی به نمایشگاه خوشنویسی و تذهیب «آفتاب رویا» در نگارخانه شکوه شاهنامه مشهد