سیاست نظامی - امنیتی

با سوخو ۳۵ بیشتر آشنا شوید+مشخصات و تجهیزات

جنگنده سوخو Su-۳۵ یک نسخه بسیار پیشرفته از Su-۲۷ است که تغییرات بسیار گسترده‌ای نسبت به نسخه قبلی دارد. توسعه این جنگنده چند منظوره در اوایل دهه ۱۹۸۰ آغاز شد و اولین پرواز آن در سال ۱۹۸۸ رخ داد جایی که هنوز با نام Su-۲۷M شناخته می‌شد.

به گزارش شهرآرانیوز، در ادامه این مطلب می‌خواهیم شما را بیشتر با ویژگی‌های سوخو ۳۵ (Su-۳۵) و مشخصات این جنگنده مانورپذیر روسی آشنا کنیم.

ویژگی‌های جنگنده سوخو ۳۵

این مدل به عنوان یک سوخو ۲۷ بسیار چابک عرضه شد که برای برتری هوایی طراحی شده بود، اما توانایی‌های قابل توجهی در زمینه نبرد هوا به زمین نیز داشت. تغییرات قابل توجهی در زمینه موتورها، آیرودینامیک، سیستم آویونیک و روش‌های ساخت ایجاد شده و در ادامه طراحی آن به طور کلی تغییر کرد و به Su-۳۵ تغییر نام داد. سوخو ۳۵ یک جنگنده منظوره با عنوان نسل ۴++ است که ناتو آن را با نام Flanker-E یا Super Flanker می‌شناسد.

این جنگنده به عنوان جایگزینی برای جنگنده‌های Su-۲۷ و MiG-۲۹ معرفی شده بود. تولید اولیه Su-۲۷M در سال ۱۹۸۸ آغاز شد و بعد‌ها با طراحی جدید و نام سوخو ۳۵ ساخته شد. اما تنها ۱۲ فروند از این هواپیما برای نیروی هوایی روسیه تکمیل شد و در نهایت تولید آن در سال ۱۹۹۵ متوقف شد.

نسخه‌های بهبود یافته‌ای از Su-۳۵ مانند Su-۳۵BM و Su-۳۵UB نیز ساخته شد، اما تنها نمونه Su-۳۵S که در سال ۲۰۰۸ اولین پروازش را به ثبت رساند به نسخه اصلی این جنگنده روسی تبدیل شد. بر اساس برخی گزارش ها، تا سال ۲۰۱۷ بیش از ۶۸ فروند Su-۳۵S در نیروی هوایی روسیه فعال بوده‌اند.

در سال ۲۰۱۵ چین ۲۴ فروند از این جنگنده چند منظوره را سفارش داده و به اولین مشتری خارجی آن تبدیل شد. اولین ۴ فروند سوخوی ۳۵ روسی در سال ۲۰۱۶ تحویل چین شد و سال بعد نیز ۱۴ فروند دیگر تحویل داده شد.

سال ۲۰۱۷ بود که اندونزی نیز سفارش ۱۱ فروند از این جنگنده را به روسیه داد هر چند مدتی بعد این قرارداد فسخ شد. کارشناسان نظامی از عبارت ۴++ برای اشاره به نسل جنگنده روسی Su-۳۵ استفاده می‌کنند.

اگر چه در اصل این جنگنده نسخه روزآمدسازی شده Su-۲۷ است که اولین پروازش را در سال ۱۹۷۷ انجام داده بود، اما Su-۳۵ بسیار سریع بوده و قدرت مانور و برد بسیاری بالایی دارد. همچنین ارتفاع پروازی آن بالا بوده و سلاح‌های قابل توجهی نیز حمل می‌کند.

بدین ترتیب می‌توان گفت که سوخو ۳۵ تهدید بزرگی برای جنگنده‌های ۴+ غربی مانند Eurofighter Typhoon, Dassault Rafale, F-۱۵C یا F/A-۱۸E Super Hornet به شمار می‌آید هر چند قابلیت پنهانکاری نداشته و نمی‌تواند رقیبی برای جنگنده‌های دارای توانایی پنهانکاری باشد.

تحلیل سخت افزار و تسلیحات جنگنده سوخو ۳۵

Su-۳۵ بر اساس طراحی کارآمد Su-۲۷ ساخته شده و موتور‌های بزرگ و قوی اش توانایی پرواز‌های سوپرکروز برای مدت‌های طولانی را به آن می‌دهد. همچنین با داشتن چنین موتور‌های قدرتمندی، سوخو ۳۵ توانایی رسیدن به سرعت‌های سوپرسونیک را دارد بدون اینکه نیازی به استفاده از پس سوز باشد.

این جنگنده می‌تواند ۱۱.۵ تن سوخت حمل کند و به سیستم آویونیک پیشرفته مانند رشته راداری فاز غیرفعال و قابلیت جست‌و‌جو و ردیابی مادون قرمز مجهز است. Su-۳۵ یک جنگنده طراحی شده برای برتری هوایی است و در درجه دوم به قدرت نبرد هوا به زمین آن توجه شده است. سوخوی روسی در بال و بدنه خود ۱۲ نقطه برای اتصال سلاح داشته و می‌تواند تا وزن ۸ تن مهمات حمل کند.

سوخو ۳۵ می‌تواند موشک‌های کوتاه برد R-۷۳E یا میان برد R-۷۷ برای نبرد‌های هوایی و چندین موشک IR و موشک‌های با قابلیت هدایت راداری برای حمله به اهداف زمینی حمل کند. از دیگر موشک‌هایی که سوخو ۳۵ می‌تواند حمل کند موشک کروز ضد کشتی Kh-۳۵ است.

همچنین این جنگنده توانایی حمل بمب و راکت نیز دارد. دیگر سلاح سوخو ۳۵ یک توپ اصلی ۳۰ میلیمتری GSh-۳۰۱ با ۱۵۰ گلوله است. Su-۳۵ همچنین سیستم جمینگ داشته و می‌تواند در رادار‌های دشمن اخلال ایجاد کند.

انواع مختلف Su-۳۵

نسخه اولیه Su-۲۷M بین سال‌های ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۵ تولید می‌شد، اما پس از طراحی در قالب Su-۳۵ هیچگاه به تولید انبوه نرسید. Su-۳۷ توسعه جدید سوخو ۳۵ است که به موتور‌های آزمایشی و سیستم وکتورینگ جدید مجهز شده بود که بعد از یک سری حوادث تولید آن به پایان رسید. مدل‌های Su-۳۰MKI و Su-۳۵BM نیز از همان تکنولوژی Su-۳۷ استفاده می‌کنند.

Su-۳۵BM نسخه‌ای بهبود یافته از سوخو ۳۵ است که برخی از تکنولوژی‌های سوخو ۳۷ را در خود دارد. از جمله سیستم آویونیک پیشرفته و رادار‌ها و موتور جدید. Su-۳۵UB نیز یک هواپیمای آموزشی دو سرنشینه است که توانایی‌های جنگی کاملی دارد. یک نسخه تک سرنشینه از این هواپیما در اواخر دهه ۱۹۹۰ ساخته شد که شباهت زیادی به Su-۳۰MK دارد.

Su-۳۵S مهم‌ترین نسخه روزآمدسازی شده از Su-۳۵BM و اولین نسخه از سوخو ۳۵ است که در تعداد انبوه تولید شد. این جنگنده تک سرنشینه توسط نیروی هوایی روسیه استفاده شده و در اختیار مشتریان خارجی نیز قرار می‌گیرد. این جنگنده از موتور‌های AL-۴۱F۱S استفاده می‌کند و اولین پروازش را در سال ۲۰۰۸ انجام داد.

در سال ۲۰۱۲ بود که نیروی هوایی روسیه سفارش خرید ۴۸ فروند از آن‌ها را داد، اما تا سال ۲۰۱۶ تعداد ۶۸ فروند از آن‌ها به نیروی هوایی روسیه فروخته شد. همانطور که گفته شد، چین و اندونزی نیز از سفارش دهندگان این جنگنده روسی بوده‌اند.

مشخصات کلی Su-۳۵

جنگنده چند منظوره Su-۳۵ یک جنگنده روسی تک سرنشینه است که طول آن ۲۱.۹ متر، طول بال‌های آن ۱۵.۳ متر، ارتفاع آن ۵.۹ متر است، در حالی که وزن آن در حالت خالی ۱۸.۴ تن بوده و هنگام تیک آف می‌تواند حداکثر تا ۳۴.۵ تن وزن داشته باشد.

سوخو ۳۵ دو موتور Saturn ۱۱۷S (AL-۴۱F۱S) دارد که سرعت آن را به حداکثر ۲،۳۹۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسانند. سقف پروازی جنگنده روسی ۱۸ کیلومتر بوده و برد آن نیز بین ۳،۶۰۰ تا ۴،۵۰۰ کیلومتر متفاوت است. Su-۳۵ یک توپ ۳۰ میلمتری با ۱۵۰ گلوله دارد و توانایی حمل بمب و موشک‌هایی از قبیل R-۲۷ER, E-۲۷ET, R-۷۳, Kh-۲۹T, Kh-۳۱P, Kh-۵۹M, Kh-۳۵U را داراست.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان