اصغر همت: سعی کرده‌ام در کارهای شونه تخم‌مرغی بازی نکنم

به گزارش شهرآرانیوز، اصغر همت در مورد وضعیت امروزی سینما و تئاتر اظهار داشت: آینده مشعشعی را برای این هنر‌ها تصور نمی‌کنم، چون شرایط ایده آلی برای رشد آنها نیست مثل خیلی چیز‌های دیگر، ما استعداد‌های بالقوه درخشان فراوانی داریم، اما همانطور که گفتم شرایطی برای تقویت و رشد فراهم نیست.

بازیگر سریال در حال ساخت «سلمان فارسی» با اشاره به آثار خود افزود: بعد از فیلم «یه حبه قند» کار چندانی در سینما نداشته‌ام، دو سه فیلم بوده که اکران نگرفته‌اند، کاری با رضا کریمی که برگرفته از قصه «داش آکل» صادق هدایت بود، فیلم دیگری با عنوان «پری دریایی» به تهیه کنندگی محمدرضا عرب و سه چهار سال قبل فیلمی به تهیه کنندگی شهرام گیل آبادی که نقش شخصیتی کرولال و معتاد بود را بازی کردم، اسم این فیلم اکنون در خاطرم نیست. قبل از کرونا هم برای تلویزیون سریال «پس از آزادی» و سریالی با عنوان «زمین گرم» که به دلیل درگیری با گروه تهیه، خاطره خوبی برایم نگذاشت را کار کردم، چند پیشنهاد هم بوده که یا باب میلم نبوده یا با تهیه کننده به توافق نرسیدم.

کاش می‌شد سالی یک تئاتر کار کنم

همت ادامه داد: نمی‌گویم همه کار‌های گذشته باب میلم بوده، اما طوری نبوده‌اند که شرمنده خودم باشم. سعی کردم در کار‌های به اصطلاح شونه تخم مرغی بازی نکنم و جایی در سینمای بدنه ندارم. من از سال ۱۳۷۶ کمتر فیلم می‌بینم و کمتر به سینما می‌روم و در مواقعی فیلم‌هایی را که نظر منتقدان و دوستانم را جذب کرده، می‌بینم. بسیاری از فیلم‌ها و سریال‌هایی هم که از شبکه‌های تلویزیونی پخش می‌شوند به صورت اتفاقی می‌بینم.

بازیگر «هزاردستان» گفت: کمتر اثری بوده که در من رغبت دنبال کردن را به وجود آورده باشد، اما برنامه‌های ورزشی تلویزیون را دنبال می‌کنم. تئاتر برایم دنیای دیگری است که هم می‌بینم و هم خوشحال می‌شوم که بازی کنم، هرچند تئاتر هم سال‌هاست حال و روز خوبی ندارد، کاش می‌شد سالی یک تئاتر کار کنم.

همه تئاتر‌هایی که بازی کرده‌ام را دوست دارم

همت افزود: همه تئاتر‌هایی که بازی کرده‌ام را دوست دارم، همه را انتخاب کردم و هر کدام جذابیت خاص خودش را برایم داشته‌اند؛ «خدا را هجی کن»، «براند»، «در اعماق اجتماع»، «جزیره»، «بیتوس بیچاره»، «الکترا»، «آهسته با گل سرخ»، «لومومبا»، «دندون طلا» و بسیاری دیگر و این آخری‌ها «گنجشک مفرغی»، اما «پرتره مرد ریخته» که سال ۹۵ در تالار سنگلج بازی کردم، برایم جایگاه ویژه‌ای دارد.

بازیگر نقش مروان حکم در سریال «امام علی» تاکید کرد: نمایشی درباره عبدالحسین خان نوشین پدر تئاتر نوین ایران که من شخصیتش را بازی می‌کردم چالشی تازه در بازیگری برایم بود، ۹۰ دقیقه روی صحنه تک و تنها بودم با شخصیت‌های مقابل، ۹ مرد و سه زن که می‌بایستی با تغییر لحن آنان را برای تماشاگر مجسم می‌کردم.

آدم رؤیاپردازی نیستم

وی با تاکید بر اهمیت تمرکز بازیگران تئاتر گفت: تمرکز که نباشد یعنی بازیگری صحیح اتفاق نیفتاده، استاد بازیگری ما می‌گفت «در فرهنگ تئاتر «تپق» وجود ندارد؛ اشتباهی که روی صحنه به خاطر تمرکز نداشتن بازیگر رخ می‌دهد، مجبور است آن را رفع و رجوع کند.»

همت همچنین در پاسخ به این سوال که اگر یک ماشین زمان داشتیید و می‌توانستید به یکی از دوران‌های خاص حرفه‌ای خود باز گردید و فقط یک صحنه را دوباره زندگی کنید چه صحنه‌ای را انتخاب می‌کردید؟ اظهار کرد: هیچوقت به اگر‌ها پاسخ نمی‌دهم، عکس‌العمل و پاسخ من زمانی است که با موضوعی رو‌به‌رو بشوم، برگشت به گذشته را غیرممکن می‌بینم، هرچندآرزوی برگشت به گذشته این روز‌ها در موارد بسیاری دل مشغولی خیلی‌هاست، اما فقط دل مشغولیست. اصلأ آدم رؤیاپردازی نیستم، فقط یک اگر را قبول دارم و به آن عمل می‌کنم آن هم اگر طلایی یا جادویی‌ست در بازیگری که بحثی است تخصصی، بماند که خیلی از به اصطلاح بازیگران از درک آن و یا عمل به آن عاجزند.

در ادامه حتما بخوانید رضا کیانیان: هیچ‌گاه برای گرفتن نقش به کسی وابسته نبوده‌ام

جوانان علاقه‌مند به بازیگری از بیراهه وارد نشوند

این بازیگر پیشکسوت در مورد توصیه اش به جوانانی که قصد ورود به عرصه بازیگری دارند نیز گفت: توصیه می‌کنم از راه، وارد این عرصه بشوند نه از بیراهه. راه، حداقل تحصیل در این حوزه است، بماند که در تحصیل هم دچار اشکالات عدیده‌ایم. دانشکده‌ها و کلاس‌های آموزشی که کمتر محلی از اعراب برای پیشبرد این امر دارند. به این همه علاقمند احتیاج نداریم، به استعداد احتیاج داریم و بستری برای رشد این استعداد.

وی تاکید کرد: در زمان ما شرایطی در مدارس بود که بستر را آماده می‌کرد، بعد هم کانون پرورش کودکان و نوجوانان تأسیس شد که نقش مهمی در کشف و رشد استعداد‌ها داشت. متأسفانه دیگر این دو مرکز مهم کارایی گذشته را ندارند. جذب این همه علاقه‌مند در مراکز دولتی و غیردولتی به ظاهر تخصصی فقط در آنها توقع به وجود می‌آورد و، چون محلی برای جذب، بکارگیری و برآورده شدن توقعات آنها نیست جز اینکه تخم یأس و ناامیدی پراکنده کنند کار دیگری انجام نمی‌دهند. توصیه دیگرم این است که برای رسیدن به خواسته هایشان عجله نداشته باشند این کار احتیاج به صبر و حوصله، دانش، سواد و آگاهی همه جانبه دارد.