به گزارش شهرآرانیوز، دنیس اکرت، مهاجم ۲۸ ساله ایرانیتبار که در لیگ بلژیک برای استاندارد لیژ بازی میکند، این روزها به یکی از بحثبرانگیزترین نامها در فوتبال ایران بدل شده است؛ نامی که از چند ماه قبل در محافل فنی و رسانهای مطرح شد، اما اینک با جدیشدن روند تابعیت، به یکی از گزینههای واقعی تقویت خط حمله تیم ملی تبدیل شده است. اکرت که از پدری ایرانی-آلمانی و مادری اسپانیایی متولد شده، فوتبالش را در آکادمیهای اروپایی آغاز کرد و طی سالهای اخیر در لیگهای اسپانیا، هلند، آلمان و بلژیک تجربه اندوخته است؛ تجربهای که از نگاه کارشناسان میتواند رنگ تازهای به خط حمله تیم ملی بدهد.
مطرحشدن نام این مهاجم پس از آن شدت گرفت که امیر قلعهنویی، سرمربی تیم ملی، صراحتاً اعلام کرد در صورت صدور پاسپورت ایرانی برای او، نامش در فهرست دعوتشدگان قرار خواهد گرفت. پیگیریهای انجامشده نیز از سفر پدر این بازیکن به تهران برای تکمیل روند اداری حکایت دارد؛ اقدامی که اگر به نتیجه برسد، میتواند مسیر پیوستن اکرت به تیم ملی را هموار کند. همزمان با این بحثها، عملکرد اکرت در بلژیک نیز زیرنظر گرفته شده و گزارشها نشان میدهد کیفیت بازی او در هفتههای اخیر روبهرشد بوده؛ مسئلهای که توجه کادر فنی را بیش ازپیش جلب کرده است.
اکرت از نظر فنی مهاجمی است که میتواند بهعنوان نوک اصلی یا مهاجم هدف بازی کند. قد مناسب، توانایی در دوئلهای هوایی، تحرک قابلقبول و تجربه حضور در سبکهای متفاوت فوتبال اروپا، ازجملهویژگیهایی است که مربیان روی آن حساب باز کردهاند. اینکه او در سیستمهایی مبتنی بر پرس بالا و گردش سریع توپ فعالیت کرده، میتواند برای تیم ملی ارزشافزوده ایجاد کند؛ خصوصاً در شرایطی که نیاز به تنوع تاکتیکی در خط حمله احساس میشود. بااینحال، اکرت هنوز در سطح ملی محک نخورده و قضاوت درباره تواناییاش در بازیهای بینالمللی نیازمند زمان و مشاهده عملکرد او در اردوهای تیم ملی است.

در کنار نکات مثبت، چند ابهام مهم نیز وجود دارد. نخست، وضعیت تابعیت و صدور پاسپورت است که هنوز به خط پایان نرسیده و دوم، مسئله زبان است. اکرت به زبان فارسی مسلط نیست و این موضوع ممکن است در هماهنگی اولیه با کادر فنی و بازیکنان چالشهایی ایجاد کند، هرچند تسلط او به آلمانی، انگلیسی و اسپانیایی نشان میدهد سازگاریاش با محیطهای چندفرهنگی بالاست. نکته دیگر، تردیدهایی است که همواره درباره بازیکنان دورگه وجود دارد؛ اینکه آیا در شرایط فشرده انتخابی جامجهانی و مسابقات مهم، بهسرعت با فرهنگ تیم ملی سازگار خواهد شد یا خیر.
باوجود این پرسشها، واقعیت این است که تیم ملی در آستانه انتخابی جامجهانی۲۰۲۶ بیش از هر زمان دیگری به مهاجمی با ویژگیهای متفاوت نیاز دارد. سالهای اخیر نشان داده که حضور مهاجمانی با فیزیک مناسب، قدرت تمامکنندگی و تجربه بازی در فوتبال اروپا میتواند پاسخ برخی از کمبودهای خط حمله را بدهد. اکرت دقیقاً در همین چارچوب مورد توجه قرار گرفته است؛ نه یک ستاره بزرگ، بلکه گزینهای بالقوه که میتواند در تکمیل پازل هجومی تیم ملی نقشی اثرگذار ایفا کند.
او مسیر حرفهای خود را از آکادمیهای کلن، آلمانیا آخن و مونشنگلادباخ آغاز کرد و پس از حضور در تیم دوم گلادباخ، چمدانش را بست و راهی اسپانیا شد؛ جایی که برای تیم دوم و سپس تیم اصلی سلتاویگو به میدان رفت. تجربه کوتاه در فوتبال هلند با لباس اکسلسیور، مقدمه بازگشت او به آلمان و حضور در اینگولشتات بود؛ جایی که در ۷۸ بازی لیگ، ۲۵ گل و ۱۵ پاس گل ثبت کرد و نقش مهمی در صعود تیم به بوندسلیگا۲ داشت.
سال ۲۰۲۲ نقطه ورود او به فوتبال بلژیک بود؛ ابتدا با یونیونسنژیلواز که در آن گلهای مهمی از جمله گل اروپایی مقابل فرانکفورت به ثمر رساند و دو جام به کارنامهاش افزود. در ادامه با انتقال قرضی و سپس دائم، لباس استاندارد لیژ را پوشید؛ باشگاهی که اکنون برایش بازی میکند و تاکنون درمجموع ۴ گل به ثبت رسانده است.
اکنون نام او بهعنوان گزینهای برای تیم ملی ایران مطرح شده، اما هنوز مشخص نیست ماجراجوییاش در سطح ملی چه سرنوشتی خواهد داشت؛ از او نمیتوان ستارهای انفجاری ساخت، اما تجربهاش در اروپا ارزش توجه دارد.