روزهای گذشته نان در مشهد به صورت شبانه ۱۵درصد گرانتر از گذشته از تنور بیرون آمد. این اتفاق، آنقدر سریع و بیمقدمه بود که کارتخوانهای مخصوص نانواییها که با نام نانینو میشناسیم از بهروزرسانی جا ماند و نانوایان مجبور شدند برای وصول مبلغ اضافه، از کارتخوان دوم استفاده کنند.
از لحاظ فنی، به نظر میرسد سیستمها به جای بهروزرسانی، نیاز به بهشبرسانی داشتند! چرا که گرانی نان، دقیقا در تاریکی شب، اعمال شد و فرصت نداد تا هیچ دستگاهی فرصت (همگام با مسئولان، همراه با گرانی) بودن را تجربه کند.
البته نباید این حرکت را ایراد گرفت. در اقتصاد ما که پویایی حرف اول را میزند و نباید کار امروز را به فردا انداخت، نباید گرانی شبانه امشب را هم به فرداشب موکول کرد! حالا که اسم کارتخوان دوم به میان آمده، یک پیشنهاد اقتصادی-فرهنگی هم داریم، برای آن ۱۵درصد اضافه، نیازی به این همه پیچیدگی نبود! شاطر و کارکنان زحمتکش نانوایی میتوانستند به اندازه همین ۱۵درصد گوشه هر نان را بکنند و میل بفرمایند تا مشتریان همچنان با همان یک کارتخوان نانینو، حسابی شفاف داشته باشند.
اصلا ما مردم که به افزایش قیمتهای صددرصدی همه اجناس عادت کردهایم، نان را هم دقیقا دوبرابر میکردید. آنوقت تنها کافی بود مثلا وقتی ۱۰نان میخواستیم، عدد ۲۰نان را در کارتخوان وارد میکردید! این چیزها آنقدر عادی شده که اگر به جای کارتخوان دوم، کارتخوانهای سوم، چهارم، پنجم، ششم و .. را هم بگذارند تا کارت بکشیم، باز هم غر نمیزنیم. فقط از لحاظ سیستمی و فنی، نگران کارتخوانهای نانوایی هستیم؛ نکند به خاطر عادت نداشتن، به محض رویارویی با این قیمتهای پویای اقتصاد پویایمان، خازنهایشان بسوزد و کار نکنند!
و، اما برخی رسانههای استان نوشتند مردم از عدم اطلاعرسانی قبلی درباره افزایش قیمت گلایه کردهاند، سؤال اینجاست که بهفرض اگر اطلاعرسانی میشد، آیا ما میتوانستیم به خاطر گرانی نان، از نانآور بودن خانه استعفا دهیم؟ ضمنا اگر قرار باشد برای گرانی هر جنسی پیشاپیش اطلاعرسانی کنند و ما هم از تکتک آنها مطلع شویم، آنگاه دیگر هیچوقتی، حتی یکثانیه وقت آزاد هم برایمان باقی نمیماند.