به گزارش شهرآرانیوز، دولت این روزها در پیچ تاریخی قرار گرفته است و باید تصمیمهای سخت بگیرد. دخل و خرج دولت باهم نمیخواند. خرج اضافه یعنی کسری بودجه بیشتر و افزایش کسری بودجه دولت بهمعنای عامیانه منجر به چاپ پول و افزایش تورم خواهد شد. بیش از هفت سال است که تورم سالانه در ایران بیش از ۴۰ درصد است. در این سالها، نرخ بالای تورم منجر به کاهش قدرت خرید مردم و لاغرشدن طبقه متوسط شده است. دولت چارهای جز اتخاذ تصمیمهای سخت ندارد؛ تصمیمهایی که قطعاً به مذاق خیلیها خوش نخواهد آمد؛ تصمیمهایی از جنس جمله آتشین رئیسجمهور در جلسه اخیر هیئت دولت.
رئیسجمهور در آخرین جلسه هیئت دولت، خطاب به وزیر صمت گفته است: «در جلسهای با خودروسازان، صریحاً اعلام کنید که اگر تا یک سال آینده، موتور خودروها اصلاح و مصرف آنها بهینه نشود، هیچگونه ارزی دریافت نخواهند کرد و اجازه تولید نیز نخواهند داشت. این شرکتها در صورت نیاز، فناوری روز دنیا را خریداری کنند و دولت نیز در این مسیر از آنها حمایت خواهد کرد؛ اولویت ما تولید خودروهای ایمن و برقی است.»
معنای ظاهری این جملات مشخص و واضح است. اما پشت این جملات خبرهای مهمی نهفته است. میشود حدس زد که رئیسجمهور به چه چیزهایی فکر میکند. پزشکیان و مشاورانش قطعاً چرتکه به دست گرفتهاند و به این نتیجه رسیدهاند که دیگر دولت توان پرداخت هزینههای مصرف بالای بنزین در کشور را ندارد. اما مگر خودروهای پرمصرف داخلی چه هزینهای برای دولت دارد؟
پالایشگاههای داخلی توان تأمین سوخت موردنیاز در کشور را ندارد. برآورد میشود که طی دو سال اخیر، دولت حدود ۸ میلیارد دلار بنزین وارد کرده است. اجازه دهید فرض کنیم، تمام بنزین وارداتی به نرخ آزاد (لیتری ۳ هزار تومان) فروخته شود. فرض کنیم دولت بنزین را به نرخ لیتری ۵۵ هزار تومان (نرخ جهانی) وارد کرده باشد. حالا حسابوکتاب کنیم. با این اعداد میتوان برآورد کرد که دولت سالانه بیش از ۶۰۰ هزار میلیارد تومان برای واردات بنزین یارانه میدهد. دولت با این رقم میتواند دو سال یارانه نقدی ماهانه را پرداخت کند. این عدد فقط درباره بنزین وارداتی است. اگر یارانه پنهان بنزین داخلی نیز به این عدد اضافه شود، هزینههای تأمین سوخت سر به فلک میکشد.
سه سال پیش بود که بحث افزایش قیمت بنزین بالا گرفته بود. همان زمان سردار تیمور حسینی، جانشین وقت رئیس پلیس راهور گفت: «با یک حساب دودوتا چهارتا، ایرانخودرو و سایپا اگر تعطیل شوند، ما با واردات خودروی خارجی و صرفهجویی در مصرف سوخت، حقوق تمام کارکنان آنها را میدهیم.» واقعیت جز این نیست. در شرایطی که دولت در تأمین بودجه عمرانی و پرداخت یارانه و کالابرگ مانده، خرج ارز برای واردات بنزین، نوعی فاجعه است. اقتصاد ایران توان تحمل این هزینهها را ندارد و رئیسجمهور به همین دلیل برای خودروسازان خطونشان کشیده است. باید مصرف سوخت کنترل شود.